Ο «ΑΧΑΣΤΟΣ» Αλέξης Τσίπρας συνετρίβη με διπλή ιστορική πανωλεθρία για το ελληνικό πολιτικό σκηνικό και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει ταπεινωτικά την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ.
ΜΕΤΑ, εμφανίστηκε από το πουθενά ο Στέφανος Κασσελάκης. Νέος, ωραίος, με επικοινωνιακό χάρισμα στα social media. Μέχρι εκεί. Στα υπόλοιπα, δηλαδή, στην πολιτική; Το απόλυτο κενό. Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και για εκείνον. Αργά ή γρήγορα θα εξαφανιστεί με κρότο, όπως εμφανίστηκε. Μπορεί, βέβαια, να κερδίσει εύκολα μια τηλεοπτική εκπομπή ή να γίνει influencer. Και, να κάνει μια επιτυχημένη καριέρα.
Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ δεν κατάφερε καν να ανοίξει αυτή τη συζήτηση. Πως θα μπορούσε να σταθεί σαν αντίπαλος απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό έγινε αντιληπτό από νωρίς. Ηταν θέμα χρόνου να ξεκινήσουν οι διαδικασίες διαδοχής του.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
ΤΩΡΑ εμφανίστηκε ο Χάρης Δούκας. Λέει ότι θέλει να γίνει πρωθυπουργός, επειδή κέρδισε τον Δήμο Αθηναίων. Ξεχνάει πως κατά λάθος και κατά τύχη βγήκε δήμαρχος. Μόλις 14% είχε πάρει στον πρώτο γύρο και 41% είχε ο Κώστας Μπακογιάννης. Και, στον δεύτερο γύρο, τον ψήφισαν από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ό,τι άλλο υπήρχε, ενώ σημειώθηκε αποχή-ρεκόρ 73%.
ΚΑΙ, ΣΥΜΦΩΝΑ με το ρεπορτάζ, το ξανασκέφτεται ο Αλέξης Τσίπρας. Θέλει να επιστρέψει, για να πάρει την εκδίκησή του. Δεν του έφτανε ότι γκρεμίστηκε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17%. Δεν έχει κατανοήσει πως πλέον βρίσκεται εκτός εποχής, όσα… rembranding και να κάνει. Αν κάνει το λάθος να επιστρέψει, το πιθανότερο είναι να έχει την τύχη του ΓΑΠ, που είχε φτιάξει δικό του κόμμα.
ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΑ θεμελιώδες λάθος στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ψάχνουν ένα «πρόσωπο», που θα τον βγάλουν αρχηγό και με ένα μαγικό τρόπο θα τον αποθεώνει ο λαός και θα κερδίσει τον Μητσοτάκη.
ΑΣ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ στο 2016. Οταν εξελέγη πρόεδρος της Ν.Δ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν συνάρπαζε τα πλήθη. Κάποιοι τον αντιμετώπιζαν ειρωνικά. Την πολιτική ηγεμονία την έχτισε βήμα βήμα. Με πολλή δουλειά. Με μεθοδικότητα. Με ρεαλιστικό πρόγραμμα. Χωρίς αλαζονεία. Σάρωσε τον κεντρώο χώρο εκφράζοντας την κοινή λογική. Ενώ, παράλληλα, δεν υποδύθηκε ποτέ τον αλάνθαστο.
ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ αγνοούν πως το θέμα δεν είναι μόνο το πρόσωπο. Το πιο σημαντικό είναι οι πολιτικές που θα έχουν. Αν δεν εγκαταλείψουν την καταστροφολογία και τον λαϊκισμό, θα συνεχίσουν να βλέπουν την πλάτη του Μητσοτάκη με… κιάλια.