Αρκετοί το βρίσκουν παρακινδυνευμένο και πρόωρο, άλλοι πάλι το θεωρούν λογικό, ενώ δεν λείπουν και αυτοί που απλά το χαρακτηρίζουν αναμενόμενο λόγω τουριστικής περιόδου. Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο θα το δούμε σε μερικούς μήνες.
Το σίγουρο είναι πως το «σφύριγμα» λήξης των μέτρων σίγουρα δεν πρόκειται να προσελκύσει περισσότερους στον εμβολιασμό, αν υποθέσουμε βέβαια ότι υπήρχαν ακόμα κάποιοι που σκέπτονταν την πρώτη δόση. Αν υπήρχαν, ξεχάστε τους διότι αποκλείεται να το αποφασίσουν τώρα. Η αλήθεια είναι πως το τείχος προστασίας μέσω εμβολιασμού στην Ελλάδα έπιασε ταβάνι, το οποίο αυξάνεται μόνο με τις ενισχυτικές δόσεις των ήδη εμβολιασμένων ή με τη φυσική νόσηση.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Το ευτύχημα είναι ότι η παραλλαγή «Ομικρον» προκαλεί στους περισσότερους ήπια και αντιμετωπίσιμα συμπτώματα, παρόλο που ακόμα η χώρα καταγράφει καθημερινά θανάτους και διασωληνώσεις κυρίως σε ανεμβολίαστους και μεγάλης ηλικίας πολίτες με συννοσηρότητες.
Αν και κάποια μέτρα θα μπορούσαν να παραμείνουν, όπως τα σελφ τεστ στα σχολεία -αλήθεια, γιατί καταργούνται μόλις ένα μήνα πριν από τη λήξη του σχολικού έτους και πριν από τις κρίσιμες εξετάσεις των μαθητών;-, ο κύβος φαίνεται πως ερρίφθη.
Οπότε ρεαλιστικά σκεπτόμενοι θα πρέπει όλοι να αντιληφθούμε μερικά βασικά πράγματα: Οτι πλέον δεν θα φοράμε μάσκα επειδή κάποιος μας υποχρεώνει με τον βούρδουλα του προστίμου, αλλά επειδή θέλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Οτι όποιοι κάνουμε την ενισχυτική 3η ή 4η δόση δεν την κάνουμε για να πάμε στην ταβέρνα, αλλά για να έχουμε αντισώματα που θα μας προστατεύσουν από βαριά νόσηση. Οτι όποιοι νιώσουμε αδιαθεσία δεν θα κάνουμε τεστ γιατί πρέπει να το δηλώσουμε για να πάρουμε άδεια ή να δικαιολογήσουμε τις απουσίες του παιδιού, αλλά για να προστατέψουμε τους άλλους. Ατομική ευθύνη χωρίς πέναλτι και με μοναδικό μπόνους τη ζωή μας.