Την Κυριακή κυκλοφόρησε η φωτογραφία με νεοσύλλεκτους στρατιώτες να κάνουν το σήμα του αλβανικού αετού με τα χέρια τους. Άμεσα υπήρξε αντίδραση και εντοπίστηκαν ενώ πλέον, σύμφωνα με ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Στρατού: «η ενέργεια αυτή θα διερευνηθεί περαιτέρω, ενώ θα ληφθεί υπόψη τόσο κατά την απόδοση των ειδικοτήτων όσο και κατά τις προσεχείς τοποθετήσεις τους στις μονάδες εκστρατείας. Συναφώς διερευνώνται διοικητικές ευθύνες».

Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κάποιο άτομο αλβανικής καταγωγής να κάνει την συγκεκριμένη ενέργεια. Ο Άντι Λίλα, ο Παιτίμ Κασάμι και ο Παναγιώτης Κονέ είναι τρεις ποδοσφαιριστές που έχουν σχηματίσει με τα χέρια τους τον αλβανικό αετό.

Τι συμβολίζει αυτή η ενέργεια;

Ο αλβανικός αετός είναι ένας λαϊκός μύθος της γειτονικής χώρας:

Ένας νεαρός περπατούσε κάποτε αμέριμνος όταν πάνω από το κεφάλι του μια σκιά του έκρυψε τον ήλιο. Ο επιβλητικός αετός που πετούσε χαμηλά, κρατούσε στο ράμφος του ένα ψόφιο φίδι το οποίο και πέταξε στη φωλιά του για να παίξει μαζί του το μικρό αετόπουλο και εν συνεχεία χάθηκε στους αιθέρες. Μονάχα που το φίδι δεν ήταν ψόφιο. Ήταν ζωντανό και επικίνδυνο, έτοιμο να δαγκώσει το μικρό πουλί και να το γεμίσει με δηλητήριο του.

Ο νεαρός παρακολούθησε τη σκηνή από μακριά και την κατάλληλη στιγμή με ένα βέλος, σκότωσε το φίδι και έσωσε το αετόπουλο. Στη συνέχεια πήρε το νεογνό μαζί του και κίνησε προς το σπίτι του, μέχρι που και πάλι η μεγάλη σκιά του έκρυψε τον ήλιο: «Γιατί πήρες το παιδί μου;» τον ρώτησε ο μεγάλος αετός. «Γιατί το έσωσα και μου ανήκει» απάντησε ο νεαρός. «Δώσε μου το πίσω και θα σου δώσω αετίσια όραση και υπεράνθρωπη δύναμη» του είπε ο αετός. Έτσι κι έγινε. Ο νεαρός, με την καθοδήγηση του αετού εξελίχθηκε σε μεγάλο και τρανό βασιλιά, οι χωρικοί τον αποκαλούσαν «γιο του αετού» και η χώρα που δημιούργησε «γη γη του αετού».

Ο αετός είναι δικέφαλος γιατί συμβολίζει τον βορρά και τον νότο. Πριν γίνει σύμβολο της αλβανικής σημαίας ήταν οικόσημο των γνωστότερων οικογενειών που κατοικούσαν στην περιοχή, κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα. Οι περισσότεροι ιστορικοί θεωρούν πως κάπως έτσι επέζησε το σύμβολο του αετού μέχρι τις 28 Νοεμβρίου του 1912 και έγινε τότε επισήμως η σημαία του κράτους.