Τι φυσικότερο, λοιπόν, από το να διαγκωνίζονται σαν τρελά για να καλύψουν την πρώτη ποινική δίκη του Ντόναλντ Τραμπ, που ξεκινά στις 4 Μαρτίου, για την απόπειρα αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος στην Τζόρτζια;

Για τον έμπειρο επικοινωνιακά Ντον θα ήταν μάννα εξ ουρανού. Τα τηλε-σόου τα ξέρει σαν την τσέπη του (διέπρεψε ως παρουσιαστής του ριάλιτι «Τhe apprentice»/«Ο υποψήφιος») και θα του είναι παιχνιδάκι να μετατρέψει το εδώλιο σε βήμα προεκλογικής καταγγελίας, παίζοντας τον βολικό ρόλο του «θύματος», που «πάνε να του (ξανα)κλέψουν» τις εκλογές.

Υπάρχει, όμως, ένα μικρό πρόβλημα. Οι δικαστές της υπόθεσης διαφωνούν με την τηλεοπτική κάλυψη, υποστηρίζοντας ότι θα επικρατήσει στο ακροατήριο «ατμόσφαιρα καρναβαλιού». Τον τελικό λόγο θα τον έχει η ομοσπονδιακή δικαστής, Τάνια Τσάτκαν, που βρίσκεται σε συμπληγάδες. Από τη μια, φωνάζει με όλη της τη δύναμη πως ο Τραμπ θα μετατρέψει τη διαδικασία σε «τσίρκο» και, από την άλλη, πιέζεται αφόρητα από τηλεοπτικά δίκτυα, εφημερίδες και πρακτορεία. Αν όχι για τη ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, τουλάχιστον για το ελεύθερο streaming στο ΥοuΤube, έστω για μια περίληψη της ημέρας.

«Σωστά όλα αυτά», της αντιτείνει το μιντιακό σύμπαν, «αλλά είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του έθνους μας που ένας πρόεδρος οδηγείται σε ποινική δίκη. Και το κοινό έχει δικαίωμα να μάθει». Επικαλούνται, δε, το συνταγματικό τοτέμ της Πρώτης Τροπολογίας, για την ελεύθερη έκφραση γνώμης και την ελεύθερη ενημέρωση, που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της Αμερικανικής Δημοκρατίας. Στο όνομά της ο Τραμπ και οι καναλάρχες θέλουν να μετατρέψουν εκατομμύρια τηλεθεατές-ψηφοφόρους… σε ενόρκους, ο καθένας για το δικό του συμφέρον. Από την άλλη πλευρά, αν δεν εμπιστευόμαστε την κρίση του λαού, τι νόημα έχει η καθολική ψηφοφορία; Ας παρακολουθήσουν, λοιπόν, όλοι το δικαστικό «τσίρκο», με junk food και Coca Cola, κι ας πάνε τον Νοέμβριο του 2024 να ψηφίσουν ό,τι τους φωτίσει ο Θεός…