Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς

Το Ethe Magazine του EleftherosTypos.gr κάνει “βουτιά” στο παρελθόν και αναφέρεται  σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις από τις επισκέψεις στην Ελλάδα των προηγούμενων Αμερικανών προέδρων και θα διαπιστώσετε πως μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει αλλά κάποια πράγματα, όχι μόνο δεν άλλαξαν, αλλά επαναλήφθηκαν.

14 Δεκεμβρίου 1959: Η επίσκεψη του Άικ Αϊζενχάουερ

Η Ελλάδα προσπαθούσε να βγει από τον σπαραγμό του εμφύλιου πολέμου και την ίδια ώρα ο ψυχρός πόλεμος ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία ήταν στο απόγειό του. Ο Αϊζενχάουερ, έχοντας επισκεφτεί ως επικεφαλής του ΝΑΤΟ την Ελλάδα και πριν από κάποια χρόνια, επέστρεψε σε γνωστά για αυτόν λημέρια. Συναντήθηκε διαδοχικά με τον βασιλέα Παύλο και την Φρειδερίκη, τον πρωθυπουργό και αρχηγό της ΕΡΕ Κωνσταντίνο Καραμανλή, μέλη της κυβέρνήσης και την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Κατά τη διαδρομή του στους δρόμους της Αθήνας, χιλιάδες Αθηναίοι τον υποδέχθηκαν χειροκροτώντας ενώ κατά μήκος του δρόμου κοπέλες τον έραιναν με λουλούδια και παιδιά από σχολεία τον επευφημούσαν: «Αι Αθήναι επεφύλαξαν εγκάρδιον και πάνδημον υποδοχήν εις τον πρόεδρον. 600.000 λαού επευφήμησαν τον Αϊζενχάουερ», ήταν ο τίτλος της «Ελευθερίας» στις 15 Δεκεμβρίου 1959 και πρόσθετε: «Από του αεροδρομίου μέχρι των Ανακτόρων ολόκληρος η διαδρομή είχε καταληφθεί από πλήθη κόσμου. Μικραί χάρτιναι ελληνικαί και αμερικανικαί σημαίαι εσείοντο καθώς διήρχετο το προεδρικόν αυτοκίνητον. Αλλοι εχειροκρότουν και άλλοι εζητωκραύγαζαν “Άικ Άικ”»… Ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ, ανταπέδιδε τον χαιρετισμόν του πλήθους ιστάμενος όρθιος επί του αυτοκινήτου… Παρά το πλευρόν του ίστατο επίσης όρθιος ο Βασιλεύς (Παύλος). Εις διάφορα σημεία της διαδρομής είχαν λάβει θέση Ελληνίδες με ελληνικάς ενδυμασίας, αι οποίαι έρραινον τον πρόεδρο με άνθη και μουσικαί παιανίζουσαι τον ελληνικόν και τον αμερικανικόν εθνικόν ύμνον».

Πλακάτ συνθήματα και βεγγαλικά είχαν απαγορευτεί με αστυνομική διαταγή. Όμως, όπως έγραφε η εφημερίδα, «εις τρία ή τέσσερα σημεία κατά μήκος της διαδρομής, οπαδοί της Αριστεράς, καθ’ ην στιγμήν διήρχετο αναπέτασαν πλακάτ με συνθήματα : Ύφεσις, Ειρήνη, Ζήτω η ύφεσις, τα οποία εφώναζαν επίσης εις ρυθμικόν τόνον».

Ο Αϊζενχάουερ προσφωνήθηκε στην Βουλή ως ο «ακούραστος σταυροφόρος της ειρήνης», από τον τότε πρόεδρο του κοινοβουλίου Κωνσταντίνο Ροδόπουλο. Στον λόγο του αναφέρθηκε στο μεγαλείο των ελληνικών ιδεωδών και δήλωσε πως στόχος του είναι να υπηρετήσει το τρίπτυχο «ειρήνη – φιλία – ελευθερία». «Σε αυτό το κοινοβούλιο, έρχομαι με το μήνυμα του θαυμασμού και του σεβασμού από τον αμερικανικό λαό προς τον ελληνικό», είχε πει μεταξύ άλλων και πρόσθεσε: «Οι Έλληνες και οι Αμερικανοί μοιράζονται την ίδια βαθιά αφοσίωση στην ειρήνη». Στο σημείο που επαίνεσε την κυβέρνηση χειροκροτήθηκε από τους βουλευτές της ΕΡΕ, όταν μίλησε για το εκστρατευτικό σώμα στην Κορέα χειροκρότησαν και οι βουλευτές του Κέντρου και όταν μίλησε για την ειρήνη και καταφέρθηκε κατά των εξοπλισμών χειροκροτήθηκε από όλους.

