Στην πραγματικότητα, η Τράπεζα της Ιταλίας δεν περιμένει ανάπτυξη πάνω από το 0,6% (ποσοστό που ισοδυναμεί με ύφεση) αυτή τη «θαυμάσια χρονιά», είναι ζήτημα αν η κυβέρνηση Κόντε γιορτάσει το 2020, ενώ η Ευρωπαϊκή Ενωση αντιμετωπίζει πλέον την Ιταλία -την άλλοτε πιο φιλοευρωπαϊκή χώρα στην Ε.Ε.- με μεγάλη επιφύλαξη και σκεπτικισμό, καθώς όλοι στις Βρυξέλλες γνωρίζουν πως ο πραγματικός ηγέτης είναι ο Ματέο Σαλβίνι, ίσως ο πιο αντιευρωπαίος υπουργός που πέρασε ποτέ από το Παλάτσο Κίτζι.

«Η κυβέρνηση θα διαρκέσει πέντε χρόνια», επαναλαμβάνει τις τελευταίες ημέρες ο πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε. Παρόμοιες δηλώσεις κάνει και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εργασίας, Λουίτζι ντι Μάιο, ο οποίος βλέπει τα «Πέντε Αστέρια» του Κινήματος του οποίου ηγείται να χάνουν τη λάμψη τους.

Το χάσμα μεταξύ του M5S και της «Λέγκα» του φιλόδοξου Ματέο Σαλβίνι συνεχώς μεγεθύνεται και, παρά τις διαβεβαιώσεις, πολλοί αναλυτές στην Ιταλία βλέπουν αυτόν τον ανορθόδοξο «γάμο» να λύεται μέχρι το καλοκαίρι.

Το κλίμα μέσα στην κυβέρνηση είναι βαρύ, καθώς οι διαφορές ανάμεσα στον Σαλβίνι και τον Ντι Μάιο είναι πια αγεφύρωτες. Οι δύο αντιπρόεδροι της κυβέρνησης διαφωνούν στα πιο σημαντικά ζητήματα: στην οικονομία, στο φορολογικό, στα δημόσια έργα, ακόμη και τη Βενεζουέλα! Ο Σαλβίνι διαφώνησε με το «εισόδημα του πολίτη» που με μεγάλη χαρά ανήγγειλε ο Ντι Μάιο, όμως προτίμησε να ασχοληθεί με το μεταναστευτικό, διχάζοντας όλη την Ευρώπη.

Οκτώ μήνες μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης «Πέντε Αστέρων» και Λέγκα -ύστερα από συμφωνία των Σαλβίνι και Ντι Μάιο- το ανορθόδοξο και αντισυστημικό Κίνημα, που ίδρυσε ο Μπέπε Γκρίλο, φθίνει συνεχώς (από 32,4%, που είχε κερδίσει στις εκλογές, τώρα συγκεντρώνει κάτω από 24%). Αντίθετα, η Λέγκα του Σαλβίνι αύξησε θεαματικά τη δύναμή της (από το 17,4% στο 33,8%).

Αυτονόητο είναι ότι ο λαλίστατος Σαλβίνι βλέπει με καλό μάτι τις εθνικές εκλογές, αφού φέρεται να είναι ο νικητής. Το έδειξαν και οι περιφερειακές εκλογές στο Αμπρούτζο, όπου η Κεντροδεξιά, με κύρια δύναμη τη Λέγκα, κέρδισε κατά κράτος τα «Πέντε Αστέρια» και τις υπόλοιπες δυνάμεις.

Αν ο Σαλβίνι διστάζει ακόμη να εμφανιστεί στο προσκήνιο πιο δυναμικά, είναι γιατί εκκρεμεί η απόφαση της Γερουσίας για παραπομπή του σε δίκη για την υποχρεωτική καραντίνα που επέβαλε σε μετανάστες που επέβαιναν στο ιταλικό πλοίο «Diciotti», τον Αύγουστο.

Η τύχη του κρέμεται από την ψήφο που θα δώσουν τα «Πέντε Αστέρια». Το πιθανότερο είναι να υπάρξει συμφωνία κυρίων μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων, αυτό όμως θα σημάνει απώλεια ψήφων για το Κίνημα M5S, καθώς έλαβε πέρυσι την πρωτιά με κεντρικό σύνθημα την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής.

Μπροστά στο δίλημμα κι ενώ έχει δημιουργηθεί διαδικτυακό κίνημα «Πέντε Αστέρων» κατά του Σαλβίνι, ο Ντι Μάιο άρχισε να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, όπως η πρόσφατη συνάντηση με τα «Κίτρινα Γιλέκα» στη Γαλλία και η άρνηση της αναγνώρισης του Γκουαϊδό στη Βενεζουέλα, ως μεταβατικού προέδρου με στόχο την απομάκρυνση του Μαδούρο.

Και οι δύο κινήσεις ανήκουν στα «Πέντε Αστέρια» και κυρίως στον Αλεσάντρο ντι Μπατίστα, επικεφαλής της αριστερής πτέρυγας του Κινήματος. Η ιταλική πολιτική σκηνή θυμίζει πράξη της Commedia dell’ Arte με τις ραδιουργίες, τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και τους ρόλους να παίζονται από διαφορετικά πρόσωπα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής