Οι αθλητές της κωπηλασίας, της κολύμβησης, της υδατοσφαίρισης και από προχθές του στίβου έχουν πετύχει μεγάλες διακρίσεις κατακτώντας μετάλλια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ολοι τους προετοιμάζονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας χωρίς σημαντικό οικονομικό όφελος, αλλά έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα. Τη δίψα για διάκριση. Στην κωπηλασία η Ελλάδα είναι πλέον μία από τις υπερδυνάμεις παγκοσμίως με νέες γενιές αθλητών που βρίσκονται στην κορυφή της Ευρώπης, ενώ στο στίβο η 37χρονη βαδίστρια Ντριμπιώτη, ο ανίκητος Τεντόγλου και τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής δείχνουν πως ο κλασικός αθλητισμός έχει γερές βάσεις στη χώρα μας.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι μόλις σβήσουν τα φώτα των ευρωπαϊκών διοργανώσεων οι αθλητές αυτοί θα συνεχίσουν την προετοιμασία τους για τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες με τα γνωστά προβλήματα σε υποδομές και οργάνωση και χωρίς να έχουν τη δημοσιότητα των τελευταίων ημερών.
«Καμπανάκι» για τα επιτόκια καταθέσεων
Oμως η προσπάθειά τους αποτελεί πρότυπο για τους νέους μας και το ίδιο συμβαίνει με τους Ελληνες επιστήμονες και επιχειρηματίες που διακρίνονται στο εξωτερικό. Σε όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών συναντούμε καθηγητές και ερευνητές από τη χώρα μας που πρωτοπορούν και κερδίζουν τα δικά τους «μετάλλια» στις επιστήμες, στη γνώση ή στην επιχειρηματικότητα.
Αποτελούν τα φωτεινά πρότυπα για την Ελλάδα της δημιουργίας και της εξωστρέφειας και μακάρι το κύμα μετανάστευσης που σημειώθηκε στα χρόνια των Μνημονίων να μετατραπεί σε τάση επιστροφής για να μεταδώσουν τη γνώση και την εμπειρία τους στις νεότερες γενιές.
Η διάκριση και η αριστεία δεν αποτελούν ρετσινιά, ο αγώνας προς την επιτυχία είναι δύσκολος, μοναχικός κατά κανόνα, αλλά πάντα δικαιώνεται όταν η προσπάθεια γίνεται με σχέδιο ή, καλύτερα, με όραμα.