Κατά την ομιλία του έπλεξε το εγκώμιο του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον οποίο χαρακτήρισε «διακεκριμένο» πρωθυπουργό, «άξιο διάδοχο των προγόνων του». Δεν παρέλειψε, επίσης, να μιλήσει για την «εκ Βορρά κομμουνιστική απειλή κατά της Ελλάδος», ωστόσο, απέρριψε το αίτημα του βασιλιά Παύλου για εγκατάσταση Αμερικανών στρατιωτών στην Ελλάδα. Εθίγη το ζήτημα της «κυπριακής ανεξαρτησίας», ενώ συζητήθηκε η κατάσταση στα Βαλκάνια και «ελήφθη εκτενώς υπ’ όψιν η ιδιάζουσα θέσις της Ελλάδος». Ο Αϊζενχάουερ, που συνοδεύονταν από τη σύζυγό του, επισκέφθηκε και την Ακρόπολη και δήλωσε εντυπωσιασμένος από το ελληνικό πνεύμα.

Η Βουγιουκλάκη, ο νόμος 4000 και ο Καζαντζίδης

Η πρώτη επίσκεψη Αμερικανού προέδρου στην Ελλάδα βρήκε τη χώρα μας σε δύσκολη και κρίσιμη χρονική συγκυρία. Ο εμφύλιος είχε αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του και οι κοινωνικές ανισορροπίες ήταν κάτι παραπάνω από εμφανείς. Οι δρόμοι είχαν διαφορετική όψη, τρόλεϊ και ταξί κυριαρχούσαν με τα τραμ να έχουν καταργηθεί έξι χρόνια νωρίτερα από τον Καραμανλή. Τα πολύχρωμα επιβατικά αυτοκίνητα άρχιζαν να πυκνώνουν στην Αθήνα αλλά ακόμη ήταν νωρίς για να την κατακλύσουν.

Λίγους μήνες νωρίτερα, σε κοινωνικό επίπεδο, η τότε κυβέρνηση Καραμανλή είχε ψηφίσει τον περίφημο νόμο περί τεντιμποϊσμού, δηλαδή το Νόμο 4000. Σύμφωνα με αυτόν, οι νεαροί ταραχοποιοί που κατηγορούνταν για το αδίκημα της εξύβρισης θα τιμωρούνταν, αφού συλλαμβάνονταν, με κούρεμα (τους έπαιρναν τα μαλλιά με τη ψιλή) και σκίσιμο των ρεβέρ των παντελονιών τους.

Από εκεί και πέρα, το 1959 ήταν η χρονιά που η Αλίκη Βουγιουκλάκη πήρε τον τίτλο της Εθνικής σταρ» κάνοντας τεράστιες επιτυχίες από τις οποίες ξεχώρισε «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», η «μουσίτσα» και η «Αστέρω».

https://www.youtube.com/watch?v=UnKYeDpQGzc

Στη μουσική, η ξενιτιά που ήταν στο φόρτε της έδωσε χώρο στην ανάπτυξη του λαϊκού τραγουδιού με μια πλειάδα σημαντικών τραγουδιστών-δημιουργών, ανάμεσά τους οι Καζαντζίδης, Χιώτης, Μπιθικώτσης, Τσιτσάνης. Καταλυτικές, επίσης, είναι οι παρουσίες του Μάνου Χατζιδάκι και οι εμφανίσεις κορυφαίων προσωπικοτήτων, όπως ο Δημήτρης Μητρόπουλος (στη διεύθυνση της κρατικής ορχήστρας) και η Μαρία Κάλλας (στην όπερα). Ειδικά ο Καζαντζίδης εκείνη την εποχή ήταν στο απόγειο της δόξας του και ο κόσμος περίμενε κάθε του εμφάνιση με ανυπομονησία.

