Το νεόκοπο κίνημα-φάρσα υπέρ της «ανεξάρτητης Ταβαρνίας» (μιας φανταστικής επαρχίας, την οποία, υποτίθεται, αποτελούν η περιφέρεια της Βαρκελώνης και της Ταραγόνας, όπου στις εκλογές της 21ης Δεκεμβρίου πλειοψήφησαν τα ενωτικά κόμματα, σε βάρος των αυτονομιστικών) υπάρχει κίνδυνος να πάρει σάρκα και οστά!
Τα δύο τελευταία 24ωρα έχει συγκεντρώσει πάνω από 25.000 υπογραφές στο Διαδίκτυο ένα ψήφισμα προς το ισπανικό Κοινοβούλιο, που ζητά «να ανακηρυχθεί η Ταβαρνία νέα αυτόνομη επαρχία της Ισπανίας, ανεξάρτητη από την Καταλονία». Παράλληλα ζητούν τη διεξαγωγή… δημοψηφίσματος απόσχισης από την Καταλονία τον Οκτώβριο του 2019!
Ορισμένοι Καταλανοί αυτονομιστές έχασαν το χιούμορ τους και πέρασαν στην επίθεση. «Η Ταβαρνία θυμίζει την Παδανία της ιταλικής Λέγκας του Βορρά, που εφηύρε τεχνητά σύνορα και τεχνητές εθνότητες, πατώντας σε έναν οικονομικό λαϊκισμό», κατήγγειλε με απόλυτη σοβαρότητα ο Καταλανός αυτονομιστής ευρωβουλευτής, Ραμόν Τρεμόζα.
Στην πραγματικότητα, το κίνημα της «ανεξάρτητης Ταβαρνίας» παραμένει σε επίπεδο φάρσας και τρολαρίσματος. Δεν αποκλείεται όμως να σοβαρέψει, καθώς ο διχασμός ενωτικών-αυτονομιστών, που καταγράφηκε στην κάλπη της 21ης Δεκεμβρίου, διαθέτει και γεωγραφικά χαρακτηριστικά. Στα μεγάλα αστικά κέντρα της νότιας Καταλονίας (Βαρκελώνη-Ταραγόνα), όπου κατοικούν τα 6 από τα 7,5 εκατομμύρια Καταλανών, πλειοψήφησαν τα ενωτικά-συνταγματικά κόμματα (Ciudadanos, Σοσιαλιστές, Λαϊκοί).
Αντιθέτως, στην αγροτική περιφέρεια, από όπου κατάγεται και ο Πουτζδεμόν (Γιρόνα, Γέιδα κ.λπ.), σάρωσαν κυριολεκτικά οι αυτονομιστικές παρατάξεις: το JxCat του αυτοεξόριστου στο Βέλγιο Πουτζδεμόν, η Ρεπουμπλικανική Αριστερά του φυλακισμένου στη Μαδρίτη πρώην αντιπροέδρου Οριόλ Ζούνκερας και το ακροαριστερό CUP, από τις 4 έδρες του οποίου εξαρτάται ο σχηματισμός νέας αυτονομιστικής κυβέρνησης.
Οι παρατάξεις του Πουτζδεμόν και του Ζούνκερας έχουν βάλει πολύ νερό στο κρασί τους, αλλά η εμμονή του CUP στο στόχο της ανεξαρτησίας θολώνει επικίνδυνα το τοπίο. Ομοίως η αδιαλλαξία πολλών στελεχών του Λαϊκού Κόμματος εμποδίζει τον πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι να τείνει γέφυρα συνεννόησης στους ημιανανήψαντες κήρυκες της ανεξαρτησίας.
Τουναντίον, όλα δείχνουν ότι στο πλαίσιο της εφαρμογής του άρθρου 155 το ισπανικό κράτος θα δείξει περισσότερο τα δόντια του, ετοιμάζοντας διώξεις και σε άλλα στελέχη των αυτονομιστών – πρώτη στη λίστα φέρεται η υπαρχηγός της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς, Μάρτα Ροβίρα.
Η «Ταβαρνία» αποτελεί πρόσφατο δημιούργημα της ιστοσελίδας «Barcelona is not Catalonia» («Η Βαρκελώνη δεν είναι Καταλονία»), που φτιάχτηκε τον Σεπτέμβριο του 2015 από οπαδούς της ενότητας του ισπανικού κράτους ως αντίδραση στο συμβουλευτικό δημοψήφισμα ανεξαρτησίας που είχε οργανώσει εκείνη την εποχή ο κεντροδεξιός τότε πρωθυπουργός της Καταλονίας, Αρτούρ Μας.
Η φερόμενη ιδρύτρια της πλατφόρμας, Κάρλα Αρουφάτ, δήλωσε τον Μάιο του 2017 στο περιοδικό «El Magacin» ότι «κάθε φορά που γίνονται εκλογές στην Καταλονία είναι ξεκάθαρο ότι η πλειοψηφία της μητροπολιτικής περιοχής της Βαρκελώνης και της Ταραγόνας ψηφίζει ενωτικά κόμματα». Ακόμη κι έτσι, στις 21 Δεκεμβρίου το ενωτικό στρατόπεδο μειοψήφησε τόσο σε ψήφους όσο και σε έδρες στο σύνολο της Καταλονίας (43,5%-57 έδρες) έναντι των αυτονομιστών (47,5%-70 έδρες) που κατέκτησαν την πλειοψηφία στο Parlament.
Πάντως, οι ηγέτες των κεντρώων ενωτικών Ciudadanos (Ciudatans στα καταλανικά) που βγήκαν πρώτο κόμμα στις εκλογές με 25,5% και 37 έδρες δείχνουν να διασκεδάζουν με το θέμα της Ταβαρνίας. «Αν οι εθνικιστές επικαλούνται το ανύπαρκτο δικαίωμα να διαιρούν, τότε οποιοσδήποτε μπορεί να το κάνει. Εγώ προτιμώ ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα», τόνισε ο αρχηγός των Ciudadanos, Αλμπερτ Ριβέρα. «Οι εθνικιστές, που προπαγάνδιζαν μια ομοιογενή Καταλονία, σκόνταψαν στις ίδιες τους τις αντιφάσεις», σημείωσε και η 37χρονη επικεφαλής του κόμματος στην Καταλονία, Ινές Αριμάδας, που της ανήκει μεγάλο μερίδιο της εκλογικής επιτυχίας.
Γιάννης Παπαδάτος
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου