Σε αυτή ο γνωστός δημοσιογράφος “συγκρούεται” με δύο πράγματα :την άρνηση και την προσωπικότητά της μεγάλης ηθοποιού. Η πρώτη της αντίδραση είναι ενδεικτική του αρχικού κλίματος μεταξύ τους :“Αρνούμαι να μιλήσω από ένα μπαλκόνι στο λαό σαν να είμαι προεστός. Όχι, δεν θα στην κάνω την χάρη, για λόγους αρχής”. Όμως μετά από το “κρύο” έρχεται η “ζέστη” :“Μη φοβάσαι, μη φοβάσαι. Η μητέρα μου λέει ότι όταν έχω φουρτουνιάσει στην επιφάνεια, έχω γαλήνη στην ψυχή μου”.

Ο Καββαθάς επιχειρεί να “ζεστάνει” την ατμόσφαιρα ρωτώντας για μια άλλη μεγάλη Ελληνίδα :την Μαρία Κάλλας :“Εγώ δεν την ήξερα την Κάλλας. Μια φορά είχαμε ανταλλάξει μια καλησπέρα. Όμως, σκέφτηκα και το είπα του Τζεφιρέλι, ότι θα είχε πολύ ενδιαφέρον μια ταινία με θέμα την ζωή της. Εκείνος, φίλος της παλιός, βιάστηκε να το ανακοινώσει και φυσικά είπε ότι προορίζει εμένα για τον κύριο ρόλο. Προσωπικά δεν με άγγιξε τίποτα σχετικά με αυτή καθαυτή τη ζωή της. Δηλαδή δεν θα έβλεπα ένα φιλμ που θα επέμενε στα ερωτικά της με τον Ωνάση και τα τέτοια. Ποιο πολύ θα με ενδιέφερε το γεγονός ότι αυτή η γυναίκα εξαρτιόταν από το λαρύγγι της”.

Φυσικά αφού μιλά για την Κάλλας δεν θα μπορούσε η κουβέντα να μην πάει στον Ωνάση :“Χορέψαμε κάποτε στις Κάννες και μας αρραβώνιασαν οι εφημερίδες. Διέψευδα εγώ την άλλη ημέρα, αλλά κανένας δεν με πίστευε. Τους πήγαινε ωραία σαν ιστορία, και της δίνανε συνέχεια”.

Ο “πάγος” της συνέντευξης έχει σπάσει και η Ειρήνη Παπά προχωρά σε αποκαλύψεις όπως ότι έχει κάνει και έναν γάμος μισής μέρας… “Παντρεύτηκα πριν πολλά χρόνια και χώρισα. Από τότε πέρασα από πολλά στάδια αλλά δεν ερωτεύτηκα αληθινά, κι αυτό γιατί συνέδεσα πάντα τον έρωτα με τον θάνατο. Έκανα δεσμούς που με συνεπήραν τους τρεις πρώτους μήνες. Μετά τους συντήρησα. Άρχισα να τους κουβεντιάζω. Δεν μπορούσα να παραδεχτώ ότι είχαν πεθάνει. Όχι, κάποτε στη Νέα Υόρκη παντρεύτηκα για μισή μέρα. Δεν μπορώ να σου πω τι και πως γιατί δεν είμαστε φίλοι”.

Ο ένας αιφνιδιασμός διαδέχεται τον άλλον και οι αναγνώστες του περιοδικού ανακαλύπτουν πως μπορεί πίσω από μια πραγματικά μεγάλη γυναίκα να υπάρχει αμεσότητα και ειλικρίνεια :“Μια άλλη φορά στο Λος Άντζελες χώρισα με έναν σπουδαίο ηθοποιό, ωραίο άνθρωπο και πασίγνωστο καλλιτέχνη γιατί μου έκανε ένα αστείο. Χοντρό αστείο. Ίσως να έψαχνα να φύγω. Όμως δεν θέλησα να τον ξαναδώ. Είχα μια περιπέτεια με έναν διπλωμάτη από τις αραβικές χώρες. Μου είπε μια μέρα :“Ζήτησα και έμαθα πως σε έχουν χαρακτηρίσει στα τεφτέρια τους οι διεθνείς τράπεζες πληροφοριών :Αναρχική αλλά όχι επικίνδυνη.

