Γράφει η Αλίκη Κοτζιά
Επειδή όμως στην πολιτική τα πάντα μπορεί να αλλάξουν ξαφνικά, λίγους μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας του κορονοϊού, η Γερμανίδα καγκελάριος βρέθηκε στην κορυφή της λίστας των ηγετών που ανταποκρίθηκαν επιτυχώς στην κρίση.
Ταυτόχρονα, το ποσοστό του AfD μειώνεται συνεχώς – από το 12,5% των τελευταίων εκλογών, συγκεντρώνει μόλις 10% στην τελευταία δημοσκόπηση.
Η πανδημία γέννησε διάφορες ομάδες αντισυστημικών, αντιευρωπαϊστών, οπαδών του αντιμεταναστευτικού κινήματος και συνωμοσιολόγων που βρέθηκαν μαζί στο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο να επιτίθενται στην κυβέρνηση και την Ε.Ε. για τα μέτρα κατά του κορονοϊού, για την οικονομική πολιτική της Ενωσης, ακόμη και κατά του… πιθανού εμβολίου για τον Covid-19.
Εν μέσω της υγειονομικής κρίσης και των μεγάλων αλλαγών που η πανδημία επέφερε στην πολιτική και κοινωνική ζωή, η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» αποδύθηκε σε εσωκομματικές έριδες και μαχαιρώματα. Ο συμπρόεδρος του AfD Γιούργκεν Μόιτεν απομάκρυνε τον εσωκομματικό του αντίπαλο Αντρέας Κάλμπιτς λόγω της συμμετοχής του σε ακροδεξιά οργάνωση νεολαίας.
Η κίνησή του προοιωνίζεται διάσπαση στο κόμμα, τονίζει η Ντόιτσε Βέλε, καθώς ο Κάλμπιτς έχει πολλούς οπαδούς και πιστούς.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Εδώ και καιρό οι έριδες έχουν κυριαρχήσει στο εσωτερικό της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία», που χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια. Οι δύο τάσεις εντός του AfD -η αντιμεταναστευτική/αντιευρωπαϊκή από τη μια πλευρά και η σκληρή ακροδεξιά από την άλλη- μάχονται για την επικράτηση.
Ο Αντρέας Κάλμπιτς μαζί με τον αρχηγό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του AfD στη Θουριγγία, Μπγερν Χέκε, ανήκουν στη δεύτερη τάση και μάλιστα θεωρούνται δύο ηγετικές προσωπικότητες της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματος.
Τους τελευταίους μήνες χιλιάδες μέλη της «Εναλλακτικής» -ιδίως στη Δυτική Γερμανία- αποχώρησαν εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά τους.
Ο Μόιτεν προσπαθεί να καθησυχάσει τους οπαδούς της, λέγοντας ότι ο κορονοϊός φταίει για την καθίζηση, γιατί κάθε κρίση ευνοεί τους κυβερνώντες.
Ομως, οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι καραδοκούν και είναι έτοιμοι να μετατρέψουν το AfD σε «αντι-θεσμικό» κίνημα.
Από την έντυπη έκδοση