Την χρονιά της επίσκεψης του Αϊζενχάουερ, η Μαντουβάλα είναι εκείνη που κυριαρχεί. Η ινδική ταινία «Ο αλήτης της Βομβάης» ήταν η αφορμή να γραφτεί το τραγούδι «Μαντουμπάλα» του Στέλιου Καζαντζίδη το οποίο όταν κυκλοφόρησε ως Μαντουβάλα έγινε τεράστια λαϊκή επιτυχία. Η ιστορία της δημιουργίας του ξεκίνησε από τον Στέλιο Καζαντζίδη, αλλά συνέβαλαν άλλοι δύο καλλιτέχνες στην ολοκλήρωση του. Καθώς ο Καζαντζίδης παρακολουθούσε την συγκεκριμένη ταινία, ενθουσιάστηκε με το τραγούδι και τις μουσικές συνθέσεις του θρυλικού Ραβί Σανκάρ και θέλησε να το διασκευάσει στα ελληνικά. Τότε ζήτησε από την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου να τον βοηθήσει να γράψουν ελληνικούς στίχους πάνω στον ινδικό ρυθμό.

Η Παπαγιαννοπούλου, που ήταν λάτρης του ινδικού κινηματογράφου, βρήκε τον τίτλο πριν ξεκινήσει να γράφει τους στίχους.

Ο τίτλος σήμαινε «γλυκό κορίτσι» και ήταν το όνομα της μεγάλης Ινδής πρωταγωνίστριας της δεκαετίας του ’50, της Μαντουμπάλα, και οι στίχοι είναι χαρακτηριστικοί:

Με μάτια κλαμένα στους δρόμους γυρνώ,
μια χαμένη αγάπη ζητάω να βρω,
μια χαμένη αγάπη ζητάω να βρω.
Να σε δω κι ας πεθάνω, καλή μου.
Αυτό μόνο ζητάει η ψυχή μου.
Από τότε που σ’ έχασα λιώνω, τ’ όνομά σου φωνάζω με πόνο, Μαντουμπάλα, Μαντουμπάλα.

Η Παπαγιαννοπούλου, έγραψε τους στίχους για την κόρη της που είχε πεθάνει εκείνη τη χρονιά…

19 Ιουλίου 1991: Η επίσκεψη του Τζορτζ Μπους

32 χρόνια πέρασαν για να επαναληφθεί επίσκεψη Αμερικανού προέδρου στην Ελλάδα. Πάλι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν επί της υποδοχής αλλά αυτή την φορά δεν ήταν πρωθυπουργός αλλά Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εκτός από τον Καραμανλή, τον Τζορτζ Μπους υποδέχτηκαν ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος της Βουλής Αθανάσιος Τσαλδάρης.

Η επίσκεψη του Μπους στην Ελλάδα συνέπεσε με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης ενώ είχε προηγηθεί η εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ που θα δημιουργούσε παγκόσμια αναταραχή στη συνέχεια. Η Αμερική ήταν πανίσχυρη από τη στιγμή που η ΕΣΣΔ ανήκε πλέον στην ιστορία. Την ίδια τύχη είχε και η Γιουγκοσλαβία με τον εμφύλιο να προκαλεί τρόμο στα Βαλκάνια και η πάλαι ποτέ κραταιά δύναμη του Τίτο να κόβεται σε κομμάτια.

«Αντιμετωπίζουμε ένα νέο κόσμο που η στρατιωτική αντιπαράθεση παραμερίζεται προς όφελος του εποικοδομητικού οικονομικού ανταγωνισμού, όπου τα έθνη αγωνίζονται για να οικοδομήσουν και να τελειοποιήσουν την Δημοκρατία», είπε απευθυνόμενος στο ελληνικό Κοινοβούλιο ο Τζορτζ Μπους, ενώ αναφερόμενος στην Κύπρο, υποσχέθηκε «επίλυση του Κυπριακού μέσα στη χρονιά».

Αργότερα αναφέρθηκε ότι επρόκειτο για μεταφραστικό λάθος, κάτι που Τζορτζ Μπους επανέλαβε και την επομένη κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. «Εχει μεγάλη σημασία που ακολουθώ τα βήματα μεγάλων ανδρών, όπως του Αϊζενχάουερ ή του Στρατηγού Σαρλ ντε Γκολ, που μίλησαν εδώ. Κανένας Αμερικανός που έρχεται εδώ δεν μπορεί να έχει την ορθή αντίληψη, χωρίς να αισθάνεται ένα είδος ιερού δέους. Όλα όσα είναι, όλα όσα υποστηρίζουν οι Αμερικανοί, ό,τι θεωρούμε φιλελεύθερο σ’ εμάς, έχει τη ρίζα του σ’ αυτή τη μεγάλη φυλή, σ’ αυτή τη μεγάλη χώρα, που γεννήθηκε πριν από 2.500 χρόνια η Δημοκρατία». Με αυτά τα λόγια άρχισε την ομιλία του στη Βουλή ο Μπους ενώ κλείνοντας, είπε στα ελληνικά «Ζήτω Ελλάς».

Από εκεί και πέρα απέδωσε τα εύσημα στην Ελλάδα για την αποφασιστική και κρίσιμη συνδρομή της, στο πλευρό των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πόλεμου στον Περσικό και υποσχέθηκε αμυντική βοήθεια και προώθηση των αμερικανικών επενδύσεων στην Ελλάδα.

Η υποδοχή που έτυχε δεν ήταν θερμή όπως του Αϊζενχάουερ αλλά το κλίμα στις συνομιλίες με τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ήταν εγκάρδιο και επιβεβαιώθηκε με τη μετάβαση του Μπους στην Κρήτη, όπου απόλαυσε τα ντολμαδάκια της Μαρίκας.

Κατά την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στην Ελλάδα, η Αθήνα συνταράσσονταν από διαδηλώσεις και βίαια επεισόδια, ενώ τα μέτρα ασφαλείας ήταν πρωτόγνωρα για την Ελλάδα. Ελεύθεροι σκοπευτές βρίσκονταν ακροβολισμένοι στα κτίρια της Ηρώδου Αττικού, στον Εθνικό Κήπο, στη Βουλή και σε όλα τα γύρω κτίρια.

Σκάνδαλο Κοσκωτά, ιδιωτική τηλεόραση και μπουζούκια

Την περίοδο που ήρθε ο Μπους στην Ελλάδα, η χώρα μαστίζονταν από το σκάνδαλο Κοσκωτά και το ειδικό δικαστήριο είχε αναλάβει να διαλευκάνει την υπόθεση. Το κανάλι 29 και η κρατική τηλεόραση μετέδιδαν απευθείας τα όσα γίνονταν στην αίθουσα του ειδικού δικαστηρίου με τον θάνατο του Μένιου Κουτσόγιωργα, κατά τη διάρκεια της δίκης, να προκαλεί έντονες αντιδράσεις και το ΠΑΣΟΚ να πραγματοποιεί πορείες διαμαρτυρίας έξω από τα δικαστήρια.

Η ιδιωτική τηλεόραση άρχισε να αναπτύσσεται. Οι ατελείωτες ώρες κάλυψης του πολέμου στον περσικό κόλπο έδωσαν το στίγμα μιας διαφορετικής εποχής. Από εκεί και πέρα, τη χρονιά που επισκέφτηκε τη χώρα μας ο Αμερικανός πρόεδρος, έκαναν την εμφάνισή τους στους δέκτες μας η πρωινή εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη «Καλημέρα Ελλάδα» που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα με τον ίδιο παρουσιαστή, αλλά και ο θρυλικός «Πρωϊνός καφές» πάλι στον ΑΝΤ1 με την Ρούλα Κορομηλά.

Στον χώρο της τέχνης, λίγους μήνες πριν έρθει ο Μπους στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα τον Μάρτιο, άνοιξε τις πύλες του το Μέγαρο Μουσικής. Τα σίριαλ άρχισαν να κλέβουν τη δόξα από τον ελληνικό κινηματογράφο ενώ σε ότι αφορά στη μουσική, μπουζούκια, γαρύφαλλα και λαϊκά σουξέ γνώρισαν μεγάλη άνθηση. Το 1991 ήταν η χρονιά του Αντύπα.

Πρώτα με το δίσκο «Τιμή μου» που περιελάμβανε μεγάλες επιτυχίες όπως «Δε σ’ αλλάζω» και «Ένα σου σημάδι μόνο», αλλά κυρίως με το διπλό άλμπουμ «Καλησπέρα» που κυκλοφόρησε λίγο πριν τις γιορτές. Πούλησε περισσότερους από 100.000 δίσκους.

Σε πιο ροκ ακούσματα γινόταν χαλασμός με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον δίσκο του με τίτλο «Διδυμότειχο μπλουζ». Το 1991 «σημαδεύτηκε» και από τη ροκ όπερα του Νίκου Καρβέλα «Δαίμονες», η οποία ανέβηκε τον Νοέμβριο στο «Αττικόν» με πρωταγωνιστές την Άννα Βίσση και τον Τζων Μοδινό.

