«Βιώσαμε ένα πρωτόγνωρο σκηνικό με τεράστιες ηφαιστειακές βολίδες να εκτινάσσονται παντού, βροχή από διάπυρη ηφαιστειακή στάχτη, εκκωφαντικές βροντές, συνεχείς σεισμούς, ποταμούς πυρακτωμένης λάβας και διάχυτα τοξικά αέρια, που δημιουργούσαν ένα απόκοσμο τοπίο καταστροφής, αλλά και δημιουργίας, ένα τοπίο αποκάλυψης» λέει ο καθηγητής Ευθύμης Λέκκας.
«Στους πρόποδες του ηφαιστείου Κούμπρε Βιέχα, ένιωσα φόβο, σεβασμό, ελάχιστος και εφήμερος μπροστά στα φυσικά φαινόμενα που διαμόρφωσαν εκατομμύρια χρόνια τον πλανήτη μας, δηλαδή το ίδιο μας το σπίτι. Η ασημαντότητά μας μπροστά στα φυσικά φαινόμενα, είναι αυτό που ίσως μας συνετίσει, για να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να προσαρμοστούμε στις εξελισσόμενες γεωδυναμικές και υδρομετεωρολογικές διεργασίες,εάν θέλουμε να επιβιώσουμε».
«Η τεράστια νέα επιστημονική γνώση που αποκτήθηκε, η καταλυτική εφαρμογή νέων τεχνολογιών παρακολούθησης και η διαμόρφωση νέων επιχειρησιακών και αποτελεσματικών σχεδίων Πολιτικής Προστασίας, αποτελούν για εμάς ένα μεγάλο άλμα για τη διαχείριση των κινδύνων και των κρίσεων».
«Παρακολουθώντας για τρία συνεχόμενα βράδια, χωρίς ούτε σκέψη για ξεκούραση και ύπνο, τη φαντασμαγορική δράση του ηφαιστείου, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που βρέθηκα σε μία τέτοια παράσταση της φύσης. Ήταν ίσως από τα πιο όμορφα βράδια που βίωσα, και παράλληλα οι πιο όμορφες ‘φωτογραφικές’, ‘κινηματογραφικές’ μου στιγμές», καταλήγει ο Kαθηγητής.