Από το σύνολο των βιασμών που διαπράττονται, το ποσοστό που καταγγέλλεται κυμαίνεται μεταξύ 7%-10%, ενώ ίδιο είναι το ποσοστό που φθάνει στο ακροατήριο, όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές ενημέρωσης. Από το 2010 έως το 2020, δηλαδή ένα χρονικό διάστημα 11 χρόνων, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, έχουν καταγραφεί 1.781 περιπτώσεις βιασμών, 792 απόπειρες, με 2.377 θύματα γυναίκες και 298 άνδρες, ενώ έχουν εξιχνιαστεί 1.618 από αυτούς. Ομως, αστυνομικοί και ιατροδικαστές έχουν ενδείξεις που τους οδηγούν στην εκτίμηση πως ο αριθμός το ίδιο χρονικό διάστημα ανέρχεται σε τουλάχιστον 45.000!

Ελλάδα και Σουηδία

Τα παραπάνω στοιχεία αναδεικνύουν σε μεγάλο βαθμό πως γυναίκες, αλλά και άνδρες, μένουν… φιμωμένοι κάτω από ένα καθεστώς λανθασμένης αυτοτιμωρίας και ενοχής, προερχόμενης από την ντροπή και τον φόβο κοινωνικής κατακραυγής και απομόνωσης, η οποία πολλές φορές τους μετατρέπει από θύματα σε «θύτες». Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της Σοφίας Μπεκατώρου, που βρήκε τη δύναμη ύστερα από 25 χρόνια να αποκαλύψει όσα τη «βασάνιζαν» όλα αυτά τα χρόνια, προκαλώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση αντίστοιχων καταγγελιών και αποκαλύψεων.

Η Ελλάδα, σύμφωνα με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., συνδέσμους με υπηρεσίες άλλων ευρωπαϊκών χωρών, έχει τους χαμηλότερους δείκτες καταγεγραμμένων βιασμών και καταγγελιών στην Ευρώπη. Στη Σουηδία, χώρα με αντίστοιχο πληθυσμό, το 2020 δηλώθηκαν 4.800 βιασμοί, όταν στην Ελλάδα δηλώθηκαν 172 βιασμοί και 70 απόπειρες, ενώ εξιχνιάστηκαν 68 περιπτώσεις βιασμών.

Μεγάλα νούμερα

Στην Ελλάδα τα τελευταία 11 χρόνια, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., είχαν δηλωθεί 1.781

βιασμοί, 792 απόπειρες. Είχε εξιχνιαστεί το μεγαλύτερο ποσοστό, δηλαδή οι 1.618 από αυτούς, καθώς οι δράστες προέρχονταν από το οικογενειακό, φιλικό, επαγγελματικό και προσωπικό περιβάλλον των θυμάτων.                                                                                                                               Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων ήταν 2.675, εκ των οποίων 2.377 ήταν γυναίκες και 298 άνδρες. Χρονιά-«ρεκόρ» ήταν το 2010, οπότε και είχαν καταγραφεί 215 βιασμοί, 77 απόπειρες, 214 είχαν εξιχνιαστεί, ενώ τα θύματα ήταν 263 γυναίκες και 32 άνδρες. Η επόμενη χρονιά με «μεγάλα νούμερα» ήταν το 2019, οπότε και είχαν καταγραφεί 182 περιπτώσεις βιασμών, 75 απόπειρες, είχαν εξιχνιαστεί οι 70, ενώ τα θύματα ήταν 217 γυναίκες και 49 άνδρες.

Την τελευταία τετραετία, στην Αττική καταγράφηκαν συνολικά 262 βιασμοί, 125 απόπειρες, είχαν εξιχνιαστεί 208 υποθέσεις και συνελήφθησαν 274 δράστες (142 ημεδαποί, 132 αλλοδαποί). Το αντίστοιχο χρονικό διάστημα στη Θεσσαλονίκη δηλώθηκαν 59 βιασμοί, 22 απόπειρες, εξιχνιάστηκαν 67 υποθέσεις και συνελήφθησαν 78 δράστες (30 ημεδαποί, 48 αλλοδαποί).

Το 2020 στην Αττική καταγράφηκαν 74 βιασμοί, 32 απόπειρες, 59 υποθέσεις εξιχνιάστηκαν και συνελήφθησαν 76 δράστες. Τον ίδιο χρόνο στη Θεσσαλονίκη δηλώθηκαν 11 βιασμοί, 5 απόπειρες, εξιχνιάστηκαν 14 υποθέσεις και συνελήφθησαν 19 δράστες βιασμών.

Εκθεση

Σε πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας αναφέρεται ότι μία στις 22 γυναίκες άνω των 15 ετών έχει βιαστεί, ενώ μία στις 12 έχει υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική βία. Το 90% των γυναικών και γενικά των θυμάτων δεν καταγγέλλουν τον βιασμό τους.

Κατά μέσο όρο την τελευταία πενταετία στην Ελλάδα σημειώθηκαν 1,48 βιασμοί ανά 100.000 κάτοικους, τη στιγμή που στην Αγγλία και στην Ουαλία το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 71,05/100.000 κατοίκους, 64,06 στη Σουηδία, 55,63 στην Ισλανδία, 42,89 στη Νορβηγία, 32,64 στη Σκωτία, 29,42 στη Δανία, 21,14 στη Φιλανδία, 21,13 στη Γαλλία.

Ειδικοί, ψυχολόγοι και αστυνομικοί αναφέρουν ότι τα χαμηλά ποσοστά καταγγελιών βιασμών στη χώρα μας οφείλονται σε έναν μεγάλο βαθμό στο «βασανιστήριο» της ακροαματικής διαδικασίας. Σε μια δικαστική αίθουσα οι ερωτήσεις δικαστών και συνηγόρων προκαλούν μια καταρράκωση, ταπείνωση και εξευτελισμό των θυμάτων, σαφώς δυσανάλογα συναισθήματα, όταν μάλιστα οι ποινές των δραστών είναι χαμηλές συγκριτικά με τη σοβαρότητα του αδικήματος. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, από το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών μόνο δέκα έχουν νόμους που ορίζουν ως βιασμό το σεξ χωρίς συγκατάθεση. Οι υπόλοιπες έχουν δομήσει τους νόμους τους με βάση τη βία, την απειλή βίας, τον εξαναγκασμό ή την αδυναμία υπεράσπισης του εαυτού.

Σημειώνεται πως σε ένα άλλο παρεμφερές αδίκημα του βιασμού, αυτό της ενδοοικογενειακής βίας, την τελευταία τετραετία καταγράφηκαν περίπου 14.000 περιστατικά, με ένα μικρό ποσοστό από αυτά να τυγχάνει δικαστικής παρέμβασης, παρά μόνο τα κραυγαλέα και αυτά που κατέληξαν στη δολοφονία…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής