Ολα τα σχόλια, ανεξαιρέτως, προέρχονται από «προοδευτικούς» κύκλους. Τόσο προοδευτικούς που δεν μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους. Που υποτιμούν μια δημοσιογραφική εκπομπή επειδή είναι «χαλαρή» ή επειδή απευθύνεται κυρίως σε γυναίκες. Πιο στερεοτυπικό, μισογυνικό και υποκριτικό δεν γίνεται.
Κατ’ αρχάς, αυτή η αντίληψη, ότι οι πολιτικοί αρχηγοί, οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί πρέπει να έχουν παρουσία μόνο σε δελτία ειδήσεων και πολιτικές εκπομπές που ξεκινούν μεσάνυχτα, είναι τόσο παλαιοκομματική και «βαλκάνια» που δεν αξίζει καν κριτικής. Το ίδιο και η μομφή ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρησιμοποίησε το θέμα της ασθένειας της αδελφής του Κατερίνας.
«Ο λόγος για τον οποίο επέλεξα -σε συνεννόηση με την αδελφή μου- να δημοσιοποιήσω τη δική της προσωπική ιστορία είναι ακριβώς για να αναδείξω τη σημασία της έγκαιρης πρόληψης και των εξετάσεων που μας επιτρέπουν να διαγνώσουμε τον καρκίνο του μαστού σε ένα πρώιμο στάδιο, ώστε να έχουμε πολλές πιθανότητες να τον κάνουμε καλά. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί εδώ και ένα χρόνο, μετά το θάνατο της Φώφης Γεννηματά, αποφασίσαμε ότι θέλουμε να δρομολογήσουμε ένα μεγάλο πρόγραμμα προληπτικών εξετάσεων για τον καρκίνο του μαστού», είπε καθαρά, όσο πιο καθαρά γινόταν. Γιατί, λοιπόν, θίχθηκαν τόσο οι κατ’ ευφημισμόν υπερασπιστές των γυναικείων δικαιωμάτων; Μήπως επειδή υποτιμούν το γυναικείο τηλεοπτικό κοινό; Μήπως επειδή στη δική τους ελιτίστικη αντίληψη των πραγμάτων δικαίωμα στην ενημέρωση έχουν μόνο όσοι και όσες διαβάζουν «Αυγή»;
Πριν μερικά χρόνια, όταν ο Μπαράκ Ομπάμα εμφανίστηκε στη χιουμοριστική διαδικτυακή εκπομπή του Ζακ Γαλιφιανάκη, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι έσπευσαν να τον ειρωνευτούν. Σταμάτησαν να το κάνουν όταν άκουσαν τον πρόεδρο τότε των ΗΠΑ να λέει στον συνομιλητή του: «Δεν θα ήμουν σήμερα εδώ, αν δεν ήθελα να ενημερώσω εκατομμύρια νέους Αμερικανούς για το πρόγραμμα Υγείας».
ΥΓ.: «Αφού κάνατε χαλαρή κουβέντα με τον πρωθυπουργό (και οk δεν έχω θέμα), το δίκαιο θα ήταν να καλέσετε και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς για μια παρόμοια χαλαρή συζήτηση. Οχι;», έγραψε χρήστης του Τουίτερ στη Ναταλία Γερμανού, σε μια προσπάθεια να της προσάψει μεροληπτική διάθεση. «Τον έναν τον έχω καλέσει εδώ και ένα μήνα, και περιμένω. Ξέρει εκείνος. Και το Γραφείο του», ήταν η απάντησή της. Οταν με το καλό, λοιπόν, ο άλλος πολιτικός αρχηγός αποδεχθεί την πρόσκληση -ή κάποια αντίστοιχη-, θα περιμένουμε με ενδιαφέρον και τα αντίστοιχα σχόλια. Οχι;