Τούτων δοθέντων, το «παραθυράκι» που άνοιξε ο Πάπας Φραγκίσκος για την «ευλογία» των ομόφυλων ζευγαριών από το Βατικανό απελευθέρωσε όλους τους ανέμους του Αιόλου. Σε επιστολή του τον Ιούλιο -η οποία δημοσιοποιήθηκε μόλις χθες-, ο Ποντίφικας έδωσε σε πέντε συντηρητικούς καρδινάλιους, που τον κάλεσαν να αποσαφηνίσει τη θέση του, μία αμφίσημη απάντηση, που δεν τους άρεσε: «Το αίτημα κάποιων ομόφυλων ζευγαριών να τους ευλογήσουμε πρέπει να αντιμετωπιστεί με ποιμαντική μεγαλοψυχία. Δεν μπορούμε να γινόμαστε δικαστές, που όλο αρνούνται, απορρίπτουν και αποκλείουν», τόνισε ο Φραγκίσκος.

Προτού, όμως, πέσουν λιπόθυμοι, τους έριξε λίγο… αιθέρα: «Η Εκκλησία μας, βέβαια, εξακολουθεί να θεωρεί την ομοφυλοφιλία αντικειμενικό αμάρτημα και να μην αποδέχεται το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών». Οπερ εστί μεθερμηνευόμενον, άλλο η γενική και αόριστη «ευλογία» σε ανθρώπινο επίπεδο και άλλο η ιεροτελεστία του γάμου μεταξύ άνδρα και γυναίκας, που αποτελεί Μυστήριο. Είναι γεγονός ότι δεν τα λέει πολύ καθαρά.

Οσο κι αν άπτονται θεμάτων ηθικής, οι γλωσσικοί/εννοιολογικοί ελιγμοί του Φραγκίσκου έχουν κατά βάση πολιτική στόχευση. Ο αποκαλούμενος και «κόκκινος Πάπας» αποσκοπεί στην προσέγγιση του ΛΟΑΤΚΙ καθολικού ακροατηρίου, που εκπροσωπείται στις ΗΠΑ από την οργάνωση New Ways Ministry. Υπάρχουν, όμως, και πολλοί καθολικοί ιερείς στην Ευρώπη (ιδίως σε χώρες με προτεσταντική πλειοψηφία) που ευλογούν ημιεπίσημα και εξωθεσμικά ομόφυλους γάμους, στα όρια της εκκλησιαστικής νομιμότητας.

Μολονότι ο Στάλιν κορόιδευε τον Πάπα κι αναρωτιόταν πού είναι οι λόγχες του, ο ηγέτης του Καθολικισμού αποτελεί εξ ορισμού προσωπικότητα με παγκόσμια επιρροή. Η οποία δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια στις σύγχρονες τάσεις και να στέλνει ελαφρά τη καρδία την «πελατεία» του σε πιο φιλελεύθερα θρησκευτικά «μαγαζιά». Ετσι κι αλλιώς, τον σκληρό πυρήνα των πιστών (θεωρεί ότι) τον έχει «τσιμεντωμένο».