Ενα τέτοιο μονόπρακτο ζούμε και σήμερα με αφορμή το γάμο των ομοφύλων. Δύο κόμματα δήθεν προοδευτικά και δικαιωματιστικά, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, σκίζουν με μία κίνηση την πολιτική αρχών και προσκυνάνε τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό.

Μετά τις αποσαφηνίσεις του Κ. Μητσοτάκη, οι οποίες εξορθολογίζουν και ισορροπούν την ανάγκη αντιμετώπισης υπαρκτών και σημαντικών προβλημάτων που αφορούν παιδιά που ήδη ζουν με την ανάγκη να μην επιτραπεί ο ευτελισμός των γυναικών σε «μηχανές αναπαραγωγής» και η δημιουργία μιας βιομηχανίας παρένθετης μητρότητας, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ εγκατέλειψαν άτακτα την πολιτική και προσχώρησαν φανατικά στη μικροπολιτική και τον τυχοδιωκτισμό. Κουβέντα για θέματα αρχών. Αχνα για την ουσία.

Αντιθέτως, ακατάσχετη λογοδιάρροια για μπακάλικους λογαριασμούς. Δηλαδή, αν βγαίνουν τα «κουκιά» στην κυβέρνηση, για να ψηφιστεί το νομοσχέδιο όταν πάει στη Βουλή, μετά την ουσιαστική διαβούλευση που γίνεται από προχθές. Μέχρι προχθές υπήρχε μια άναρχη και «χύμα» συζήτηση, στην οποία ο καθένας έλεγε ό,τι του κατέβαινε, χωρίς να ξέρει ποιο είναι το πλαίσιό της. Και σε αυτό το χάος έχει μερίδιο ευθύνης και η κυβέρνηση, η οποία δεν φρόντισε να μπει εγκαίρως το πλαίσιο και να μετριαστεί το κλίμα των διαφωνούντων υπουργών, υφυπουργών και βουλευτών.

Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ κρυπτόμενος πίσω από έναν «τζάμπα μαξιμαλισμό» και με πρόσχημα την πρόταση νόμου την οποία επανακατέθεσε τώρα -αλλά δεν την προώθησε όταν ήταν κυβέρνηση, γιατί συγκυβερνούσε με την Ακροδεξιά του Π. Καμμένου!- καθιστά περίπου αναπόφευκτη και επιβεβλημένη την παρένθετη μητρότητα. Με προφανή στόχο να βρει τρόπο να εμφανίσει ως ανίσχυρη μια ισχυρή και κυρίαρχη κυβέρνηση. Συνδικαλιστικά τερτίπια που παραπέμπουν σε θλιβερές εποχές μιζέριας και εμμονικότητας. Το έγραφα και την Τρίτη, πριν από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού: ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αναζητούν τρόπο να μην πάρουν μέρος στην ψηφοφορία, πιστεύοντας ότι η κυβέρνηση -λόγω των πολλών διαφωνιών- θα εμφανιζόταν διάτρητη και αδύναμη, δυσκολευόμενη να περάσει το νομοσχέδιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πέρασε το νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης με τις ψήφους άλλων κομμάτων της τότε αντιπολίτευσης -πάλι λόγω Καμμένου- έχει αποδεδειγμένα τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό στο DNA του. Καμία έκπληξη για τις προθέσεις και τη συμπεριφορά του. Απλώς, για μια ακόμα φορά, όταν θα έχει ψηφιστεί το νομοσχέδιο, θα αναρωτιέται πάλι «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε»…

