Εξαιρετικά δημοφιλής τραγουδιστής της γενιάς του, ο Γιάννης Καλατζής άφησε το στίγμα του σε ό,τι τραγούδησε, αν και γενικότερα ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων. Είχε χαρακτηριστική και αναγνωρίσιμη φωνή, όπως και φιγούρα. Λεπτός, με μακριά ίσια μαλλιά, εμφανίσθηκε και σε δέκα ταινίες, όπου ερμήνευσε τις μεγάλες του επιτυχίες.

Ζούσε αθόρυβα, ενώ εδώ και πολλές δεκαετίες είχε χαθεί από το μουσικό προσκήνιο, κάτι που αποτέλεσε δική του συνειδητή επιλογή, καθώς έβλεπε το τραγούδι να αλλάζει.

Το τελευταίο του άλμπουμ, προτού αποσυρθεί από το ενεργό τραγούδι, κυκλοφόρησε συγκεκριμένα το 1984, ωστόσο, το 1985 πήρε μέρος σε μια μεγάλη συναυλία αφιερωμένη στο συνθέτη Μάνο Λοΐζο που πραγματοποιήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Αλλωστε, με τον Λοΐζο είχε συνδεθεί με πολλές και μεγάλες επιτυχίες.
Μαζί είχαν κάνει το άλμπουμ «Σταθμός», το οποίο κυκλοφόρησε το 1968 και ήταν ο πρώτος μεγάλος δίσκος του Λοΐζου και, ταυτόχρονα, ο δίσκος με τον οποίον εγκαινιάστηκε το σήμα MINOS.

Ο τίτλος στάθηκε σημαδιακός, καθώς πράγματι αποτέλεσε σταθμό, που σήμανε την έναρξη της «χρυσής εποχής» για τον Γιάννη Καλατζή. Οπως αναφέρεται στο σημείωμα του δίσκου: «Τούτο το τεράστιο σε αξία μουσικό έργο αποδίδεται από τον καθιερωμένο πια Γιάννη Καλατζή, τη μοναδική Λίτσα Διαμάντη, τον κλασικό στο είδος του Δημήτρη Ευσταθίου και το καινούριο ταλέντο: τον Γιώργο Νταλάρα». Αυτή είναι κι η πρώτη ολοκληρωμένη συνεργασία του Μάνου Λοΐζου με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Ανάμεσα στα τραγούδια του που έγιναν μεγάλες επιτυχίες και ερμήνευσε ο Γιάννης Καλατζής ήταν το περίφημο «Δελφίνι, δελφινάκι» που παιζόταν τότε παντού, αλλά και τα «Το παλιό ρολόι», «Το μελαχρινάκι» και «Πίσω απ’ την πόρτα».

Ο Γιάννης Καλατζής γεννήθηκε στην Κάτω Τούμπα της Θεσσαλονίκης, το 1943, από γονείς πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Η καριέρα του ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ως μέλος του Τρίο Μορένο στη Θεσσαλονίκη. Κατέβηκε στην Αθήνα έπειτα από πρόταση του δημοφιλούς τότε τραγουδιστή Τώνη Μαρούδα. Τον άκουσε ο Γιώργος Μητσάκης και του έδωσε την ευκαιρία να αναδειχτεί.

Η δημοτικότητά του άρχισε να αυξάνεται, με αποτέλεσμα να συνεργαστεί με ορισμένους από τους πιο διακεκριμένους Ελληνες συνθέτες της εποχής εκείνης, όπως οι Μάνος Λοΐζος, Σταύρος Κουγιουμτζής, Γιώργος Κατσαρός, Μίμης Πλέσσας και Γιάννης Σπανός. Συμμετείχε σε άλμπουμ μαζί με τραγουδιστές όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιάννης Πάριος, η Μαρίζα Κωχ, η Λίτσα Διαμάντη και ο Κώστας Σμοκοβίτης.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970 συνεργάστηκε με το συνθέτη Νίκο Καρβέλα και το 1981 κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με τα τραγούδια του Τόλη Βοσκόπουλου.

Μετά την απόσυρσή του από το τραγούδι το 1984 επανεμφανίστηκε το 2000, οπότε κυκλοφόρησε ένα διπλό CD, με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του σε νέες εκτελέσεις.

Το 2003 επανέρχεται με το διπλό cd «Τα αυθεντικά», ξανατραγουδώντας δικά του τραγούδια, καθώς και κάποια που είχαν περάσει στη δισκογραφία με άλλες φωνές.

Ο Γιάννης Καλατζής υπήρξε ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς τραγουδιστές της εποχής του και τα τραγούδια του έχουν ερμηνευθεί και από νεότερους τραγουδιστές.

Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί αύριο στις 10.30 στο Νεκροταφείο του Βύρωνα.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου