Κώστας Κυριακόπουλος

Ποιοι ψηφίζουν Πλεύση

Το να καταγράψει κανείς το προφίλ και τα ιδιαίτερα πολιτικοκοινωνικά χαρακτηριστικά των ψηφοφόρων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ιδίως όταν επιστημονικός σκοπός είναι η «εις βάθος διερεύνηση των ιδεολογικών και πολιτικών προσανατολισμών της ελληνικής κοινωνίας», όπως αναφέρεται στην έρευνα της Eteron υπό τον τίτλο «Ακτινογραφία των ψηφοφόρων», η οποία δημοσιοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο. Η έρευνα καλύπτει αντιπροσωπευτικό δείγμα 2.574 ατόμων, από 17 ετών και άνω, από όλη την Ελλάδα..

100 ημέρες κρίσης

Η σχέση του Ντόναλντ Τραμπ με τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης όχι μόνο δεν είναι καλή, αλλά από τις χειρότερες που θα μπορούσαν να υπάρχουν. Είναι γνωστή τόσο η επιθετικότητα με την οποία αντιμετωπίζει πολλούς εκπροσώπους τους όσο και η πάγια άποψή του, την οποία έχει εκφράσει ήδη από την πρώτη του προεκλογική εκστρατεία: «Τα ΜΜΕ είναι εχθρός της κοινωνίας και της Δημοκρατίας», είχε πει..

Η Κριμαία στον λαιμό τους…

Η εικόνα είναι πράγματι ιστορική. Δύο από τους σύγχρονους πρωταγωνιστές της Ιστορίας, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους, κάθονται ολομόναχοι και αντικριστά σε δύο κόκκινες καρέκλες μέσα στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, λίγη ώρα πριν από το παγκόσμιο γεγονός της κηδείας του Πάπα Φραγκίσκου και ενώ παρευρίσκεται σχεδόν το σύνολο των ηγετών των χωρών του κόσμου και εκπρόσωποι όλων των Εκκλησιών και των δογμάτων..

Υπερπλεόνασμα και αστακομακαρονάδες…

Η στάση της αντιπολίτευσης στο θέμα των μέτρων στήριξης, που ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση, αξίζει να καταχωριστεί, να μελετηθεί και να διδάσκεται σε φοιτητές οικονομικών πανεπιστημίων. .

Οργανωμένο έγκλημα. Οπως οι σεισμοί…

Η προχθεσινή μαφιόζικη δολοφονία του Γιώργου Μοσχούρη, γνωστού ως «Θαμνάκια», στο Χαλάνδρι, είναι η 35η στον τουλάχιστον οκταετή πόλεμο του μεγάλου κεφαλαίου στο βιβλίο του ελληνικού οργανωμένου εγκλήματος υπό τον εύσχημο τίτλο «Greek Mafia». .

EΥΠ και ρωσικά e-σαμποτάζ

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να είναι κανείς ειδικός στον τρόπο που δουλεύουν οι μυστικές υπηρεσίες για να έχει μία στοιχειώδη ιδέα για το πώς παίζεται το παιχνίδι με τη Ρωσία και τον μαζικό υβριδικό πόλεμο που έχει εξαπολύσει στην Ευρώπη πολύ πριν από την εισβολή στην Ουκρανία. Τους τελευταίους, μάλιστα, μήνες, μετά και την επισημοποίηση της σχέσης της με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση, το τοπίο είναι εξαιρετικά ανησυχητικό. Οπως είναι γνωστό, ήδη εδώ και έναν χρόνο, η Ελλάδα και η Κύπρος ανήκουν στη λίστα με τις «εχθρικές χώρες» προς τη Ρωσία. Η λίστα έχει συμπληρωθεί και εγκριθεί από τον ίδιον τον Πούτιν..

Ο μηδενισμός καλά κρατεί…

Το να μην έχει κανείς οικονομικές γνώσεις, ώστε να μπορεί να εξηγήσει πώς προέκυψε το ομολογουμένως θηριώδες υπερπλεόνασμα, είναι απολύτως θεμιτό. Το πρόβλημα είναι να ξέρει τον τρόπο με τον οποίον παράγεται, να το κρύβει και να προτάσσει εμμονικές και λαϊκίστικες εξηγήσεις, όπως ακριβώς υποδέχτηκε η αντιπολίτευση τα μέτρα στήριξης που ανακοίνωσε προχθές η κυβέρνηση..

Η μάχη της καθημερινότητας

Επιστροφή στα θρανία της καθημερινότητας ήδη από χθες και, όπως φάνηκε από το διάγγελμα του πρωθυπουργού, το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί είναι αυτό για το οποίο είχε δεσμευτεί προεκλογικά, τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη κυβερνητική θητεία, η βελτίωση της ζωής των πολιτών, ειδικά των ανθρώπων που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη..

Υλικά κατεδαφίσεων

«ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ άξιον απορίας γιατί ενώ ο Τσίπρας βρίσκεται στο Χάρβαρντ, που αυτές τις μέρες φλέγεται από διαμαρτυρίες λόγω της επίθεσης Τραμπ, δεν έχει κάνει ακόμα μία σχετική ανάρτηση, αλλά ποστάρει φωτογραφίες σε στιλ “Η επίσκεψη της θείας στην Αστόρια”». Είναι η προ ημερών ανάρτηση του Κ. Βαξεβάνη, ενδεικτική των σημερινών σχέσεων των δύο πρώην συμπολεμιστών και του γεγονότος ότι ο πολιτικός χώρος στον οποίον είχε επενδύσει την ανέλιξή του στην εξουσία ο Αλ. Τσίπρας, σήμερα, δεν προσφέρεται. Για τον ίδιον, τουλάχιστον..

Ευρώπη (να είναι) έτοιμη για όλα

Αυτονόητο: Οι παλιές ισορροπίες γκρεμίζονται και μια νέα εποχή γεννιέται, γεμάτη αβεβαιότητα, γεωπολιτικό ανταγωνισμό και τεχνολογική σύγκρουση. Η περίπτωση Τραμπ είναι ένδειξη του τι έρχεται: λιγότερη εμπιστοσύνη στους θεσμούς, απαξίωση των Μέσων Ενημέρωσης, πιο επιθετική πολιτική, τεχνολογία που διχάζει αντί να ενώνει, εθνική απομόνωση, αντι-παγκοσμιοποίηση, επιθετικότητα..