ΟΛΑ ήταν προσχεδιασμένα από τον Πούτιν. Μόνο που, όπως είναι γνωστό, όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει.

ΤΙΣ πρώτες ώρες της εισβολής, η σύγκρουση φάνταζε παιχνιδάκι για τη Ρωσία. Οι βομβαρδισμοί ήταν σφοδροί. Ειδικές δυνάμεις είχαν φτάσει στα προάστια του Κιέβου. Η προέλαση των στρατευμάτων ήταν γρήγορη. Η Ουκρανία έδειχνε αδύναμη να αντισταθεί.

ΟΛΟΙ στοιχημάτιζαν σε πόσες ώρες θα είχε καταληφθεί η χώρα. Σε 24, σε 72 ώρες; Το πολύ σε μία εβδομάδα. Αυτό περίμενε και ο Πούτιν. Γι’ αυτό τον είχαν διαβεβαιώσει και οι αυλικοί του.

ΟΣΟ, όμως, περνούσαν οι ώρες και οι ημέρες, η πραγματικότητα γκρέμιζε τα όνειρα του Κρεμλίνου.

ΚΑΙ έχουμε συμπληρώσει ήδη ένα χρόνο πολέμου. Η Δύση στέκεται στο πλευρό των Ουκρανών. Το ΝΑΤΟ έχει στείλει πυραυλικά συστήματα, τώρα στέλνει και τανκς. Εχει ξεκινήσει η συζήτηση και για αποστολή μαχητικών αεροσκαφών.

Η Ρωσία έχει χάσει σημαντικό μέρος των εδαφών που κατέκτησε στην πρώτη φάση των συγκρούσεων. Και τώρα οι δύο πλευρές προετοιμάζονται για τις μεγάλες μάχες της άνοιξης.

ΤΩΡΑ, που συμπληρώνεται ένας χρόνος πολέμου, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα ακόμα και για όσους είχαν αμφιβολίες στην αρχή.

Ο παραλογισμός του Πούτιν έχει βάλει σε επικίνδυνες περιπέτειες ολόκληρο τον πλανήτη. Για πρώτη φορά μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, ένα κράτος εισέβαλε σε κάποιο άλλο στην Ευρώπη. Η απρόκλητη επίθεση καταπατά το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και την κοινή λογική. Ολοι πίστευαν ότι η Ευρώπη είχε αφήσει για πάντα πίσω της τέτοιου είδους αναθεωρητισμούς.

ΤΟ θέμα λοιπόν δεν αφορά πλέον μόνο στον πόλεμο της Ουκρανίας. Δεν αφορά μόνο στη Ρωσία. Ο Πούτιν πρέπει να ηττηθεί, για να μην υπάρξει αύριο κάποιος άλλο που να τον μιμηθεί. Να κατανοήσουν όσοι απειλούν την εθνική κυριαρχία άλλων χωρών ότι θα βρουν απέναντί τους όλη τη διεθνή κοινότητα. Πως δεν θα έχουν καμία τύχη.