Η κίνηση της Credit Suisse να προστρέξει στην κυβέρνηση της χώρας προκειμένου να ζητήσει στήριξη ρευστότητας ύψους 54 δισεκατομμυρίων ευρώ πυροδότησε τις ανησυχίες για την ευστάθεια και άλλων τραπεζικών ομίλων σε Γαλλία και Ισπανία. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ήδη επιχειρεί να υπολογίσει το βαθμό έκθεσης των πιστωτικών ομίλων στην παραπαίουσα Credit Suisse και οι αγορές έχουν μπει στο «κόκκινο» προεξοφλώντας ντόμινο χρεοκοπιών.

Η οικονομία μπαίνει ξανά στο επίκεντρο των εξελίξεων. Οι αποφάσεις που θα λάβουν κεντρικές τράπεζες και κυβερνήσεις στο αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι καθοριστικές για την πορεία των οικονομιών. Τα διλήμματα και τα ερωτήματα πολλά. Πόσο μπορούν ακόμα να αυξηθούν τα επιτόκια σε ΗΠΑ και ευρωζώνη προκειμένου να τιθασευτεί ο πληθωρισμός, χωρίς να προκληθεί ένα ντόμινο χρεοκοπιών από επιχειρήσεις και ομίλους που δεν θα αντέξουν το αυξημένο κόστος εξυπηρέτησης του δανεισμού τους; Πόσο προστατευμένες είναι οι τράπεζες κάθε χώρας, όταν διαρκώς προκύπτουν κανόνια τύπου Silicon Valley Bank ή κραχ όπως της Credit Suisse; Ποια είναι η οικονομική πολιτική που πρέπει να εφαρμόσει η Ελλάδα, για να έρθουμε στα δικά μας, προκειμένου να περιοριστούν οι αναταράξεις και να συνεχισθεί η αναπτυξιακή πορεία της χώρας;

Το βέβαιο είναι ότι ειδικά σε τέτοια αρνητική συγκυρία δεν χωρούν νέοι πειραματισμοί, και πολύ περισσότερο τυχοδιωκτισμοί. Η Ελλάδα έχει βγει από τη μνημονιακή περιπέτεια και κανείς δεν θέλει να θυμάται ότι μόλις πριν από 8 χρόνια οι τράπεζες ήταν κλειστές, η οικονομία υπολειτουργούσε με capital controls και τα ομόλογα του Δημοσίου είχαν κατρακυλήσει στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης των πιστοληπτικών οίκων αξιολόγησης.

Τα τελευταία 2,5 χρόνια η χώρα μας έχει μπει σε τροχιά ισχυρής ανάπτυξης, η αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος είναι από τις υψηλότερες μεταξύ της ευρωζώνης, ενώ οι τράπεζες έχουν απαλλαγεί από τα «κόκκινα» δάνεια και καταγράφουν σημαντική λειτουργική κερδοφορία. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα βήμα για να επιστρέψει στην επενδυτική βαθμίδα και «στραβοτιμονιές» στην οικονομία δεν συγχωρούνται γιατί πληρώνονται ακριβά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε αντίθεση με εκείνη της περιόδου Τσίπρα, προχώρησε στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου μειώνοντας φόρους, προσελκύοντας επενδύσεις και δίνοντας έμφαση στις εξαγωγές. Οι διαφορές μεταξύ των δύο κυβερνήσεων στο μέτωπο της οικονομίας είναι χαώδεις, για αυτό και ο Μητσοτάκης έχει το προβάδισμα έναντι του Τσίπρα στις προσεχείς εκλογές. Η πολιτική σταθερότητα αποτελεί βασικό παράγοντα για τη διατήρηση της ανάπτυξης και εν όψει των εθνικών εκλογών η οικονομία θα είναι πάλι το στοιχείο που θα κρίνει την πλάστιγγα.

Οι ισχυροί κλυδωνισμοί στο τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης επανέφεραν στην επικαιρότητα την ανάγκη για στέρεα βήματα στην οικονομία και βέβαια στην πολιτική ζωή της χώρας.