Η «έκπληξη» της ιστορίας είναι το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη. Το οποίο ολοένα και περισσότερο στα χέρια του «νέου» προέδρου του διολισθαίνει στον πολιτικό τυχοδιωκτισμό και στον λαϊκιστικό τακτικισμό. Ενα κόμμα με βαρύ ιστορικό και θεσμικό φορτίο καταντάει ουρά του αμοραλισμού, εργαλειοποιώντας κυνικά ένα κοινωνικό θέμα. Τι είδους πολιτική είναι αυτή που εξέπεμψε ο ίδιος ο Ν. Ανδρουλάκης, ότι «δεν θα ψηφίσουμε αν δεν ψηφίσουν τουλάχιστον οι μισοί βουλευτές της Ν.Δ.»; Από ποιες πολιτικές αρχές προκύπτει αυτή η πολιτικά μπακάλικη λογική; Από την τυχοδιωκτική λογική του κ. Δουδωνή, ο οποίος πρώτος έσπευσε να «ιδεολογικοποιήσει» την αντιπολιτευτική ανευθυνότητα, εκτοξεύοντας τον εξυπνακισμό περί «μη συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης»; Ή μήπως από την ακόμα πιο ακραία τοποθέτηση του Μ. Κατρίνη, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ διανοήθηκε να πει ότι μπορεί να υπάρξει ακόμα και θέμα απώλειας της… δεδηλωμένης για την κυβέρνηση;

Το τι θα κάνουν οι βουλευτές της Ν.Δ. είναι ένα υπαρκτό αλλά άλλο θέμα, το οποίο έχει ήδη επανατεθεί σε άλλη βάση, μετά τις διευκρινίσεις που έδωσε ο Κ. Μητσοτάκης.

Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός όμως είναι ένα διαρκές θέμα. Το οποίο όχι μόνο ευτελίζει την έννοια της πολιτικής αρχών, αλλά και εξηγεί τη συνεχιζόμενη πολιτική καχεξία και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Πόσω μάλλον όταν παιδιαρίζουν για ένα θέμα στο οποίο υποτίθεται ότι… συμφωνούν κι όταν η χώρα και η κοινωνία αντιμετωπίζουν πραγματικά μεγάλα προβλήματα.

ΑΙΧΜΗ

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ-ΚΟΛΑΦΟΣ 

Η κ. Μαρία Ζερβάκη είναι δικηγόρος, γνωστό στέλεχος του φεμινιστικού κινήματος, που διετέλεσε αντινομάρχης Αθήνας. Ηταν και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ενταχθεί στη διεύρυνση της Πολιτικής Συμμαχίας προερχόμενη από το ΠΑΣΟΚ. Ηταν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μέχρι προχθές.

Η αποχώρηση της κ. Ζερβάκη δεν είναι «είδηση» μέσα στο κύμα αποχωρήσεων το οποίο συνεχίζεται μετά την «ιδιωτικοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον κ. Κασσελάκη. Αλλά η αποχώρηση της κ. Ζερβάκη έχει μια σημαντική ιδιαιτερότητα, καθώς σχετίζεται με μια πολύ σημαντική πτυχή της συζήτησης που άνοιξε για το γάμο των ομοφύλων και την τεκνοθεσία. Και είναι μια πτυχή η οποία σκοπίμως συσκοτίζεται, καθώς αναδεικνύει ακόμα μια πλευρά της αντιφατικότητας και της δικαιωματιστικής υποκρισίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη λιτή αλλά μεστή επιστολή αποχώρησής της από τον ΣΥΡΙΖΑ, η Μ. Ζερβάκη σημειώνει: «Δεν είμαστε σκεύη, ούτε εργαλεία ούτε εκκολαπτικές μηχανές».

Ο αχός και ο επιθετικός δικαιωματισμός που κυριάρχησαν το τελευταίο διάστημα άφησαν να περάσει απαρατήρητη η χυδαία υποβάθμιση της γυναίκας, που στέλνει στα αζήτητα και τον πραγματικό δικαιωματισμό και πραγματικά δικαιώματα. Οι υπερασπιστές της παρένθετης μητρότητας, στην πρεμούρα τους να επιβάλουν την παρένθετη μητρότητα, δεν κατάλαβαν ή ακόμα δεν το κατάλαβαν, αλλά δεν τους ένοιαξε, ότι γύρισαν το ρολόι της ιστορίας πάρα πολλά χρόνια πίσω. Τότε που η γυναίκα ήταν αντικείμενο, «ανήκε» σε κάποιον και ήταν «εργαλείο».

Οι γυναίκες μετά από πολλά χρόνια δύσκολων αγώνων έχουν κατακτήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ισότητα και τα δικαιώματά τους. Και ξαφνικά τώρα κάποιοι «σούπερ προοδευτικοί» έρχονται να την υποβιβάσουν ξανά σε «σκεύος», «εργαλείο» και «εκκολαπτική μηχανή», όπως σημειώνει και η κ. Ζερβάκη.

Αμοραλιστές, εγωπαθείς, νάρκισσοι και ιδιότυποι λάτρεις της ευγονικής, ενδιαφέρονται μόνο για την αναπαραγωγή και τη διαιώνιση του εγώ τους, υποβιβάζοντας προκλητικά τη γυναίκα. Ενας εξ αυτών είναι και ο Στ. Κασσελάκης, ο οποίος θέλει δύο αγόρια -με παρένθετη μητέρα-, ένα με το σπέρμα του ιδίου κι ένα με το σπέρμα του συντρόφου του, για να αποκτήσουν την προσωπικότητα του ίδιου και του Τάιλερ. Το παιδί ως προέκταση ενός ακατανόητου εγώ και η γυναίκα απλό σκεύος!

Εύγε στην κ. Ζερβάκη. Αναρωτιέμαι απλώς σε ποιο πηγάδι, σε ποιο έρεβος χάθηκαν ξαφνικά οι υπερευαίσθητες φεμινίστριες…

«Μαζεύονται» οι διαφωνίες

Τόσο οι διευκρινίσεις του Κ. Μητσοτάκη όσο και η διακριτικότητα που αντιμετώπισε θέματα συνείδησης των βουλευτών που διαφωνούν με το γάμο των ομοφύλων και την τεκνοθεσία είχαν άμεσα αποτελέσματα. Οπως μαθαίνω, βουλευτές που είχαν δεσμευτεί δημοσίως ότι θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο ή έλεγαν σε κάθε ευκαιρία ότι είναι κατά, κάνουν δεύτερες σκέψεις. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο υφυπουργός Υγείας, Δ. Βαρτζόπουλος, ο οποίος χθες άλλαξε δημοσίως τη στάση του και δήλωσε ότι θα το υπερψηφίσει. Οι πληροφορίες λένε ότι και άλλοι βουλευτές και μέλη της κυβέρνησης, παρ’ ότι δεν θα υπάρχει θέμα κομματικής πειθαρχίας, κάνουν δεύτερες σκέψεις μετά την αρχική κάθετη στάση τους. Και μόλις άρχισε η συντεταγμένη συζήτηση.

ΥΓ.: Το θέμα για τα μέλη της κυβέρνησης, παρά την «ευέλικτη» διατύπωση του πρωθυπουργού, δεν κλείνει. Καθώς η αντίφαση «συμμετέχω στο Υπουργικό Συμβούλιο που αποφασίζει, αλλά διαφωνώ» παραμένει…

ΑΠΟΡΙΕΣ -1

Καλά, τόσα χρόνια πήρε στα στελέχη της Νέας Αριστεράς να καταλάβουν τι εστί Πολάκης; Μαζί του συγκυβερνούσαν και μαζί του καθοδηγούσαν το κόμμα…

ΑΠΟΡΙΕΣ -2

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που «στριμώχνουν» την κυβέρνηση, έχουν ψαχτεί πόσοι από τους λίγους βουλευτές που τους έχουν απομείνει συμφωνούν με την προσέγγιση Μητσοτάκη και όχι με τους ακροβατισμούς της Κουμουνδούρου και της Χ. Τρικούπη;