19 Νοεμβρίου 1999: Η επίσκεψη του Μπιλ Κλίντον

Ήταν 19 Νοεμβρίου 1999 όταν ο Μπιλ Κλίντον, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Χίλαρι και την κόρη τους Τσέλσι, επισκέφθηκε την Ελλάδ και τον είχε υποδεχτεί ο Γιώργος Παπανδρέου. Εκείνη την εποχή Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος και πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης.

Είχε προηγηθεί ο νατοϊκός βομβαρδισμός της Σερβίας το 1999 και η κρίση στα Ίμια το 1996. Στην Αθήνα διαδηλωτές οργάνωναν συγκεντρώσεις και πορείες, ενώ ακολούθησαν επεισόδια και συγκρούσεις με την Αστυνομία σε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας.

Δεν θα πρέπει να ξεχαστεί πως ανάμεσα σε εκείνους τους διαδηλωτές ήταν και ο σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος με εντελώς διαφορετική θέση και προσέγγιση υποδέχθηκε πριν από λίγες ημέρες τον Μπαράκ Ομπάμα.

Τα μέτρα ασφαλείας ήταν δρακόντεια  και ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η μαρτυρία του πρώην επιτελικού στελέχους της CIA Τζον Κυριάκου, ο οποίος εκείνη την περίοδο υπηρετούσε στην Αθήνα, όπως την κατέγραψε στο βιβλίο του «Ο κατάσκοπος».

Σύμφωνα με τα γραπτά του, όταν ο τότε πλανητάρχης προσγειώθηκε στην Αθήνα,  το κέντρο της θύμιζε πόλη-φάντασμα, αφού οι ελληνικές αρχές ασφαλείας είχαν περιορίσει τους διαδηλωτές αρκετά χιλιόμετρα μακριά από αυτό.

Ιστορική έχει μείνει η ομιλία του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου που παρέθεσε στο πρωθυπουργικό ζεύγος. Στην αντιφώνησή του ο Κωστής Στεφανόπουλος (που έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες ημέρες), είχε θέσει το πρόβλημα της Κύπρου και των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο, ζητώντας να εφαρμοστεί το «δίκαιο και η νομιμότητα».

«Η διεθνής κοινότης γνωρίζουσα όλα αυτά και μη λαμβάνουσα θέση, φοβούμαι ότι άθελά της ενισχύει τις αβάσιμες διεκδικήσεις και τις επιθετικές διαθέσεις», είχε πει μεταξύ άλλων ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Μιλώντας στο Χίλτον την επομένη, ο Μπιλ Κλίντον, επαίνεσε την κυβέρνηση Σημίτη για τις επιτυχίες της στον οικονομικό τομέα και κάλεσε την Ελλάδα να αναλάβει την προώθηση της σταθερότητας και της Δημοκρατίας στα Βαλκάνια και να διευκολύνει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε. Μίλησε για την Δημοκρατία και την Παιδεία που έχει προσφέρει η αρχαία Ελλάδα στον κόσμο και μνημόνευσε την σχετική φράση του Σέλει.

Αναφέρθηκε στην κοινή ιστορία των ΗΠΑ και της Ελλάδας ιδιαίτερα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και είπε κάτι που θεωρήθηκε ως έμμεση αναγνώριση των ευθυνών της χώρας του για την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα: «Όταν η χούντα ανέλαβε τον έλεγχο (της χώρας), οι ΗΠΑ επέτρεψαν στα ψυχροπολεμικά τους συμφέροντα να υπερισχύσουν του συμφέροντος -ή μάλλον της υποχρέωσής τους- να υποστηρίξουν τη Δημοκρατία», είχε πει ο Μπιλ Κλίντον.

Ο σεισμός και το ολέθριο πάθος για το χρηματιστήριο 

Ο σεισμός της 7ης Σεπτεμβρίου είναι αναμφισβήτητα το σημείο αναφοράς του 1999, καθώς οι δονήσεις δεν άγγιξαν μόνο τις ζωές των οικογενειών των 136 νεκρών, αλλά και την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.

Αλλο σημείο αναφοράς του 1999 είναι σίγουρα το Χρηματιστήριο, καθώς ο Γενικός Δείκτης επικέντρωσε το πάθος που οι Ελληνες παλαιότερα έδειχναν μόνο για το ποδόσφαιρο και την πολιτική. Η Ελλάδα φαινόταν ότι είχε εξασφαλίσει την ένταξή της στην ΟΝΕ. Είχε αναλάβει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Στις πόλεις και στα χωριά της οι ΕΛΔΕ (Εταιρείες Λήψης και Διαβίβασης Εντολών)  ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια. Οι οικονομικές εφημερίδες είχαν εκτοπίσει τις αθλητικές από τις ξαπλώστρες των παραλιών.

