«Είπα “ναι” στον Σαμ Μέντες πριν διαβάσω το σενάριο της ταινίας. Δεν μπορώ να φαντασθώ κάποιον στη θέση μου να λέει “όχι, δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα”. Μετά μου είπε λίγα πράγματα για την ταινία εκείνος και αργότερα έφτασε το σενάριο στα χέρια μου και ενθουσιάστηκα. Δεν είχα ξαναπαίξει ρόλο σαν αυτόν της Χίλαρι και αυτό με φόβιζε λιγάκι, κάτι που το βρίσκω ενθαρρυντικό», λέει η Ολίβια Κόλμαν στις συνεντεύξεις της για την ταινία «Empire of light», που κάνει πρεμιέρα μεθαύριο Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους.

Υπόθεση
Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, σε μία παραθαλάσσια βρετανική πόλη, και η Κόλμαν υποδύεται την υπάλληλο μίας κινηματογραφικής αίθουσας, τη Χίλαρι, η οποία ζει μόνη της, έχει φανερά σημάδια κατάθλιψης και επισκέπτεται συχνά τον γιατρό της για να την καταπολεμήσει. Οταν στον κινηματογράφο θα προσληφθεί ένας νέος υπάλληλος, ο Στίβεν, η Χίλαρι θα νιώσει ότι επιτέλους βρήκε έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να δώσει άλλη τροπή στη μονότονη ζωή της. Πολλοί περίμεναν ότι αυτή η ερμηνεία θα χάριζε μία ακόμη υποψηφιότητα για Οσκαρ στην Ολίβια Κόλμαν, όπως στις Χρυσές Σφαίρες, αλλά τελικά αυτό δεν έγινε ποτέ και η ταινία συνολικά αρκέστηκε στην υποψηφιότητα για το Οσκαρ καλύτερης φωτογραφίας, που υπογράφει ο πολύπειρος και πολυβραβευμένος Ρότζερ Ντίκινς.

«Επιστολή αγάπης»
Το «Empire of light» αποτελεί και μία «επιστολή αγάπης», όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε αυτές τις ταινίες, προς το σινεμά, τα έντονα συναισθήματα που μπορεί κανείς να νιώσει απέναντι στη μεγάλη οθόνη, τον τρόπο που αυτή είναι σε θέση να διαμορφώνει τα βιώματα και τις αναμνήσεις σου. Την ίδια τη ζωή σου. «Το “Δαμάζοντας τα κύματα” του Λαρς φον Τρίερ ήταν η ταινία που με έκανε να θέλω συνειδητά να γίνω ηθοποιός. Δεν την είδα ποτέ ξανά αυτή την ταινία, αλλά με αναστάτωσε πραγματικά. Ηθελα να κάνω αυτό που έκανε η Εμιλι Γουότσον», λέει η Ολίβια Κόλμαν για την ταινία που την έσπρωξε στην υποκριτική.
«Εγώ σκέφτηκα ότι θα ήθελα να γίνω σκηνοθέτις βλέποντας το “Παρίσι – Τέξας” του Βιμ Βέντερς», λέει από την πλευρά του ο Σαμ Μέντες. Και προσθέτει: «Ηταν η πρώτη φορά που είχα το ερέθισμα να δω τον σύγχρονο κόσμο ως ένα μυθικό τοπίο και όχι ως κάτι περιορισμένο, αστικό και μικρό. Οταν ήμουν μικρός είχα εντυπωσιασθεί από το “Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν”, που το είδα το 1975 ή το 1976. Ολο αυτό με τα βουντού και τη μαύρη μαγεία, αν και σήμερα μοιάζει ξεπερασμένο, παραμένει πολύ ζωντανή εικόνα στο μυαλό μου».

Ευτυχισμένο τέλος

Οταν, βέβαια, θέλουν να δουν μία ταινία που ξέρουν ότι θα την απολαύσουν κι ας γνωρίζουν τους διαλόγους απέξω, το σκηνικό αλλάζει. «Μπορώ να δω το “Paddington” όλη μέρα, κάθε μέρα. Εχω ανάγκη να βλέπω ευτυχισμένο τέλος και οι παιδικές ταινίες το προσφέρουν αυτό, αν και πάντα σου ραγίζουν την καρδιά κάπου στη μέση της πλοκής», λέει η Ολίβια Κόλμαν, ενώ ο Σαμ Μέντες, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, καταφεύγει στο «Νονός Νο2». «Πάντα επιστρέφω στα φιλμ που μας δείχνουν πώς πρέπει να γυρίζονται οι ταινίες και ο “Νονός Νο2” είναι μια προφανής επιλογή. Την έχω δει αυτή την ταινία αμέτρητες φορές και πάντα τη βλέπω όταν θέλω να θυμίσω στον εαυτό μου πώς γυρίζονται οι ταινίες», υπογραμμίζει και αναφέρεται παράλληλα και στις ταινίες που έχουν γυρισθεί στη Νέα Υόρκη, «οπότε η φιλμογραφία του Μάρτιν Σκορσέζε και του Γούντι Αλεν έχει επίσης μεγάλη επίδραση πάνω μου».

ΣΑΜ ΜΕΝΤΕΣ :«Τυχεροί για την εμπειρία της κλειστής αίθουσας»

Ο Σαμ Μέντες σχολιάζει επίσης το γεγονός ότι κάποιες ταινίες που αναφέρονται στον κινηματογράφο, όπως το «The Fabelmans» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, το «Βαβυλώνα» του Ντάμιεν Σαζέλ και το δικό του «Empire of light», έχουν κυκλοφορήσει σχεδόν παράλληλα στις αίθουσες. «Δεν θα έλεγα ότι πρόκειται για νοσταλγία για μια άλλη εποχή. Πιστεύω ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στην αρχή τουλάχιστον, είχαμε την αίσθηση ότι δεν θα μπορέσουμε να ξαναδούμε ταινία σε κλειστή αίθουσα, ότι δεν θα μπορέσουμε να ξαναμπούμε σε λεωφορείο ή σε ένα καφέ. Και οι σκηνοθέτες ήθελαν απλώς να εκφράσουν τη χαρά τους και την ικανοποίησή τους που τελικά συναντιόμαστε και πάλι στις κινηματογραφικές αίθουσες. Το πόσο τυχεροί είμαστε που η εμπειρία της σκοτεινής αίθουσας δεν χάθηκε τελικά», τονίζει.

Ειδήσεις σήμερα

Πτώση F-4 Phantom: Θρηνεί η χώρα τον Υποσμηναγό Τουρούτσικα – Ολονύχτιες έρευνες για τον εντοπισμό του Σμηναγού [βίντεο]

Ρούλα Πισπιρίγκου: Ξεκινά η δίκη για τον θάνατο της Τζωρτζίνας – Καταθέτει πρώτος ο Μάνος Δασκαλάκης [βίντεο]

Market Pass: Ποιοι, πώς και πότε θα το πάρουν