Σήμερα θα ήθελα να μοιάζω στη Ράκελ Γουέλς. Να περπατάω στους δρόμους και να με λιγουρεύονται οι άνδρες. Βέβαια εδώ υπάρχει και ο αντίλογος. Μου το θύμισε κάποιος που του είπα αυτή τη σκέψη μου και μου απάντησε ότι “Πολύ θα ήθελε η Ράκελ Γουέλς να είναι σαν εσένα”. Δεν ξέρω τι θα ήθελε εκείνη, εγώ πάντως θα ήμουν ευτυχισμένη αν μπορούσα να προκαλέσω, να ξεσηκώσω το ανδρομάνι στο πέρασμά μου”.

Άλλες ηθοποιοί με την πορεία της Παπά στο εξωτερικό, θα προσπαθούσαν να μεταφέρουν την συζήτηση στην καριέρα τους στο Χόλιγουντ, αλλά όχι αυτή :“Όταν πήγα στο Χόλιγουντ δεν με ζύγωνε αρσενικό. Βλέπανε τα φρύδια μου, τα σκούρα μου χρώματα τ’ αντρικά και κρατιόντουσαν όλοι μακριά, σε απόσταση. Δεινοπάθησα τότε. Τώρα δε νομίζω να έχω πρόβλημα γιατί ξαφνικά έγινα της μόδας. Μπήκα σε ένα χίπικο συρμό. Θα ήθελα που λες να είμαι αυτό ακριβώς το ζώο. Να μπορώ να σεργιανώ στη φύση ελεύθερη και όχι μέσα στους ιντελεκτουέλ και να μου βγαίνει η γλώσσα για να με φιλήσει ένας άνθρωπος που μου αρέσει”.

Όμως, ακόμα και στην κορυφή τα όνειρα δεν σταματούν ποτέ, και έχουν να κάνουν με τον τόπο που γεννήθηκε, αγάπησε και τελικά πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της : “Έχω σχέδια για δέκα ζωές και τα έχω βάλει μπροστά. Λόγου χάρη θα κάνω κάτι μεγάλο στο Χιλιομόδι. Δεν στο λέω γιατί θέλω να το δώσω στον Τύπο ολοκληρωμένο. Αλλιώτικα θα βγει σαν ασυναρτησία και αλίμονό μου. Σε αυτό το χωρίο βρέθηκα ξαφνικά, εγώ η άκληρη, να έχω ένα σωρό αδέλφια, ένα λεφούσι μανάδες, ένα τσούρμο πατεράδες που με αγαπάνε και τους λατρεύω”.

Η ξεχωριστή αυτή συνέντευξη αποτελεί την πρώτη τους συνάντηση η οποία τα επόμενα χρόνια εξελίσσεται η δυνατή φιλία και ολοκληρώνεται με το βιβλίο του Βασίλη Καββαθά γι’ αυτήν που έχει ως τίτλο ένα πανό με το οποίο την είχαν υποδεχτεί στο αεροδρόμιο του Μεξικού : “Ειρήνη Παπά. Η απεσταλμένη των Θεών”…

Ειδήσεις σήμερα

Τριπλό «μπόνους» στους μισθούς του Δημοσίου [πίνακες]

Ενεργειακή κρίση-Κομισιόν: Παρεμβάσεις για υπερκέρδη, πλαφόν και μείωση ζήτησης

Δημήτρης Παντερμαλής: Εφυγε η ψυχή του Μουσείου Ακρόπολης – Τι είχε πει στον Ε.Τ. για τον μεγάλο του στόχο