Ισχύει τίποτα από όλα αυτά; Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το 45%, που θα πάρει πάνω-κάτω η Λεπέν στις 24 Απριλίου, δεν είναι προϊόν παρθενογένεσης. Είναι δείγμα ότι στα πέντε χρόνια που προηγήθηκαν, η Γαλλία -και ο κόσμος όλος- πήγαν από το κακό στο χειρότερο.

Κατά τους εκλογολόγους, οι πρωινοί ψηφοφόροι είναι και οι πιο αποφασισμένοι. Εκείνοι, πάντως, που συνάντησε η «Monde» σε ένα εκλογικό τμήμα της Λιλ έδειχναν συννεφιασμένοι.

«Η Ακροδεξιά συνήθως γαβγίζει χωρίς να δαγκώνει. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις», δήλωσε ο 27χρονος σερβιτόρος Μπορίς Ντιπόν, που εκτιμά ότι η κυβέρνηση χειρίστηκε καλά την πανδημία, αλλά εγκατέλειψε εντελώς το οικολογικό της πρόγραμμα. Φως-φανάρι ότι στον επαναληπτικό θα το ρίξει, έστω και με κρύα καρδιά, στον Μακρόν. Από την άλλη πλευρά, η 25χρονη σχεδιάστρια καρτούν Γκαϊά Μεντζιλεβσκί είπε ότι για πρώτη φορά στη ζωή της «φοβάται τόσο πολύ» για το αύριο.

«Το βράδυ δεν θα είμαι καλά. Στον β’ γύρο, το 2017, ψήφισα Μακρόν, αλλά τώρα αυτός και η Λεπέν με τρομοκρατούν εξίσου. Δεν ξέρω τι θα κάνω σε δύο εβδομάδες».

Λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα, στο Ενέν-Μπομόν του Καλαί, προπύργιο του Εθνικού Συναγερμού, δυο φίλες, η 37χρονη Ορελί και η 41χρονη Κριστέλ, αποκαλύπτουν ότι ψήφισαν Λεπέν για πρώτη φορά στη ζωή τους και την περίμεναν εναγωνίως στο ίδιο εκλογικό τμήμα για να της ζητήσουν αυτόγραφο.

«Είμαστε 200% μαζί της. Δεν είναι ακραία σαν τον πατέρα της, νοιάζεται για την αγοραστική μας δύναμη και τη δημόσια ασφάλεια και αξίζει να της δώσουμε μια ευκαιρία. Αλλωστε δεν είχαμε ποτέ γυναίκα πρόεδρο». Ενα μικρό απάνθισμα από τις χθεσινές σκέψεις των Γάλλων.