Τα παραπάνω μας μετέφερε καθηγητής Φυσικής σε μια κουβέντα που είχαμε για το άνοιγμα των σχολείων και για τις επιδόσεις των υποψηφίων στις πανελλαδικές εξετάσεις. Μάλιστα, μας είπε και κάτι ακόμη όταν τον ρωτήσαμε γιατί υπήρχε τόσο μεγάλη αστοχία στη φυσική: «Τα θέματα δεν ήταν δύσκολα, αλλά οι λάκκοι που έπρεπε να σκάψουν τα παιδιά ήταν τόσοι πολλοί που δεν πρόλαβαν».

Σε μία εποχή που η κυβέρνηση έχει βάλει σε εφαρμογή το φιλόδοξο σχέδιο για το ψηφιακό σχολείο. είναι δεδομένο ότι όλοι θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψιν τους και τα παραπάνω λόγια, αλλά και άλλα πολλά που ακούγονται κατά καιρούς για τον ρόλο που παίζει αυτή τη στιγμή το σχολείο και πώς αυτός θα αναβαθμιστεί και θα βγει από την σκιά των φροντιστηρίων και της παραπαιδείας.

Όλοι όσοι έχετε παιδιά στη Β’ λυκείου, θα γνωρίζετε πολύ καλά τον μεγάλο αγώνα που δίνουν για να αντεπεξέλθουν στον όγκο της δουλειάς που έχουν να κάνουν δυο χρόνια για να μπορέσουν να διεκδικήσουν με αξιώσεις μία θέση στα ΑΕΙ. Επίσης, γνωρίζετε από την καλή το οικονομικό και ψυχολογικό κόστος αυτής της προσπάθειας. Και δυστυχώς, το σχολείο ποτέ δεν στάθηκε πραγματικός σύμμαχος.

Ελάχιστοι μαθητές μπόρεσαν να φτάσουν στον στόχο τους χωρίς φροντιστήρια ή ιδιαίτερα και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, όταν οι καθηγητές τρέχουν για να βγάλουν την ύλη και οι πιο ευαίσθητοι από αυτούς κοιτούν ενοχικά κάποιους από τους μαθητές που φαίνεται να έχουν δυνατότητες, αλλά δεν διαθέτουν το χρήμα για να τις αξιοποιήσουν.

«Τι θα κάνω με εσένα που δεν πας φροντιστήριο;» είπε μία αξιόλογη καθηγήτρια σε άριστο μαθητή που ήταν στην πρώτη λυκείου και αγωνίζονταν χωρίς επιπλέον βοήθεια να κατανοήσει το μάθημα. Ερώτηση που δεν έχει απάντηση, όσο συνεχίζουμε να αγνοούμε τον πραγματικό σκοπό του σχολείου που είναι να δώσει στους μαθητές μια βαθιά και ευρύτερη γνώση κι όχι να είναι απλώς ένα κτίριο που απασχολεί τα παιδιά για κάποιες ώρες της ημέρας.

Το να καταργηθούν τα φροντιστήρια ή η παραπαιδεία, είναι κάτι που δεν πρόκειται να γίνει, αλλά αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι η φυσιογνωμία του σχολείου που απαιτείται  να γίνει σύγχρονο και φιλικό προς τον μαθητή! Και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα!