ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ, χρησιμοποιώντας παραδειγματικές ιστορικές κοινοβουλευτικές αναφορές, την άποψή μου: Οταν το 1982 η κυβέρνηση Α. Παπανδρέου έφερε προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο περί πολιτικού γάμου -νομίζω ότι στο ίδιο συμπεριλαμβανόταν και η κατάργηση της εξευτελιστικής διαδικασίας προς απόδειξη της μοιχείας, η μεταφορά «των κατηγορούμενων» με τα σεντόνια στο αστυνομικό τμήμα και αυτόφωρη διαδικασία-, δόθηκε μάχη εντός και εκτός βουλής. Αλλά το νομοσχέδιο έγινε νόμος, δίνοντας λύσεις σε πολλές προσωπικές προβληματικές καταστάσεις που σέρνονταν επί έτη πολλά. Μετά από λίγους μήνες κανείς δεν αναφερόταν σε αυτά. Ούτε καν ποιοι ήταν οι «προοδευτικοί» που το υπερασπίστηκαν και ποιοι το καταψήφισαν.

ΟΤΑΝ ΤΟ 2000, επί εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης Σημίτη, αποφασίστηκε ότι δεν είναι ανάγκη στις ταυτότητες των πολιτών να αναγράφεται και το θρήσκευμα, κηρύχτηκε «ιερός πόλεμος». Ούτε και θυμάμαι να έχει γίνει -μετά τα κομματικά μεγαλεία της δεκαετίας του ‘80- μεγαλύτερη διαδήλωση από αυτή την οποία άρχισε ο μακαριστός -περί το ένα εκατομμύριο άνθρωποι- στήνοντας εξέδρα με καθήμενους σε σειρές τους μητροπολίτες, με εξαπτέρυγα και το λάβαρο της κήρυξης της Επανάστασης ως σκηνικό, επί της πλατείας Συντάγματος. Αφήστε που εμφανίστηκαν και πολιτικοί που πήγαν στην αρχιεπισκοπή -μετά καμερών, βεβαίως- και προσυπέγραψαν διαμαρτυρία για την αφαίρεση του θρησκεύματος. Ονόματα δεν λέμε και μνήμην έχετε.

ΦΥΣΙΚΑ, το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κι έγινε νόμος του κράτους. Δεν θυμάμαι μετά τους έξι μήνες περαιτέρω συζήτηση επ’ αυτού. Τελευταία, επί τη εκδόσει των νέων ταυτοτήτων -μεγέθους mastercard και δυστυχώς… με χάλια φωτογραφία- Νατσιοί, Βελόπουλοι και Στίγκες κάτι είπαν, αλλά συνέχεια δεν δόθηκε.

ΘΑ ΗΤΑΝ, λοιπόν, πολύ άδικο να μην παραδεχθούμε τον αριστοτεχνικό χειρισμό της υπόθεσης του πολιτικού γάμου των ομοφύλων, προσωπικά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το ζήτημα αναφέρεται στο πρόγραμμα της πρώτης τετραετίας ότι θα θεσμοθετηθεί ο πολιτικός γάμος των ομοφύλων. Δεν το πήρε κανείς στα σοβαρά αλλά εκείνος είχε ήδη ρίξει τον σπόρο. Τέσσερα χρόνια, 2019-2023, σποραδικά διέρρεε η είδηση ότι ο πρωθυπουργός σκέφτεται κ.λπ. Εγιναν οι εκλογές τον Ιούνιο και το θέμα εμφανίστηκε, εκ νέου, επί των προγραμματικών δηλώσεων. Και πάλι έμεινε στον καιρό.

ΑΛΛΑ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ καλά τα παιδιά, ο Στέφανος και ο Tyler εννοώ, που εξέθεσαν δημόσια τον πόθο τους να αποκτήσουν δυο αγόρια, με τα δικά τους σουσούμια και φυσικά την εξυπνάδα τους, μέσω παρένθετης μητέρας. Κι έτσι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Ο Μητσοτάκης, σαν έτοιμος από καιρό, αποφάσισε να τον κλείσει φέρνοντας το νομοσχέδιο στη Βουλή το οποίο και θα ψηφιστεί. Περί παρένθετης μητέρας ούτε λόγος να γίνεται!

ΠΟΥ ΘΕΛΩ να καταλήξω; Υστερα από έξι μήνες κανείς δεν θα ασχολείται πόσοι πολιτικοί γάμοι ομοφύλων τελούνται στο δημαρχείο αποκαθιστώντας τα δικαιώματα των παιδιών που υπάρχουν…