Γιάννης Παπαδάτος

O φόβος τού Σταϊνμάιερ για την ΑfD

O Γερμανός πρόεδρος της Δημοκρατίας διακρίνεται για τη θεσμική του προσήλωση και την ουδετερότητά του στο πολιτικό παιχνίδι. Τώρα για πρώτη φορά στη θητεία του ο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ επέλεξε ρόλο σχολιαστή αντί διαιτητή, ενδεικτικό τού πόσο έχουν σοβαρέψει τα πράγματα με την Ακροδεξιά..

O άνθρωπος που ήξερε τα πάντα…

Ο Μαρτσέλο ντελ Ούτρι συγκινήθηκε μέχρι δακρύων, όταν έμαθε ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι τού άφησε 30 εκατομμύρια ευρώ στη διαθήκη του. «Δεν ήταν τόσο το ποσό όσο η χειρονομία», δήλωσε στον ιταλικό Τύπο..

H «βέκια σινιόρα» της Ευρώπης

Η «γηραιά ήπειρος» έχει κι αυτή τη «γηραιά κυρία» της. Ομως δεν είναι μόνο η Γιουβέντους, η γνωστή «vecchia signora» των ποδοσφαιρόφιλων..

Oι εκλογές του καύσωνα

Ο σοσιαλιστής, Πέδρο Σάντσεθ, πέταξε στα σκουπίδια τη συμβουλή του Ανδρέα Παπανδρέου να μη διαταράσσονται για κανένα λόγο «τα μπάνια του λαού». Από τη στιγμή όμως, που ο αρχηγός του PSOE πίστεψε ότι ήταν χαμένος για χαμένος μετά από την ήττα του στις τοπικές εκλογές του Μαΐου, προτίμησε να στήσει πρόωρες βουλευτικές κάλπες μέσα στο κατακαλόκαιρο, από το να τρώει τα νύχια του ως τον Δεκέμβριο..

Γαλλία: Το τέλος της «βιώσιμης κανονικότητας;»

Ο πολλά υποσχόμενος Εμανουέλ Μακρόν ξεκίνησε στα 40 τη θητεία του, με σκοπό να αλλάξει τη Γαλλία. Τώρα κινδυνεύει να μείνει στην Ιστορία ως ο πρόεδρος επί των ημερών του οποίου χάθηκε διά παντός η «κανονικότητα»..

Κατακραυγή για οικογενειοκρατία στο Χάρβαρντ

Εκατομμύρια οικογένειες μαύρων και ισπανόφωνων στις ΗΠΑ γνώρισαν μια δυσάρεστη έκπληξη. .

Mέρες 1999 στο Κόσοβο

Η κατάσταση στο Κόσοβο δεν αφήνει τους κατοίκους να παραδοθούν στην καλοκαιρινή ραστώνη. .

Γαλλία: Το παζλ της βίας και των αιτίων της

Η ανάλυση των γεγονότων της Γαλλίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γι’ αυτό καλό θα ήταν να αποφεύγονται οι εκατέρωθεν αφορισμοί, αλλά και οι «ενδιάμεσες» ρηχότητες του τύπου «καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται»..

Ανατολικογερμανοί «εθισμένοι» στον αυταρχισμό

Εν αρχή ην η Πρωσία των «γιούνκερ». Των μεγάλων γαιοκτημόνων και της μιλιταριστικής αριστοκρατίας. Μετά ήρθαν οι Εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ. Κι ύστερα οι σταλινικοί γραφειοκράτες, με μακρύ χέρι τη Στάζι και αφεντικά τους απαράτσικους του Κρεμλίνου. Με τέτοιες παραστάσεις μεγάλωσαν γενιές Ανατολικογερμανών τον τελευταίο ενάμιση αιώνα, ώσπου να «επανενωθούν», το 1990, με την «πολιτικά προηγμένη» Δυτική Γερμανία - σωστότερα να προσαρτηθούν από αυτήν..

O «Γιαπωνέζος Τραμπ» θέλει τα πυρηνικά

Ο αναδυόμενος εθνικισμός -μιλιταρισμός των Ιαπώνων μοιάζει να βρήκε τον ιδανικό εκφραστή στο πρόσωπο του Νομπουγιούκι Μπάμπα. Του πρώτου mainstream πολιτικού στο Τόκιο (το κόμμα του μπήκε το 2015 στη Βουλή με 41 έδρες) που τόλμησε να ψελλίσει κάτι αντιαμερικανικό εδώ και δεκαετίες. .