ΧΘΕΣ ήταν η επέτειος. Επτά χρόνια από την προκήρυξη του πιο μαϊμού δημοψηφίσματος στην ιστορία της χώρας. Με εξαίρεση το δημοψήφισμα της χούντας των συνταγματαρχών. Με fast track διαδικασίες και χωρίς ο ελληνικός λαός να πολυκαταλάβει τι γίνεται, μέσα σε επτά μέρες είπε ένα ακόμα βροντώδες «όχι». Τις παραμονές του δημοψηφίσματος ο ηγέτης με τις αυταπάτες διαβεβαίωνε -για μία ακόμα φορά…- «θα σεβαστώ το αποτέλεσμα της δημοκρατικής σας επιλογής, όποιο κι αν είναι αυτό». Οι κάλπες έβγαλαν 61,31% «όχι» και 38,69% «ναι». Και ο Α. Τσίπρας… σεβάστηκε την ηχηρή επιθυμία του θυμωμένου και θολωμένου Ελληνα: Λίγες μέρες μετά έκανε την ανεπανάληπτη και περίφημη «κωλοτούμπα», η οποία αναγνωρίστηκε και παγκοσμίως με τον όρο «kolotoumba». Πρόλαβαν όμως «οι χορευτές του Συντάγματος» να στήσουν χορούς στην πλατεία. Δεν ήξεραν ακόμα. Και πιθανώς ούτε σήμερα ξέρουν.
ΟΙ στιγμές που ο Λαυρέντης θα μπορούσε να κάνει στίχο ήταν άπειρες. Κλειστές τράπεζες. Κλειστό Χρηματιστήριο. Capital controls. Αρχικά 40 ευρώ την ημέρα και μετά 60 ευρώ. Μεταμεσονύχτιες ουρές έξω από τα ΑΤΜ των τραπεζών. Ενας ιδιόρρυθμος, εκκεντρικός φαφλατάς, ο οποίος είχε πει στη γυναίκα του θριαμβευτικά «αγάπη μου, έκλεισα τις τράπεζες», δήλωνε αυτάρεσκα μπροστά στην κάμερα «θεωρώ ότι θα ήταν ανάρμοστο για μένα να κάθομαι στην ουρά του ΑΤΜ». Είχε ρωτηθεί αν θα καθόταν κι ο ίδιος μαζί με τη γυναίκα του στις ουρές για τα 60 ευρώ ημερησίως. Είχε φροντίσει να δείξει περιχαρής τι σημαίνει «αριστερός λιτός βίος» όταν φωτογραφιζόταν αμέριμνος με τη σύζυγό του για παγκοσμίου βεληνεκούς ξένο περιοδικό. (Την περιγραφή του «αριστερού λιτού βίου» την ολοκλήρωσε με αποστομωτικό τρόπο ο ίδιος ο Α. Τσίπρας. Με τις φωτογραφίες του στο ντεκ της ελίτ, της θαλαμηγού της κ. Παναγοπούλου, απολαμβάνοντας το κουβανέζικο πούρο του, λίγες μέρες μετά το παρανάλωμα του πυρός στο Μάτι). Κλείνει η παρένθεση.
ΑΥΤΟΣ ο «ιδιαίτερος» άνθρωπος, ο Γ. Βαρουφάκης, εσχάτως έχει επανέλθει στο προσκήνιο. Οχι γιατί έκανε ή είπε κάτι σπουδαίο και σημαντικό. Αλλά γιατί τον επανέφεραν αυτοί που το 2015, αφού «βάρεσαν τα νταούλια» κι είχαν συντριπτική μετωπική σύγκρουση με τον τοίχο της πραγματικότητας, τον έκαναν «αποδιοπομπαίο τράγο», μήπως και κοροϊδέψουν κανέναν και εξιλεωθούν. Και εν μέρει τα κατάφεραν. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, αφού ο Α. Τσίπρας ενέπαιξε τους πολιτικούς αρχηγούς διαβεβαιώνοντάς τους -κι αυτούς- ότι δεν θα κάνει πρόωρες εκλογές, για να μπορέσει να ψηφιστεί το «αριστερό μνημόνιο», έκανε εκλογές και κέρδισε ξανά τις εκλογές. Ποτέ μόνος του. Αλλά, όπως και την πρώτη φορά, μαζί με το «πολιτικό συνεταιράκι» του, τον Π. Καμμένο. Ο Γ. Βαρουφάκης επανήλθε στο προσκήνιο σε μια απέλπιδα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αρθρώσει «κάτι» που να ακούγεται «κάπως» σαν κυβερνητική πρόταση. Σε μια προσπάθεια να αβγατίσει τα κουκιά της ήδη εκλιπούσας «Προοδευτικής Διακυβέρνησης». Τον επανέφεραν αυτοί που τον έδιωξαν. Ο Ε. Τσακαλώτος, ο Δ. Τζανακόπουλος, ο Δ. Βίτσας και άλλοι «μεταμελημένοι», οι οποίοι κατά τα άλλα έχουν κάνει στροφή στη «σοβαρότητα». Κι όλα αυτά, πάντα υπό τις ευλογίες του «ενός».
ΕΙΝΑΙ ήδη εμφανές ότι η επαναφορά και μόνον του Γ. Βαρουφάκη στο κάδρο της προτεινόμενης εξουσίας ήταν από τα μεγαλύτερα πολιτικά δώρα που θα μπορούσαν να γίνουν στον Κ. Μητσοτάκη. Ομως, το «δώρο» έχει και μια άλλη ανάγνωση: Σε πόσο μεγάλη πολιτική απελπισία βρίσκονται στην Κουμουνδούρου, ώστε να κάνουν τέτοια παιδαριώδη λάθη. Και μάλιστα, σε οιονεί προεκλογική περίοδο… Λαυρέντη, λείπεις, έτσι και αλλιώς.
