Μια έκδοση, βέβαια, είναι ακόμη μία επιχείρηση που πρέπει να επιβιώσει. Κι αν πιστεύει ότι η κυβέρνηση κάνει τη δουλειά της, τη στηρίζει, αν όχι, παίρνει θέσεις πολλές φορές, ώστε αναμετριέται με την αξιοπιστία της. Καμιά βέβαια κυβέρνηση, από όσο θυμάμαι, δεν πήγε σε εκλογές ή έπεσε επειδή το ζήτησε η αντιπολίτευση. Τώρα γιατί ένα έντυπο παίρνει θέση συμπολιτευτική ή αντιπολιτευτική έχει πολλές παραμέτρους. Υπάρχει, ας πούμε, η εντύπωση ότι το αριστερό αναγνωστικό κοινό είναι πολυπληθέστερο και συνηθίζει να διαβάζει.

Βέβαια, αν δούμε τις κυκλοφορίες των δύο καθημερινών ΦΕΚ του ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστώνουμε ότι έχει εκλείψει η δεύτερη παράμετρος. Η αξιοπιστία των εντύπων, που είναι η σημαντική παράμετρος, παραβλέπεται από τα κομματικά κοινά. Εν τω μεταξύ, είναι τόσες οι ειδησεογραφικές ιστοσελίδες -άσχετο ποιας ποιότητας ενημέρωση προσφέρουν- ώστε τα έντυπα Μέσα έχουν υποστεί καθίζηση. Η πραγματικότητα είναι ότι ο νέος ψηφιακός κόσμος κατατρόπωσε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, που η κυκλοφορία των εφημερίδων πλησίαζε μεγέθη που σήμερα φαίνονται αστρονομικά.

Εγραψα όλα τα προηγούμενα γιατί εδώ και μήνες τα αριστερά ΜΜΕ έχουν αναλάβει εργολαβικά την καταγγελία της κυβέρνησης Μητσοτάκη σχετικά με την ακρίβεια. Χαρακτηριστικός ο τίτλος σε χθεσινό έντυπο: «Εκεί τα φέρανε… στη ζητιανιά τα νοικοκυριά». Δεν περιμένεις έντυπα με παράδοση στο λαϊκισμό να αναφερθούν στα πραγματικά αίτια της ακρίβειας, ούτε ότι το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει ολόκληρη η Ευρώπη. Δεν προκαλεί εντύπωση ότι αυτά προέβλεπαν τη σύντομη νίκη του Πούτιν επί της Ουκρανίας, υποστηρίζοντας το δίκαιο του εισβολέα -σε γραμμές ανάλογες της Τουρκίας στην Κύπρο- και συνιστούσαν στον Μητσοτάκη να κρατήσει ουδετερότητα, πράγμα που θα σήμαινε ότι η Ελλάδα θα επέστρεφε στην προηγούμενη αντιμετώπισή της, με τον ΣΥΡΙΖΑ, ως «το μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης.

Η κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας ότι η ακρίβεια είναι αποτέλεσμα της διεθνούς κατάστασης και κτυπάει τα νοικοκυριά με περιορισμένους πόρους, παίρνει μέτρα για να χαλαρώσει το αίσθημα της ασφυξίας μπροστά στην καθημερινότητα. Εδώ και μήνες, επειδή η αγορά της ενέργειας αφαιρεί πόρους από τα απαραίτητα για το νοικοκυριό και τις υποχρεώσεις του, η κυβέρνηση έρχεται αρωγός, καλύπτοντας σημαντικό μέρος των λογαριασμών.

Κανείς δεν θα υποσχόταν σήμερα ότι μπορεί η όποια κυβέρνηση να καλύψει όλες τις ανάγκες ενός νοικοκυριού. Κανείς; Εκτός από τον Τσίπρα. Οι υποσχέσεις του ανάγονται στη χορεία της κατάργησης του ΕΝΦΙΑ, των Μνημονίων, των διοδίων, των κόκκινων δανείων και ψευδών, ων ουκ έστιν αριθμός. Γι’ αυτό και οι δημοσκοπήσεις, αποτυπώνοντας την πραγματικότητα, τον αφήνουν πίσω. Αναρωτιέται «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;».