Ο τρόπος, όμως, που πολιτεύθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ γκρέμισε κάθε ψευδαίσθηση γύρω από τον θρυλούμενο «αντισυστημισμό» του, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας ακροδεξιός πολιτικός, με αντιδημοκρατικές και ρατσιστικές τάσεις, που δεν σέβεται τους θεσμούς και δεν διστάζει να εργαλειοποιήσει το μίσος και την κοινωνική πόλωση, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία.

Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, το «ξεγύμνωμα του λαϊκιστή βασιλιά» δεν έφερε στο πλευρό του άχρωμου και άοσμου Τζο Μπάιντεν μόνο τον Μπέρνι Σάντερς, την Ελίζαμπεθ Γουόρεν και την Αλεξάντρια Οκάσιο-Κόρτες, δηλαδή την «Αγία Τριάδα» της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών.

Σε μια έκπληξη πρώτου μεγέθους (ενδεικτική των πρωτόγνωρων καταστάσεων που ζει η Αμερική) σε ψήφο υπέρ του Τζο Μπάιντεν κάλεσε και ο Μπομπ Αβακιάν, ιστορικός ηγέτης του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ (PCR) που καλούσε πάντοτε σε μποϊκοτάρισμα των εκλογών!

«O Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα δεν έγιναν ξαφνικά κάτι διαφορετικό από αυτό που πάντα είναι: εκπρόσωποι και όργανα του εκμεταλλευτικού, καταπιεστικού και κυριολεκτικά δολοφονικού συστήματος του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Και οι εκλογικές διαδικασίες εξακολουθούν να είναι αυτό που πάντοτε υποστηρίζαμε: μια αστική εκλογική μπαρούφα. Αλλά αυτές οι εκλογές είναι διαφορετικές, με έναν κρίσιμο τρόπο…

Ο Μπάιντεν δεν είναι με κανέναν τρόπο “καλύτερος” από τον Τραμπ. Με τη διαφορά ότι ο Μπάιντεν δεν αποτελεί τμήμα της κίνησης για την επιβολή και την παγίωση μιας φασιστικής διακυβέρνησης στις ΗΠΑ, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται», τόνισε ο Αβακιάν στο μανιφέστο που εξέδωσε πριν από μερικές μέρες για την άνοδο του φασισμού στην Αμερική.

Εδώ και λίγες εβδομάδες, ο αρχηγός του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ καλεί τους οπαδούς του να συμβάλουν με κάθε μη βίαιο μέσο στην απομάκρυνση του Τραμπ από την εξουσία, συμπεριλαμβανομένης και της ψήφου στον Τζο Μπάιντεν!

Ο περίεργος αυτός ακροαριστερός ακτιβιστής, που διήνυσε τον ταραχώδη βίο του ακροβατώντας μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας, είναι αδιαλείπτως ηγέτης του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ από το 1979. Αυτό δίνει λαβή στους επικριτές του να τον κατηγορήσουν για καλλιέργεια κουλτούρας προσωπολατρίας, όπως το πολιτικό του πρότυπο, ο Μάο Τσετούνγκ.

Γεννημένος το 1943 στην Ουάσιγκτον και μεγαλωμένος στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια (εργαστήριο των κινημάτων της δεκαετίας του ’60) ο Αβακιάν ήταν γιος του Αρμενιοαμερικανού δικηγόρου, ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανώτατου δικαστή, Σπέρτζον Αβακιάν.

Από το φοιτητικό κίνημα ο Μπομπ (το πλήρες όνομά του είναι Ρόμπερτ Μπρους Αβακιάν) πέρασε στους… Μαύρους Πάνθηρες και αργότερα έγινε ηγέτης μιας φράξιας του Επαναστατικού Κινήματος Νεολαίας.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο Αβακιάν εξέτισε ποινή φυλάκισης για βεβήλωση της αμερικανικής σημαίας, ενώ το 1979 καταδικάστηκε για επίθεση κατά αστυνομικού, σε διαδήλωση διαμαρτυρίας στην Ουάσιγκτον για την επίσκεψη του Κινέζου ηγέτη Ντενγκ Χιαοπίνγκ, του ανθρώπου που άνοιξε τις πύλες της Κίνας στον καπιταλισμό, τρία χρόνια μετά τον θάνατο του Μάο.

Ο Αβακιάν παραβίασε τους όρους αποφυλάκισης και διέφυγε προσωρινά στη Γαλλία, αλλά αργότερα επέστρεψε στις ΗΠΑ και οι κατηγορίες εις βάρος του κατέπεσαν ύστερα από λίγα χρόνια.

Πιστός στην ιδεολογία του, ο Αβακιάν δεν δοκιμάστηκε ποτέ στην κάλπη, μποϊκοτάροντας συστηματικά τις εκλογές στις ΗΠΑ. Το 2005 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του, με τίτλο «Από τον Αϊκ (σ.σ.: Αϊζενχάουερ) στον Μάο και περαιτέρω: Η διαδρομή μου από την κατεστημένη Αμερική στον επαναστατικό κομμουνισμό».

Αμφιλεγόμενη φυσιογνωμία, με πιστούς οπαδούς, πάμπολλους εχθρούς και αρκετούς που τον θεωρούν «επαγγελματία επαναστάτη εκ του ασφαλούς» και «μικρο-ηγεμονίσκο» ο Αβακιάν μάλλον δεν θα γινόταν γνωστός πέρα από τον μικρόκοσμο της αμερικανικής Ακρας Αριστεράς -ούτε θα μας προκαλούσε να του κάνουμε αφιέρωμα- αν δεν υπήρχε ο Ντόναλντ Τραμπ. Σημεία των καιρών…

Από την έντυπη έκδοση