Το άρθρο της έχει τίτλο «Το όραμα του Γιώργου Λάνθιμου που προκαλεί πόλωση» και μας γνωρίζει λίγο καλύτερα το σκοτεινό Έλληνα καλλιτέχνη.

Η ίδια αναφέρει: Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν θα μπορούσε να έχει αναγνωρίσει την βαθιά περιέργεια που διακατέχει τις ταινίες του: Όπως ο Μπέργκμαν, έτσι και ο Λάνθιμος συναρπάζεται με την ανθρώπινη ορμή για έλεγχο – τόσο ως προς την πολυπλοκότητα της έννοιας όσο και ως προς τα άκρα που μπορεί να φτάσει- και από την ασυμφωνία της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Στις ταινίες του Μπέργκμαν ωστόσο αυτή η αγωνία ανυψώνεται στη σφαίρα του μεταφυσικού, ενώ η προσέγγιση του Λάνθιμου είναι λιγότερο “υψηλή”, γειώνεται με αίμα και τριβή… Το αστείο είναι ότι ανεξάρτητα από το πόσο προσπαθούμε να “μεγαλώσουνε” κάτι, στην πραγματική ζωή όλα είναι ήδη πιο υπερβολικά.

Ο «Κυνόδοντας» ήταν η ταινία που σύστησε το Λάνθιμο στο κοινό και από τότε (2009), η πορεία του είναι κατακόρυφα ανοδική.

Το 2001 ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ στην πρόσφατη ταινία με τίτλο «Ο Αστακός» τον τίμησαν με την παρουσία τους οι Κόλιν Φάρελ και Ρέιτσελ Βάις.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]