Στη συνέχεια τα βομβαρδιστικά αεροπλάνα αντικαθίστανται με αερόπλοια Ζέπελιν, ο τεράστιος όγκος των οποίων αποτελεί από μόνος του φόβητρο. Αυτό συμβαίνει τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου και την 17η Μαρτίου 1916, πάντα σε βραδινές ώρες αφού λόγω του μεγάλου όγκου και χαμηλής ταχύτητας, αποτελούν εύκολο στόχο την ημέρα.

Οι άμαθοι από βομβαρδισμούς Θεσσαλονικείς, ζουν πλέον κάθε βράδυ με την αγωνία της επανεμφάνισης του Ζέπελιν που αποκτά μυθικές διαστάσεις.

Αναπαράσταση της «μάχης του Ζέπελιν» όπου βρετανικό καταδρομικό φωτίζει το βομβαρδιστικό αερόπλοιο.

Ο «Τιτανικός των ουρανών» εντοπίζεται εκ νέου από τα ραντάρ στα ελληνοσερβικά στις 1.50 τα ξημερώματα της 5ης Μαΐου. Άμεσα στη Θεσσαλονίκη χτυπούν οι συναγερμοί ενώ επιβάλλεται απόλυτη συσκότιση.

Όταν κατά τις 3 τα ξημερώματα το Ζέπελιν φτάνει στις όχθες του Αξιού ποταμού, ανάβουν οι εγκατεστημένοι σε διάφορα σημεία της πόλης προβολείς, μαζί με αυτούς των συμμαχικών πλοίων που βρίσκονται αγκυροβολημένα στο Θερμαϊκό κόλπο.

Ο εντοπισμός του από προβολείς της αντιαεροπορικής άμυνας, οδηγεί σε κανονιοβολισμούς των πλοίων ενώ παράλληλα σηκώνονται δύο γαλλικά καταδιωκτικά αεροπλάνα.

Κάποια στιγμή το γιγάντιο αερόπλοιο εγκλωβισμένο στο θανάσιμο κλοιό κανονιοβολισμών πλοίων και πυροβολαρχιών σ’ ένα φωταγωγημένο ουρανό, χτυπιέται και πέφτει από άγνωστα πυρά στη περιοχή Δέλτα του Αξιού ποταμού με το οκταμελές πλήρωμα να βρίσκεται σώο και αβλαβές.

Τα συντρίμμια του «θηρίου»  ως λαϊκό αξιοθέατο.

Τα συντρίμμια του αερόπλοιου συγκεντρώνονται αρχικά στο αεροναυτικό πεδίο του Μικρού Καραμπουρνού και από εκεί στις 16 Μαΐου με φορτηγά απέναντι από το Λευκό Πύργο.

Εκεί, συναρμολογείται πρόχειρα ο σκελετός του μαζί με το μηχανοστάσιο και τη λέμβο, και πλέον γίνεται το νέο αξιοθέατο της πόλης.

Κάτοικοι και συμμαχικοί φαντάροι περνούν για να θαυμάσουν το φρουρούμενο από ένοπλους Γάλλους και Σέρβους  στρατιώτες «θηρίο», ενώ πολλοί παίρνουν κομμάτια του ως αναμνηστικό και ως υλικό, αφού το αλουμίνιο αποτελεί ακόμα άγνωστο, άρα και σπάνιο, μέταλλο.

Κάρτ ποστάλ της πόλης με το Ζέπελιν να κείτεται δίπλα στο Λευκό Πύργο.

Το παράξενο πολεμικό λάφυρο παραμένει εκεί για αρκετές εβδομάδες, μετατρεπόμενο σταδιακά σε κατασκευή  κωνικού σχήματος με σημαίες των συμμαχικών χωρών γύρω του, εν συνεχεία πουλιέται σε εργολάβους που το μετατρέπουν σε κοσμήματα και σουβενίρ, ενώ η σημαία του στέλνεται σε Παρισινό μουσείο ως ανάμνηση του πρώτου Ζέπελιν που πέφτει σε Γαλλικά χέρια.

Ειδήσεις 

Ποιος ήταν πραγματικά ο Μπαρμπα-Γιάννης ο κανατάς που έγινε τραγούδι [εικόνες & βίντεο]

Ο τραγικός θάνατος του Αλέξανδρου Ωνάση: Τα 15 δευτερόλεπτα που έκαναν συντρίμμια την ελληνική δυναστεία

Η «Πόλη-Φάντασμα» που για χρόνια ολόκληρα απουσίαζε από τους χάρτες

Όταν η ελληνική Βουλή θύμισε Καπιτώλιο

H ναυμαχία της Λήμνου: Όταν ο Κουντουριώτης έδιωξε τους Τούρκους από το Αιγαίο [εικόνες]

Η στενή σχέση των αγωνιστών του 1821 με την αρχαιότητα