Είναι αδύνατον πια να μπορέσεις να παρακολουθήσεις τον νέο πρόεδρο του ΣYΡΙΖΑ, όση διάθεση και αν υπάρχει. Ασφαλώς το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν τα στελέχη του κόμματος, τα οποία καλούνται καθημερινώς να υπερασπίζονται τις αντιφατικές δηλώσεις του Κασσελάκη.

Τελευταίο παράδειγμα το περιβόητο «μαξιλάρι». Πριν από δύο εβδομάδες ο πρόεδρος του κόμματος χαρακτήρισε το «μαξιλάρι» των 37 δισεκατομμυρίων ως το πιο σκληρό μνημονιακό μέτρο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος κάλεσε τον Κασσελάκη να διαβάσει καλύτερα τον απολογισμό της περιόδου Τσίπρα και να σταματήσει να υπονομεύει βασικές «κατακτήσεις» εκείνης της κυβέρνησης.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε εμμέσως στο ζήτημα αναφωνώντας ότι «η εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνούσε με Τσακαλώτους και Κατρούγκαλους έληξε», ακυρώνοντας ουσιαστικά στο σύνολό της την περίοδο Τσίπρα. Αλλωστε όλοι γνωρίζουν, ακόμα και τα σχολιαρόπαιδα της πολιτικής, ότι την ευθύνη των βασικών κυβερνητικών επιλογών δεν την έχουν οι υπουργοί, αλλά ο εκάστοτε πρωθυπουργός.

Και ενώ όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν στα τηλεοπτικά κανάλια τις επιθέσεις του Κασσελάκη στον Τσακαλώτο για το «μαξιλάρι» λέγοντας ότι θα μπορούσε το ποσό να είναι μικρότερο ώστε να υπάρχουν περιθώρια για δημοσιονομικές παροχές, κάτι που δεν ισχύει, καθώς τα 37 δισ. τα απαίτησαν οι δανειστές ως ενέχυρο για την αποπληρωμή των κεφαλαίων που είχαν διαθέσει στη χώρα, ήρθε πάλι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και αναίρεσε εαυτόν.

Μιλώντας προχθές το οικονομικό συνέδριο της «Ναυτεμπορικής», ο Κασσελάκης ισχυρίσθηκε ότι «η Ελλάδα πήρε την επενδυτική βαθμίδα χάρη στο μαξιλάρι της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ».

Τελικώς το μαξιλάρι ήταν κατάρα ή ευχή για την Ελλάδα; Τρικυμία εν κρανίω. Η πολιτική ανεμοδούρα στον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται και το πρόβλημα βρίσκεται στην ουσία των τοποθετήσεων του Κασσελάκη, ο οποίος φαίνεται να μη διαθέτει τις βάσεις για να σταθεί στο αξίωμα που κέρδισε στις εσωκομματικές εκλογές.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι με τον νέο Προϋπολογισμό φορτώνει στους πολίτες πρόσθετους φόρους 1,6 δισεκατομμύρια, μπερδεύοντας τα φορολογικά έσοδα με τους υποτιθέμενους νέους φόρους. Και μόνο η ανάπτυξη 2,9%, που σημαίνει αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος κατά περίπου 7-8 δισεκατομμύρια ευρώ, δημιουργεί νέα φορολογικά έσοδα, στοιχειώδες και για πρωτοετείς φοιτητές των οικονομικών σχολών.

Ολη αυτή η σύγχυση που επικρατεί γύρω από βασικές θέσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ απωθεί τους πολίτες, που θέλουν ξεκάθαρες τοποθετήσεις και κυρίως σοβαρές προτάσεις.

Για αυτό δεν είναι τυχαία η πολιτική ηγεμονία της κυβέρνησης, που κινδυνεύει μόνο από φαινόμενα αλαζονείας και όχι από τις αντιπολιτευτικές κυβιστήσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Μητσοτάκης έχει χειρισθεί με επιτυχία τα ζητήματα της οικονομίας, η Ελλάδα είναι επενδυτικός προορισμός, ανέκτησε τη βαθμίδα από τους οίκους αξιολόγησης και έχει υπερδιπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωζώνη. Η διαφορά είναι χαώδης, ο Κασσελάκης ακόμα δεν έχει σαφή εικόνα για το τι είναι το μαξιλάρι και μέχρι να την αποκτήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βυθίζεται στις δημοσκοπήσεις και στην Κουμουνδούρου θα πιστεύουν ότι τους φταίνε οι Τσακαλώτοι και οι Κατρούγκαλοι.