BREAKING NEWS
Κώστας Κυριακόπουλος

Η Ευρώπη σε κίνδυνο

Είναι πλέον σαφές ότι η Ευρώπη πήρε το πιο ηχηρό και πολιτικά - διπλωματικά βίαιο μήνυμα, ότι είναι μόνη της σε συνθήκες που, για όσους έχουν στοιχειώδεις γνώσεις της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, θυμίζουν πόλεμο πριν από κάποιον πόλεμο..

Η νέα «Γιάλτα» και τα «φιλαράκια»

Η ANN APPLEBAUM, από τις πιο γνωστές αναλύτριες όσον αφορά στις νέες μορφές απολυταρχικών καθεστώτων στον πλανήτη, το είχε πει πριν από λίγο καιρό: «Ο Τραμπ σκέφτεται και λειτουργεί με τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά με τα οποία ξεκίνησε: Ως κτηματομεσίτης, βλέπει τον κόσμο ως οικόπεδο για χτίσιμο. Αν δεν προλάβει να το πάρει ο ίδιος, κάποιος άλλος θα το κάνει». Την αλήθεια των λεγομένων απέδειξε ο ίδιος ο Τραμπ με την πρόσφατη πρότασή του για τη μετατροπή της Λωρίδας της Γάζας σε παγκόσμιο τουριστικό θέρετρο. Το τι θα μεσολαβούσε από το χθες και το σήμερα του πολέμου και του αίματος μέχρι τα ηλιοφώτιστα μπανγκαλόου, ποσώς τον ενδιαφέρει..

Τα τρικάκια δεν τραυματίζουν;

Οχι, κανένας δεν έχει τραυματιστεί από αθώα τρικάκια που πέταξαν οι άνθρωποι του Ρουβίκωνα. Κανένας δεν έχει αιμορραγήσει, ούτε έχει χρειαστεί να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο επειδή οι ίδιοι άνθρωποι έγραψαν συνθήματα με μαύρο σπρέι στην πυλωτή της πολυκατοικίας του ή βανδάλισαν το γραφείο του στο πανεπιστήμιο ή σήκωσαν πανό μέσα σε μία αίθουσα του ελληνικού Κοινοβουλίου. .

Δεν αρκούν τα τηλεφωνήματα

ΕΙΝΑΙ σαφές ότι ημέρα με την ημέρα ξεκαθαρίζει όλο και περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο ο Τραμπ ρυθμίζει -ή τουλάχιστον διαφημίζει ότι ρυθμίζει- τις παγκόσμιες υποθέσεις: με το βλέμμα στην Κίνα. Με το καλόπιασμα του Πούτιν και του Κρεμλίνου. Με το να βγάζει την ενοχλητική Ευρώπη σαν τρίχα από το γεωπολιτικό ζυμάρι που έχει στο κεφάλι του..

Δεν είναι όλα ανθρώπινα

Πριν από λίγες ημέρες, από αυτή τη στήλη, επαναλάβαμε τα ανθρωπίνως αυτονόητα, όσον αφορά στην περίπτωση της κ. Μαρίας Καρυστιανού. .

Το καλυμμένο πρόσωπο του τέρατος

ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑΝ νερό κάθε τρεις ή τέσσερις ημέρες. Για φαγητό ένα μουχλιασμένο σάντουιτς, που έπρεπε να το μοιράζονται σε μικρές μπουκιές μεταξύ τους. .

Η ηθική γραμμή της τραγωδίας

Οι περιπτώσεις Νίκου Ανδρουλάκη και Σωκράτη Φάμελλου έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Και οι δύο πασχίζουν να βγάλουν τα κόμματά τους από τον δημοσκοπικό βάλτο –το καθένα με τις δικές του ιδιαιτερότητες – αλλά με αντιπολιτευτικά εργαλεία που είναι δοκιμασμένα, αποτυχημένα και δεν αντιλαμβάνονται τη σύγχρονη εσωτερική και διεθνή πραγματικότητα. Εν προκειμένω, όμως, στην υπόθεση των Τεμπών, οι χειρισμοί ιδίως του Ν. Ανδρουλάκη έδειξαν ότι έχει σημαντικές πολιτικές ελλείψεις όσο και αν διατείνεται ότι ο ίδιος είναι «η θεσμική απάντηση»..

Τα σύνδρομα της πλατείας

Στην εισαγωγή του νέου βιβλίου του «Οι αρχιτέκτονες του πολιτεύματος», ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος αναφέρει ότι το έγραψε γιατί ήθελε να απαντήσει σε ένα ερώτημα στο οποίο οδηγήθηκε ο ίδιος μετά το ξέσπασμα της κρίσης των Μνημονίων, το 2009-2010. Αναρωτήθηκε αν ήταν λάθος η επιλογή του να υποστηρίζει, δεκαετίες τώρα, «ότι από το ’74 ο εφιάλτης των διχασμών και των εμφυλίων είχε παρέλθει για τη χώρα μας και ότι ζούσαμε τη σταθερότερη Δημοκρατία της Νεότερης Ιστορίας μας. Κάτι χώλαινε ωστόσο, κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτή τη σκέψη», γράφει. Το ίδιο ερώτημα, μάλλον, βασανίζει πολλούς και όχι κατ’ ανάγκην δημιουργικά, αλλά καταστροφικά. Τα σύνδρομα των πλατειών των Αγανακτισμένων επιστρέφουν..

Ο τρελός του (παγκόσμιου) χωριού…

Yπάρχει κάτι κοινό μεταξύ του 37ου προέδρου των ΗΠΑ και του 47ου. Ο Ρίτσαρν Νίξον και ο Ντόναλντ Τραμπ μοιράζονται τη γνωστή διπλωματική παράνοια της υποκρισίας που ο πρώτος έχει βαφτίσει «Θεωρία του Τρελού» («Madman Theory»). .

Ούτε κήνσορες ούτε χουλιγκάνοι

Πληκτρολογείς το όνομα της Μαρίας Καρυστιανού, της μητέρας που όσο και αν εκπέμπει το μήνυμα ότι τα κρύβει, τα σημάδια της αδυσώπητης δυστυχίας στο πρόσωπό της είναι εμφανή. Μπορεί να μην είναι ορατά με την πρώτη ματιά, αλλά υπάρχουν. Εχει κάτι το αρχέγονο αυτή η στάση, οφείλεις να την κατανοήσεις. Αυτή είναι η ανθρώπινη αντιμετώπιση. Τελεία και παύλα..