ΑΙΧΜΗ
1.000 μέρες βαρβαρότητας
ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΑΡΑ ΤΟΥ
Χειρότερο και από το ίδιο το λάθος είναι η μη αναγνώρισή του. Και μάλιστα, μετά από 7 χρόνια. Το διέπραξε χθες ο Δ. Τζανακόπουλος στον αέρα του ΣΚΑΪ και στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τον Γ. Βαρουφάκη. Οταν του επισημάνθηκε ότι ο κ. Βαρουφάκης έκλεισε τις τράπεζες, εξερράγη: «Ο κ. Ντράγκι έκλεισε τις τράπεζες, αφήστε τα αυτά». Είναι δυνατόν να μην ξέρει; Το θεωρώ απίθανο. Αν και ποτέ μη λες ποτέ, ιδιαίτερα στον θαυμαστό κόσμο των μαθητευόμενων μάγων. Είναι δυνατόν να μην ξέρει ότι η απόφαση για την προκήρυξη του δημοψηφίσματος της 28ης Ιουνίου 2015 φέρει από κάτω φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του Α. Τσίπρα και ακολουθούν οι υπογραφές ΟΛΩΝ των μελών του τότε Υπουργικού Συμβουλίου; Το αποκλείω. Αρα; Είπε συνειδητά ψέματα; Προφανώς. Πασπαλισμένο με ολίγη άχνη από «εκβιασμούς» και «εξαναγκασμούς» της τρόικας. Ποντάροντας στη λήθη. Γι’ αυτό άλλωστε, λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος πρόσθεσε: «Δεν ξέρω τι λέει ο κόσμος, εγώ σας λέω ότι ο κόσμος που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και ο προοδευτικός κόσμος ξέρουν πολύ καλά» (σ.σ.: ποιος έκλεισε τις τράπεζες). Ο κ. Τζανακόπουλος αποκάλυψε ότι θεωρεί «κόσμο» (δηλαδή πλειοψηφία) το 25-30%. Τους τότε παραμυθιασμένους, οι οποίοι τρία χρόνια μετά, με την πανδημία, όλως τυχαίως ταυτίστηκαν με τους ψεκασμένους και τώρα με τον πόλεμο στην Ουκρανία ταυτίζονται με το χασάπη Πούτιν. Αυτό όμως δεν είναι ο ορισμός της ολοκληρωτικής αποκοπής από την κοινωνική πραγματικότητα; Αυτό που λαϊκά το λένε «στην κοσμάρα του».
Διμέτωπη λασπολογία
Το ότι πάμε για την πιο σκληρή προεκλογική περίοδο της μεταπολίτευσης είναι ηλίου φαεινότερον. Κι όπως φαίνεται, μπροστά της θα ωχριούν το «βρόμικο 1989» και οι «γερμανοτσολιάδες του 2015». Πληροφορίες λένε ότι η Κουμουνδούρου, μέσω της «ομάδας τεκμηρίωσης», που καθοδηγείται από τους Ν. Παππά και Χρ. Σπίρτζη, έχει ετοιμάσει «ράμματα για πολλές γούνες», συλλέγοντας «χαρτιά» και «στοιχεία» για πρόσωπα και υποθέσεις. Η πραμάτεια έχει ήδη αρχίσει να απλώνεται στους πάγκους της λαϊκής αγοράς. Η «Αγία Οικογένεια» και το «τέλος του πάρτι» είναι, λένε, μόνο η προθέρμανση. Οι προσωπικές επιθέσεις εναντίον του Κ. Μητσοτάκη, της οικογένειάς του και των στενών συνεργατών του θεωρούνται δεδομένες. Το ενδιαφέρον είναι ότι αντίστοιχες προσωπικές επιθέσεις ετοιμάζονται και εναντίον του Ν. Ανδρουλάκη, αλλά και όσων στελεχών του ΠΑΣΟΚ αποκλείουν την «Προοδευτική Διακυβέρνηση». Ο καθείς και τα όπλα του θα μπορούσε να πει κανείς. Αλλά έχω την αίσθηση ότι θα ζήσουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ειδικά όσο περισσότερο αποσαφηνίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι πρώτο κόμμα…
Επιστροφή της μάσκας;
Τα κρούσματα της Covid-19 σήμερα, σύμφωνα με τον κ. Μαγιορκίνη, αναμένεται να φτάσουν ή και να ξεπεράσουν τις 20.000. Αριθμός μεγάλος για την εποχή, παρά την ελάχιστη αύξηση της πίεσης στις ΜΕΘ και στο ΕΣΥ. Οπως πληροφορούμαι, η ανησυχία έχει περάσει και τις πόρτες του Μ. Μαξίμου. Και υπάρχει εγρήγορση μήπως πρέπει να ληφθούν έγκαιρα κάποια μέτρα. Αν ληφθούν μέτρα, το πιθανότερο είναι η επιστροφή της μάσκας, π.χ., σε αεροπλάνα, πλοία και σούπερ μάρκετ. Κάποιοι θεωρούν τη μάσκα «εχθρό του τουρισμού», που πάει πάρα πολύ καλά, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι «δεν πρόκειται να μην έρθει κάποιος στην Ελλάδα επειδή θα πρέπει να φοράει μάσκα σε κάποιους εσωτερικούς χώρους». Απομένει να ωριμάσει η «ζύμωση», κάτι που ίσως δεν αργήσει.