Για «δυνατό χαστούκι» στην κυβέρνηση κάνει λόγο η εφημερίδα Le Monde επισημαίνοντας ότι το γεγονός ότι η πτώση αποφεύχθηκε έστω και οριακά, επιτρέπει τώρα την υιοθέτηση της πολυσυζητημένης συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, αλλά δεν προσφέρει καμία θεραπεία στην κρίση που κλονίζει την κυβερνητική παράταξη.
Τον κίνδυνο να παρασυρθεί ο πρόεδρος της Δημοκρατίας από το κύμα διαμαρτυρίας, επισημαίνει από την πλευρά της η Figaro επισημαίνοντας πως, σύμφωνα με το περιβάλλον του Μακρόν, «η ιστορία που ζούμε αυτή τη στιγμή σχεδιάστηκε και γράφτηκε από τον Μελανσόν, ο οποίος από την αρχή έκανε τα πάντα για να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει ψηφοφορία στην Εθνοσυνέλευση. Είναι ο εμπρηστής πυροσβέστης, που προκαλεί τη χρήση του 49.3 για να καταγγείλει τη χρήση του 49.3. Στη συνέχεια τα στρατεύματά του ανέλαβαν την κυριαρχία στους δρόμους για να προκαλέσουν χάος».
Mπλέικ Λάιβλι: Μηνύει συμπρωταγωνιστή της - Τον κατηγορεί για σεξουαλική παρενόχληση
Η οικονομική εφημερίδα Les Échos επισημαίνει τον ελάχιστο ενθουσιασμό με τον οποίον υποδέχτηκαν οι χρηματοπιστωτικές αγορές τη χρήση του άρθρου 49.3 για την υιοθέτηση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, παρόλο που ο Μακρόν είχε επικαλεστεί τον «οικονομικό κίνδυνο» για να την δικαιολογήσει.
Υπογραμμίζεται η αντίδραση του Moody’s, ο οποίος, όπως σημειώνεται, αν και βλέπει θετικά τη μεταρρύθμιση, πιστεύει επίσης ότι η χρήση του 49.3 «είναι πιθανό να περιπλέξει τις μελλοντικές προσπάθειες νομοθετικής ρύθμισης και εφαρμογής διαρθρωτικών μακροοικονομικών μεταρρυθμίσεων για το υπόλοιπο της θητείας» του Γάλλου προέδρου. Σημειώνεται επίσης το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία δραματική αλλαγή, μετά την προεδρική απόφαση, στη διαφορά απόδοσης μεταξύ του δεκαετούς κρατικού ομολόγου της Γαλλίας και αυτού της Γερμανίας.
«Αυτό που έχει σημασία για τις χρηματοπιστωτικές αγορές είναι εάν η δυναμική των μεταρρυθμίσεων θα σταματήσει ή όχι. Από αυτή την άποψη, τα πράγματα είναι ανοιχτά», εκτιμά τέλος ο οικονομολόγος Ζαν Πιζανί Φερί με τον ιδρυτή του εξειδικευμένου site Fipeco Φρανσουά Εκάλ να προσθέτει: «Οι χρηματοπιστωτικές αγορές μπορούν εύλογα να πουν στον εαυτό τους, δεδομένης της πολιτικής κρίσης, ότι η ανάκαμψη των δημόσιων οικονομικών θα είναι πολύ περίπλοκη στα επόμενα χρόνια».