Αργά ανακάλυψαν στον ΣΥΡΙΖΑ την τοξικότητα, εξεμάνησαν μόνο όταν το δηλητηριώδες κεντρί της στράφηκε στο εσωτερικό του κόμματος, για αυτό και κανείς δεν τους συμπαραστάθηκε.

Για παράδειγμα, η Εφη Αχτσιόγλου, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της, καταδίκασε αρκετές φορές τον πολακισμό, μόνο που ο «αψύς» Σφακιανός δεν εμφανίσθηκε χθες στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Ο Πολάκης καθύβριζε τους αντιπάλους του στη Ν.Δ., τα «βοθροκάναλα» και τους δημοσιογράφους σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση τα τελευταία χρόνια, όμως κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιδρούσε, οι περισσότεροι χασκογελούσαν και τον χειροκροτούσαν στη Βουλή.

Ακόμα και όταν ο Τσίπρας τον απέσυρε προσωρινά από τα ψηφοδέλτια του κόμματος, ύστερα από μία ακόμα υβριστική επίθεση κατά των εκπροσώπων των Μέσων Ενημέρωσης, κανείς από το κόμμα δεν διαμαρτυρήθηκε όταν ο Σφακιανός επέστρεψε στους προεκλογικούς συνδυασμούς ύστερα από μια «χλιαρή συγγνώμη».

Το ίδιο ισχύει για τα τρολ από την «υπόγα του κόμματος», που τις τελευταίες εβδομάδες ορμούσαν σαν όρνια σε όποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ εξέφραζε θέση αντίθετη από αυτόν που υποστήριζαν.

Στην «Αυγή» και στο Κόκκινο, όποιος εξέφραζε την άποψή του για τις εσωκομματικές εκλογές γινόταν βορά στις αγέλες του Διαδικτύου. Στην επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ υποχρεώθηκαν να εκδώσουν ανακοίνωση αναφέροντας ότι «βρέθηκαν παρά τη θέλησή τους μπλεγμένοι στο τοξικό κλίμα που κυριαρχεί στις εσωκομματικές εκλογές», ενώ τόνισαν ότι στοχοποιήθηκε ακόμα και η τηλεφωνήτρια του σταθμού και πως κάποιοι απειλούν τους εργαζομένους με προγραφές.

Η τοξικότητα στον ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε το κόμμα στην εξουσία. Κανείς δεν ξεχνά το «τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» τον Σεπτέμβριο του 2015, ούτε βέβαια νωρίτερα τις ύβρεις για τους «νενέκους», τους «γερμανοτσολιάδες» και τους «μενουμευρωπαίους».

Το δηλητήριο του διχασμού ενσωματώθηκε στον κομματικό οργανισμό και, όταν η αναμέτρηση για την προεδρία πήρε τη μορφή σκληρού «ντέρμπι», ύστερα από την αιφνίδια είσοδο του Κασσελάκη που έχει τη στήριξη του Πολάκη, τα μαχαίρια βγήκαν από τα θηκάρια.

Παρακολουθώντας τους δημόσιους διαξιφισμούς μεταξύ των στελεχών της «Αριστεράς», αδυνατούμε να πιστέψουμε πώς θα μπορέσουν να συμβιώσουν κομματικά από αύριο.

Ο Σταθάκης χαρακτηρίζει Γκρίλο τον Κασσελάκη, απαντά ο Καρανίκας λέγοντας πως δικαίως μαυρίζουν οι Χανιώτες τον πρώην υπουργό του Τσίπρα και τα επεισόδια συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς.

Η τοξικότητα συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ σε όποιον τη χρησιμοποιεί ως όπλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ επί χρόνια προέτασσε το «ηθικό πλεονέκτημα» ως στοιχείο σύγκρισης με τα υπόλοιπα κόμματα. Οι πολίτες όμως αντιλαμβάνονται ότι, όταν οι στρατοί του ΣΥΡΙΖΑ βγάζουν τόσο δηλητήριο σε μια εσωκομματική αναμέτρηση, τότε οι πολιτικοί τους αντίπαλοι έχουν περάσει τα πάνδεινα από τις τοξικές επιθέσεις.

Για αυτό και η επόμενη ημέρα είναι δύσκολη στον ΣΥΡΙΖΑ. Από αυτή την εμετικού τύπου αντιπαράθεση έχουν βγει όλοι χαμένοι, γιατί ακόμα κι αν συνυπάρξουν κάτω από τη στέγη της Κουμουνδούρου, στις πλάτες τους θα έχουν για πάντα τα σημάδια από τα μαχαίρια. Στις μνήμες των υπολογιστών τους θα βρίσκονται τα απειλητικά μηνύματα, οι προγραφές και οι ύβρεις των τρολ, για να γνωρίζουν όλοι πως τελικά το σύνθημα «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» έχει ισχύ και στο εσωτερικό του κόμματος.