Προχθές, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε, «χωρίς αστερίσκους» μάλιστα, την επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ και συντάχθηκε με τη θέση του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν, σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ δεν θα υποστηρίξουν ισραηλινή αντεπίθεση.

Ούτε «κιχ» δεν ακούστηκε από τους «συντρόφους», που μέχρι πρότινος ξιφουλκούσαν κατά του Ισραήλ και κρατούσαν «ίσες αποστάσεις» ακόμα και μπροστά στις φρικαλεότητες της Χαμάς.

Το επόμενο βήμα είναι να οργανώσει η Κουμουνδούρου εκδήλωση συμπαράστασης μπροστά από την πρεσβεία του Ισραήλ για τα δεινά του λαού της χώρας από τους μουλάδες της Τεχεράνης.

Ομως είχαν προηγηθεί άλλα «χτυπήματα» του Κασσελάκη. Μιλώντας στο Φόρουμ των Δελφών τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να στηρίξει την Ουκρανία απέναντι στον ρωσικό επεκτατισμό με στρατιωτικό υλικό, διευκρινίζοντας ότι αυτό μπορούν να το πράξουν καλύτερα άλλες χώρες και όχι η Ελλάδα, η οποία ωστόσο μπορεί να προσφέρει τα λιμάνια της για την προώθηση της βοήθειας. Ο ίδιος χαρακτήρισε σημαντική την αποστολή του ΝΑΤΟ απέναντι σε καθεστώτα που βρίσκονται ανατολικά μας και τόνισε ότι προτεραιότητα της Ευρώπης πρέπει να είναι η στρατιωτική της αυτονομία.

Οι «σύντροφοι» της Κουμουνδούρου δεν θα έχουν συνέλθει ακόμα από τις θέσεις του προέδρου τους. Πώς θα οργανώνουν τώρα πορείες κατά των «φονιάδων Αμερικάνων» όταν ο Κασσελάκης συντάσσεται πλήρως με τον πρόεδρο των ΗΠΑ; Πώς θα διαδηλώνουν κατά του ΝΑΤΟ, όταν ο στρατηγικός ρόλος της Συμμαχίας επαινείται από τον αρχηγό τους; Εν τέλει πώς θα συνεχίσουν να είναι με τον «άνθρωπο» στο θέμα της Ουκρανίας, όταν ο Κασσελάκης ζητάει την υποστήριξη του Κιέβου απέναντι στη Μόσχα;

Ολοι αντιλαμβάνονται ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που παίζει τα ρέστα του για να κρατηθεί στην καρέκλα του και το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι η «ιδεολογική καθαρότητα της Αριστεράς», θα πάρει οποιαδήποτε θέση στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και όχι μόνο προκειμένου να κερδίσει ψήφους.

Δεν έχει κανένα πρόβλημα να ακυρώσει όλη την επιχειρηματολογία του κόμματος, αν κρίνει ότι αυτό εξυπηρετεί τους σκοπούς του. Ο προκάτοχός του, Αλέξης Τσίπρας, κατηγορούσε τον Μητσοτάκη ότι στο ζήτημα της Ουκρανίας έχει εγκαταλείψει την «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική και λειτουργεί όπως ο «στρατηγός Παπάγος», μετατρέποντας την Ελλάδα σε «προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης απέναντι στην Ανατολή». Εγκαλούσε μάλιστα τον πρωθυπουργό ότι διέλυσε το δόγμα της ελληνικής διπλωματίας, σύμφωνα με το οποίο η χώρα λειτουργεί πάντα ως «γέφυρα μεταξύ Δύσης και Ανατολής», και υποστήριζε ότι αυτό θα έχει επικίνδυνες συνέπειες στα εθνικά μας συμφέροντα.

Ο νυν πρόεδρος του κόμματος Κασσελάκης φαίνεται ότι ασπάζεται πλήρως την πολιτική του «προκεχωρημένου φυλακίου» ακυρώνοντας τις θεωρίες του Τσίπρα περί «Παπάγου». Ενδεχομένως η ολιγοήμερη θητεία του στο στρατό να τον βοήθησε να καταλάβει τη σημασία των Ενόπλων Δυνάμεων έστω και από τα μετόπισθεν του στρατοπέδου της Θήβας. Αν και αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μη βγει τρίτος στις ευρωεκλογές του Ιουνίου.