Ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές του στο Ι.ΙΕΚ της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής και από τον Σεπτέμβριο θα μπει στις αίθουσες του Perrotis College. Η ζωή του κ. Αντώνη Αποστολίδη, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και μετουσιώνει τη ρήση του Πλάτωνα ότι «η Παιδεία είναι δεύτερος ήλιος για τους ανθρώπους».

Πέρασε –κυριολεκτικά- τη μισή ζωή του μπροστά σε μία οθόνη υπολογιστή, πληκτρολογώντας εντολές αναλήψεων και καταθέσεων και εξυπηρετώντας πελάτες της τράπεζας. Μέχρι τα 58 χρόνια του δεν είχε πατήσει σε χωράφι, δεν ήξερε πώς γίνεται η καλλιέργεια ενός φυτού, δεν είχε οργώσει, δεν είχε οδηγήσει τρακτέρ. Ομως, η αγάπη του για τη γη και η ακόρεστη όρεξη για μάθηση τον οδήγησαν και πάλι στα θρανία αλλά και στα χωράφια…

Γεννήθηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλωσε και έζησε σε ένα διαμέρισμα της οδού Ολύμπου, πίσω από την Καμάρα, στην «καρδιά» της Θεσσαλονίκης. Οι γονείς του δεν είχαν καταγωγή από κάποιο χωριό, ούτε ποτέ πέρασε καλοκαιρινές διακοπές ή Πάσχα στην αυλή χωριού. Γέννημα – θρέμμα της πόλης και έχοντας ολοκληρώσει το λύκειο, κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό ως τηλεγραφητής. Μετά την ολοκλήρωση της θητείας του, φοίτησε για ένα χρόνο σε μία ειδική σχολή του Πειραιά και αμέσως μετά σάλπαρε με πλοία του εμπορικού ναυτικού. Ως ασυρματιστής «όργωσε» για πέντε χρόνια τις θάλασσες από την Ινδία έως τον βόρειο Ατλαντικό. Βγήκε στη στεριά και εργάστηκε σε πρατήριο υγρών καυσίμων. Το 1989 προσλαμβάνεται ως ταμίας στην Alpha Bank, από την οποία βγαίνει στη σύνταξη το 2018, έχοντας συμπληρώσει 30 χρόνια υπηρεσίας. «Και τότε τέθηκε το μεγάλο ερώτημα: τι κάνω στη ζωή μου; Ημουν μόλις 58 ετών και δεν είχα προλάβει να κάνω αυτό που πάντα ονειρευόμουν: να σπουδάσω. Εχοντας πλέον δύο μεγάλα παιδιά, τα οποία έχουν χαράξει τον δικό τους δρόμο στη ζωή, διέθετα τον απεριόριστο χρόνο να κάνω πράξη το όνειρό μου», είπε στον «Ε.Τ.».

Τον Σεπτέμβριο του 2018 εγγράφεται στο Ι.ΙΕΚ της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής στην ειδικότητα «τεχνικός βιολογικής/οργανικής γεωργίας». «Ενα χρόνο νωρίτερα είχα επιχειρήσει να παρακολουθήσω αντίστοιχα μαθήματα σε δημόσιο νυχτερινό ΕΠΑΛ. Ωστόσο, το εγκατέλειψα γιατί δεν έδινε τη δυνατότητα πρακτικής άσκησης στο πεδίο. Για αυτό επέλεξα την Αμερικανική Γεωργική Σχολή, γιατί διαθέτει ένα καταπράσινο campus 700 στρεμμάτων και πολλά χωράφια για την πρακτική άσκησή μας», διευκρίνισε. Τον περασμένο Ιούνιο ολοκλήρωσε τις σπουδές του και μάλιστα δεύτερος σε σειρά κατάταξης με βάση τις επιδόσεις του! Την τρέχουσα περίοδο πραγματοποιεί την πρακτική άσκησή του τόσο στο Perrotis College όσο και το Ινστιτούτο Εδαφοϋδατικών Πόρων του ΕΛΓΟ-Δήμητρα. «Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που έπιασα στο Ι.ΙΕΚ τσάπα και μπήκαμε στο χωράφι. Βρήκα γρήγορα τον σωστό ρυθμό, αλλά οι κάλοι υπήρχαν για πολλές μέρες στα χέρια μου. Αξέχαστη θα μου μείνει και η εμπειρία της πρώτης συγκομιδής. Είχαμε φυτέψει ντομάτες, αγγούρια, μελιτζάνες, πιπεριές και διάφορα λαχανικά, τα οποία βλέπαμε να μεγαλώνουν. Ηταν τα πιο νόστιμα που έχω γευτεί στη ζωή μου! Απλά, επειδή ήταν από τα χέρια μου! Τα πήρα στο σπίτι και έδωσα και στα παιδιά μου», πρόσθεσε.

Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων στο Ι.ΙΕΚ ο κ. Αποστολίδης είχε την… ιδιαιτερότητα να είναι μεγαλύτερος σε ηλικία από τους καθηγητές του! «Στην αρχή αυτό δημιούργησε μία αμηχανία τόσο σε εμένα όσο και στους καθηγητές. Ομως μετά μπήκε το σωστό πλαίσιο και όλα λειτούργησαν ρολόι. Βέβαια, για αρκετό καιρό πολλοί άλλοι σπουδαστές με έβλεπαν στους διαδρόμους και με χαιρετούσαν γιατί με θεωρούσαν καθηγητή! Αλλά και αυτό αντιμετωπίστηκε με θετική διάθεση», υπογράμμισε. Σε ό,τι αφορά τα παιδιά του και το πώς αντιμετώπισαν την επιστροφή του στα θρανία είπε: «ο 30χρονος γιος μου είναι προπονητής και η 28χρονη κόρη μου σπουδάζει αισθητικός. Το χειρίστηκαν πολύ καλά γιατί γνώριζαν τον πόθο μου για μάθηση. Παραξενεύτηκαν λίγο με την επιλογή του αγροδιατροφικού τομέα, αλλά στήριξαν την απόφασή μου».

Ομως, η δίψα για μάθηση του 60χρονου συνταξιούχου τραπεζικού δείχνει ακόρεστη. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στο Ι.ΙΕΚ, γράφτηκε στο τμήμα διαχείρισης αγροπεριβαλλοντικών συστημάτων του Perrotis College, το οποίο αποτελεί την τριτοβάθμια εκπαιδευτική βαθμίδα της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. «Από τον Οκτώβριο ξανά στα θρανία. Εχω χρόνο και διάθεση. Περιμένω με αγωνία να συνεχίσω τις σπουδές μου και, ποιος ξέρει, ίσως κάνω και μεταπτυχιακό», λέει. Παραδέχεται πως δεν θέλει να φτάσει τα… 70 και να είναι ακόμη σπουδαστής. «Κανείς δεν ξέρει πώς τα φέρνει η ζωή. Θέλω να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και να εξασκήσω στην πράξη όλα όσα έμαθα», κατέληξε.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου