Ο Στ. Κασσελάκης την πρώτη φορά που αναμετρήθηκε «ημιεπισήμως» στις ευρωεκλογές με τον Κ. Μητσοτάκη υπέστη συντριπτική ήττα με double score και έχασε τρεις μονάδες από το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 και δέκα μονάδες από το ποσοστό των ευρωεκλογών του 2019. Κι αυτό συνέβη σε συνθήκες, οι οποίες παρείχαν την ασφάλεια στο 1.000.000 ψηφοφόρων της Ν.Δ. που απείχαν να στείλουν ηχηρό μήνυμα και στον Κ. Μητσοτάκη και στην κυβέρνηση «συνέλθετε ή φεύγουμε». Δεν έφυγαν. Δεν πήγαν σε άλλο κόμμα. Τα «λιμά» που κέρδισαν το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και ο Κ. Βελόπουλος προφανώς δεν άλλαξαν το πολιτικό σκηνικό. Μεγαλύτερη απόδειξη του ανωτέρω ότι ένας από τους «νικητές» των ευρωεκλογών, ο Ν. Ανδρουλάκης, αντιμετωπίζει πρωτοφανούς έντασης και έκτασης αμφισβήτηση από το ίδιο του το κόμμα.

Περίπου την ίδια αντάρα αντιμετωπίζει και ο Στ. Κασσελάκης στον ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς δεν έχουν συνεδριάσει ακόμα τα όργανα, ώστε να φανεί το πρόβλημα σε όλο του το μέγεθος. Γιατί «καλή» η «κίνηση των 87», «καλή» η αναταραχή με το κλείσιμο της καθημερινής «Αυγής», «καλή» και η απάντηση του Α. Τσίπρα περί «χυδαιότητας» και «καλός» ο μέχρις εσχάτων αδελφοκτόνος πόλεμος των τρολ του Διαδικτύου. Αλλά το τι και πώς θα γίνει θα αποτυπωθεί μετά τη συνεδρίαση των οργάνων. Οπως άλλωστε έγινε και στο ΠΑΣΟΚ, στο οποίο, ενώ τα καμπανάκια χτύπησαν από το βράδυ των ευρωεκλογών, η καμπάνα χτύπησε μετά τις συνεδριάσεις του Ε.Γ. και της Κ.Ε.

Ο Στ. Κασσελάκης κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές λέγοντας «μπορώ να νικήσω τον Μητσοτάκη». Η απελπισία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τόσο μεγάλη, ώστε τον πίστεψαν, αρνούμενοι να δουν τον ρηχό Τραμπ που τους μιλούσε. Τώρα περίπου το ίδιο λένε και μερικοί από τους διεκδικητές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Το λέει με τον τρόπο του ο Ν. Ανδρουλάκης, ο οποίος όμως δεν έχει ένα πειστικό επιχείρημα γιατί θα καταφέρει αυτό που δεν κατάφερε πριν από λίγες μέρες και σε πιο ευνοϊκές συνθήκες. Το λέει και ο επηρμένος Χ. Δούκας, λέγοντας ότι θέλει να κάνει το ΠΑΣΟΚ κυβερνητική δύναμη, ώστε «να νικήσει τη Ν.Δ., όπως στην Αθήνα». Μόνο που ο δήμαρχος λέει σκοπίμως τη μισή αλήθεια: Στην Αθήνα δεν νίκησε με το άθροισμα του 14,3% που πήρε ο ίδιος και το 14,2% που πήρε ο Κ. Ζαχαριάδης. Αυτό έκανε 28,5. Δεν έφτανε. Εφτασε, όταν οι νεοδημοκράτες δυσαρεστημένοι από τον Κ. Μπακογιάννη απείχαν. Αλλά και όταν στο 28,5% προστέθηκαν τα ποσοστά μέρους των ψηφοφόρων του ΚΚΕ, του Κασιδιάρη και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτός ο συνδυασμός έκανε τον Χ. Δούκα δήμαρχο στον πρώτο δήμο της χώρας. Είναι ποτέ δυνατόν να επαναληφθεί ένας τέτοιος συνδυασμός και ειδικά σε εθνικές εκλογές;

Το είπε όμως και η Μ. Αποστολάκη, η οποία χωρίς να εξηγήσει σοβαρά πώς θα γίνει είπε με στόμφο ότι στις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα είναι πρώτο κόμμα. Θυμίζοντας κατά κάποιον τρόπο την Θ. Τζάκρη, η οποία δεν αντιλαμβάνεται γιατί γίνεται λόγος για προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ…

Κι όμως τα πράγματα είναι αρκετά πιο απλά: τον Μητσοτάκη δεν μπορεί να τον κερδίσει κανένας/καμία επειδή το λέει. Μπορεί να τον κερδίσει μόνο όποιος/α έχει να παρουσιάσει μια καλύτερη και στοιχειοθετημένη πολιτική και πείσει ότι είναι ικανότερος. Προς το παρόν, δεν υπάρχει ούτε η πολιτική ούτε το πρόσωπο. Υπάρχουν μόνο υπερφίαλα στοιχήματα.

ΗΤΤΑ ΤΟΥ «ΜΑΚΡΟΝΙΣΜΟΥ» ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ο Μακρόν και ο «μακρονισμός» έχασαν κατά κράτος στον πρώτο γύρο των εκλογών στη Γαλλία. Και η μεγάλη νικήτρια ήταν η Λεπέν. Ενδιάμεσα βρέθηκε ο συγκυριακός και εύθραυστος συνασπισμός Αριστεράς, Σοσιαλιστών και Πρασίνων. Σε 5 μέρες θα ξέρουμε όλοι αν αυτή η ιστορική νίκη της Ακροδεξιάς στη Γαλλία θα βγάλει και ακροδεξιά κυβέρνηση, αλλά και πόσο θα επηρεαστεί όλη η Ε.Ε. από αυτό το ιστορικό αποτέλεσμα. Πάντως, ότι και να γίνει, τίποτα δεν θα είναι ίδιο, με ό,τι ίσχυε πριν από τις εκλογές.

Είναι όμως εντυπωσιακό πως η ευρωπαϊκή Αριστερά, της ελληνικής συμπεριλαμβανομένης, δείχνει το φόβητρο της Ακροδεξιάς, σαν να έχει… νικήσει. Δεν αναρωτιούνται γιατί καρπώθηκε η Ακροδεξιά την αποτυχία του Μακρόν και του «μακρονισμού» και δεν την καρπώθηκε η ίδια. Αντίστοιχα φαινόμενα υπάρχουν και σε αρκετά άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Πουθενά όμως τις αποτυχίες κεντροδεξιών κυβερνήσεων ή κυβερνήσεων συνασπισμού με τη συμμετοχή σοσιαλιστών δεν τις εισπράττει η Αριστερά, αλλά τις εισπράττουν με άνεση δυνάμεις που κινούνται στο φάσμα της Ακροδεξιάς. Κι αυτό συμβαίνει όταν οι κυρίαρχες ως τώρα ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις διολισθαίνουν σε συμπεριφορές ελίτ, σε προκλητική αγνόηση του μεγάλου ευρωπαϊκού προβλήματος της ασφάλειας και του Μεταναστευτικού, το οποίο κουβαλάει τον επιθετικό ισλαμισμό στην Ευρώπη. Αλλά και σε οικονομικές πολιτικές, οι οποίες οδηγούν σε υποβάθμιση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών και επιδείνωση της καθημερινότητάς τους. Αντί οι δυσαρεστημένοι πολίτες να στραφούν προς την «Αριστερά της δικαιοσύνης, της ισονομίας και της ευαισθησίας», της γυρίζουν την πλάτη και στρέφονται στις Λεπέν.

Ηττα λοιπόν του Μακρόν και του «μακρονισμού». Αλλά δεν είναι και μια μεγάλη ήττα της ανήμπορης και αναξιόπιστης Αριστεράς να κερδίσει μέσα στο γήπεδο της; Μπορεί να της αρκεί η χαρά από την ήττα του αντιπάλου, χωρίς να νικά η ίδια; Τότε θα μοιάζει με τα κοράκια, τα οποία στις περσινές πυρκαγιές και χωρίς να το κρύβουν προσδοκούσαν να «ισοφαρίσουν» το Μάτι…

Αλλαγές σε γ.γ. και Πειραιώς

Οι αλλαγές στο «γαλάζιο» στρατόπεδο, όπως φαίνεται, δεν έχουν τελειώσει με τον ανασχηματισμό. Ο Κ. Μητσοτάκης, εκτός από τον ανασχηματισμό που έκανε και την αλλαγή πορείας που αποφάσισε με πρώτο σταθμό την αποτελεσματικότητα, φαίνεται πως είναι αποφασισμένος να προχωρήσει και σε άλλες αλλαγές. Τα επόμενα πεδία αλλαγών φαίνεται πως θα είναι δύο. Οι αλλαγές -λέγεται πως μπορεί να είναι και εκτεταμένες- γενικών γραμματέων σε υπουργεία στα οποία δεν υπήρξε η αναμενόμενη αποτελεσματικότητα και η αναδιάρθρωση της πυραμίδας στην Πειραιώς. Σύμφωνα με πληροφορίες. οι αλλαγές γ.γ. μπορεί να φτάσουν στις δέκα. Ενώ σε ό,τι αφορά το κόμμα, έχει μπει στο μικροσκόπιο του Μ. Μαξίμου η απόδοση ή και επάρκεια των στελεχών, που ήταν επιφορτισμένα με τη λειτουργία και την εκλογική κινητοποίηση του κόμματος. Το «κόσκινο» αφορά μέλη της Π.Ε. και τομεάρχες.

Γεννητούρια…

Πρώτα τα έσπασε με τον Α. Τσίπρα, μετά τα έσπασε απογοητευμένος και με το πουλέν του, τον Στ. Κασσελάκη, και τώρα εμφανίζεται έτοιμος για το επόμενο βήμα. Ο λόγος για τον Π. Πολάκη, ο οποίος υπό την πίεση και κάποιων «κουζουλών» -όπως ο ίδιος- σκέπτεται το ενδεχόμενο να αποκτήσει δικό του κόμμα. Ο «αψύς», εφόσον επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που υπάρχουν, σημαίνει πως έχει προεξοφλήσει και τη νέα διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Τη συμμετοχή σε ενδεχόμενες διεργασίες για την Κεντροαριστερά ούτε καν τη συζητάει, γιατί, όπως λένε συνομιλητές του, «ακούει Κεντροαριστερά και βγάζει σπυράκια». Οπότε δύο δρόμους έχει ο ολετήρας των θεσμών: Ή θα πάει σπίτι του ή θα δοκιμάσει την τύχη του. Η τελευταία τηλεοπτική του συνέντευξη, πάντως, έδειξε πως το σπίτι του πέφτει στενό…

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Τι είναι το πιο αστείο τελικά; Το ότι ο Α. Τσίπρας έγινε επίτιμος καθηγητής στο ιδιωτικό τουρκικό πανεπιστήμιο Koc, ενώ του προκαλούν αλλεργία τα ιδιωτικά, ή το ότι το 90% των μαθημάτων σε αυτό το πανεπιστήμιο διδάσκεται στα αγγλικά;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Η χθεσινή εκδήλωση με τις ομιλίες των Α. Σαμαρά και Κ. Καραμανλή ποιον ευνόησε τελικά;