ΤΑ πράγματα στο πολιτικό σκηνικό είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρα. Τα κόμματα έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους.
ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν ότι δεν τραβάει η ομάδα. Ξέρουν ότι θα χάσουν στις εκλογές. Προσπαθούν να κάνουν -που λέμε και στα χωριά μας-damage control (διαχείριση καταστροφής). Θέλουν να βγουν από τις διπλές κάλπες πιάνοντας τον πήχη του 2019. Και, αν μπορούν, να μειώσουν κάπως την ψαλίδα με τη Ν.Δ.
ΕΧΟΥΝ αποφασίσει να ανεβάσουν για μία ακόμη φορά την «παράσταση» 2012-2015. Ελπίζουν να προσελκύσουν ξανά κάποιους από τους ψηφοφόρους που έχασαν στην πορεία. Υιοθετούν και πάλι την ίδια ρητορική. Οτι η κυβέρνηση είναι χουντική, ναζιστική. Οτι φτωχοποιεί την κοινωνία. Οτι «ελέγχει» τους θεσμούς. Οτι καταστρέφει τη χώρα.
ΚΑΙ πώς υπόσχονται ότι θα τα λύσουν όλα αυτά; Να, ο Αλέξης Τσίπρας ανέβηκε ξανά στο τρακτέρ μετά από δέκα χρόνια. Δεσμεύεται να καταργήσει όλες τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη με ένα νόμο και ένα άρθρο. Και, βέβαια, να δώσει χρήμα, πολύ χρήμα. Οπως υποσχόταν και το 2015.
ΤΟ μεγαλύτερο πρόβλημα του κ. Τσίπρα δεν είναι ούτε τα καταστροφολογικά ψευδοαφηγήματα ούτε τα όσα ανεδαφικά υπόσχεται. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι πολίτες έχουν συγκρίνει τα όσα έγιναν στην τετραετία Τσίπρα 2015-2019 και στην τετραετία Μητσοτάκη 2019-2023.
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
ΑΒΥΣΣΟΣ χωρίζει όσα έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ και όσα έγιναν επί Ν.Δ.
ΚΑΤ’ αρχάς, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η πρώτη στη Μεταπολίτευση που υλοποίησε -σχεδόν- το σύνολο των προεκλογικών εξαγγελιών της. Είναι η πρώτη που ύστερα από τα δύσκολα μνημονιακά χρόνια μείωσε σημαντικά τους φόρους και τις εισφορές, αύξησε μισθούς και συντάξεις. Προχώρησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις και δημιούργησε το ψηφιακό Δημόσιο, βάζοντας αναχώματα στην ταλαιπωρία της γραφειοκρατίας.
ΝΑΙ, δεν γίναμε… Δανία. Αλλά δεν είμαστε πλέον και οι φτωχοί συγγενείς της ευρωπαϊκής οικογένειας. Δεν είναι μόνο το τι λένε οι οίκοι αξιολόγησης. Δεν είναι μόνο ότι έχει σημειωθεί ρεκόρ ξένων επενδύσεων. Δεν είναι ότι η ανεργία μπορεί να πέσει σε μονοψήφιο ποσοστό το 2024.
ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν πολλά, δύσκολα και σημαντικά βήματα ακόμα. Αλλά, τουλάχιστον, όλοι ξέρουν ότι η χώρα βαδίζει προς τα μπροστά. Με ζόρια. Με λάθη. Με αστοχίες. Αλλά προχωράμε. Δεν μένουμε ακίνητοι. Δεν οπισθοδρομούμε.
ΑΥΤΟ είναι και το σημαντικότερο. Μόνο έτσι θα δημιουργηθεί σε σωστές βάσεις η Ελλάδα του 2030. Γι’ αυτό και οι πολίτες θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης και πάλι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.