Λίγους μήνες πριν έρθει ο Κλίντον και συγκεκριμένα στις 14 Σεπτεμβρίου ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης και άλλα πέντε άτομα σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα, όταν το πρωθυπουργικό Falcon στο οποίο επέβαιναν με προορισμό το Βουκουρέστι, έχασε απότομα ύψος 20 λεπτά πριν από την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο της ρουμανικής χώρας.

Εκείνη τη χρονιά, αλλά πολύ νωρίτερα, τον Φεβρουάριο ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν συνελήφθη κατά τη μεταφορά του από την κατοικία του Ελληνα πρέσβη στο Ναϊρόμπι προς το αεροδρόμιο της Κένυας και κατέληξε στα χέρια της τουρκικής Ασφάλειας. Στην Αθήνα αποκαλύφθηκε ότι ο ηγέτης του PKK είχε μεταφερθεί στην Κένυα από την Ελλάδα, όπου είχε έρθει παράνομα, με τη βοήθεια ιδιωτών. Η σύλληψη του Οτζαλάν προκαλεί διαδηλώσεις έξω από ελληνικές πρεσβείες σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και αντιδράσεις από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης για το χειρισμό της υπόθεσης.

Από εκεί και πέρα τηλεοπτικά είμαστε στην αποθέωση του trash, στα κέντρα διασκέδασης οι Ελληνες ξοδεύουν δανεικά και αγύριστα (σ.σ. τουλάχιστον έτσι πίστευαν τότε) και όλοι ζούσαν τον μύθο τους στην Ελλάδα ξεχνώντας πως ότι ήταν γύρω τους ήταν περιτυλιγμένο με ψέματα.

15 Νοεμβρίου 2016: Η επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα

Ο Μπαράκ Ομπάμα γίνεται ο τέταρτος πρόεδρος των ΗΠΑ που παίρνει την απόφαση να επισκεφτεί την Ελλάδα. Αυτή την φορά δεν υπάρχουν ξέφρενες εκδηλώσεις θαυμασμού όπως στον Αϊζενχάουερ, ούτε επεισόδια όπως στους Μπους και Κλίντον.

Η Ελλάδα των μνημονίων υποδέχθηκε τον Ομπάμα στην τελευταία του περιοδεία πριν εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο και δεν υπάρχει νόημα να αναφέρουμε την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας. Ολοι την γνωρίζουμε  και έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να δούμε τα κοινά σημεία των τεσσάρων επισκέψεων των προέδρων των ΗΠΑ:

Ολοι  μίλησαν με θερμά λόγια για την ελληνική φιλοξενία και την δημοκρατία που ξεκίνησε από την Ελλάδα και μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο.

Η επίσκεψή τους στην Ακρόπολη ήταν κοινό σημείο με τους Ομπάμα και Αϊζενχάουερ να δείχνουν παραπάνω ενδιαφέρον για τον ελληνικό πολιτισμό.

Και οι τέσσερις φρόντισαν να μάθουν ή να αποστηθίσουν ελληνικές λέξεις προκειμένου να διανθίσουν τους λόγους τους και να προκαλέσουν τα χειροκροτήματα.

Η δημόσια συγνώμη του Μπιλ Κλίντον για το πραξικόπημα μπορεί να ήταν προσχεδιασμένη αλλά μοιάζει εκτός πρωτοκόλου και τυπικής παρουσίας πρόεδρος της Αμερικής σε ξένο κράτος και είναι σημείο αναφοράς.

Και στους τέσσερις στην ατζέντα των συζητήσεων ήταν το κυπριακό ζήτημα αλλά και οι τέσσερις με διαφορετικούς τρόπους απέφυγαν να δώσουν ξεκάθαρες απαντήσεις.

Οι Αϊζενχάουερ και Ομπάμα έτυχαν της καλύτερης αντιμετώπισης από την κοινή γνώμη καθώς οι Μπους και Κλίντον όταν είχαν έρθει στην Ελλάδα είχαν να αντιμετωπίσουν μεγάλες αντιδράσεις εξαιτίας της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Για επίλογο η ιστορική ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα  που από όλες τις πλευρές της ήταν άρτια και θα μπορούσε να αποτελέσει μάθημα πολιτικής αγωγής στα σχολεία.