Ναι στο μέλι, αλλά σε συνδυασμό με φυτικές ίνες
Στην ουσία, όλες οι τροφές μπορούν να είναι μέρος του διαιτολογίου ενός ρυθμισμένου διαβητικού, το ίδιο και το μέλι (1 κουταλιά της σούπας μέλι περιέχει 15 γραμμάρια υδατανθράκων). Θα πρέπει να συνοδεύεται, ωστόσο, από κάποιο τρόφιμο πλούσιο σε φυτικές ίνες και να μην καταναλώνεται σκέτο, διότι αποτελεί τρόφιμο υψηλού γλυκαιμικού δείκτη, που σημαίνει ότι ανεβάζει γρήγορα τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος, κάτι το οποίο θέλουμε να αποφύγουμε. Αυτό συμβαίνει, βέβαια, σε μικρότερο βαθμό από την κοινή ζάχαρη, λόγω του διαφορετικού τρόπου απορρόφησής τους από τον οργανισμό. Οταν, λοιπόν, συνδυάζεται με φυτικές ίνες, η απορρόφηση της γλυκόζης γίνεται με βραδύτερους ρυθμούς και έτσι υπάρχει σταδιακή αύξηση του μεταγευματικού σακχάρου και όχι απότομη (π.χ. μαύρο ψωμί με μέλι, γιαούρτι με μέλι και ξηρούς καρπούς).
Ευεργετικές επιδράσεις στη ρύθμιση της γλυκόζης
Σύμφωνα με πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα, το μέλι μπορεί να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την ανάπτυξη της αντίστασης στην ινσουλίνη, τη διαταραχή της ανοχής στη γλυκόζη και την ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 σε παχύσαρκα παιδιά. Παράλληλα, η μακροχρόνια κατανάλωση μελιού ως γλυκαντική ουσία φάνηκε να προκαλεί μείωση της μεταγευματικής γλυκόζης αίματος και της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, συμπεραίνοντας ότι το μέλι μπορεί να έχει θετική επίδραση στις μεταβολικές διαταραχές του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1. Επίσης παρατηρήθηκαν ευεργετικές επιδράσεις στο σωματικό βάρος και τα λιπίδια του αίματος των διαβητικών ασθενών σε σύγκριση με τη δεξτρόζη και τη σακχαρόζη. Ωστόσο, συνιστάται προσεκτική κατανάλωση μελιού από τους διαβητικούς ασθενείς.
Το μέλι ανήκει στη διατροφή του διαβητικού, αλλά με μέτρο
Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως η πρόσληψη μελιού, εφόσον δεν υπερβαίνει το 5% του συνόλου των ημερήσιων υδατανθράκων, μπορεί να αποτελεί μέρος της διατροφής ενός διαβητικού. Ας μην ξεχνάμε πως είναι πλούσιο σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που δεν υπάρχουν στη ζάχαρη, ενώ έχει μεγαλύτερη γλυκαντική ιδιότητα, καθώς περιέχει φρουκτόζη και γλυκόζη σε αναλογία 1:1, πράγμα που σημαίνει ότι με πολύ μικρότερη ποσότητα θα έχουμε την ίδια γευστική ικανοποίηση.