ΣΤΗΝ πραγματικότητα, όμως, οι ακτοπλοϊκές κοροϊδεύουν τον κόσμο. Η συντριπτική πλειονότητα των τουριστών -και ειδικά οι οικογένειες- έχουν κλείσει και πληρώσει εδώ και καιρό τα εισιτήρια για τις διακοπές. Αρα, σε ποιους απευθύνονται οι εκπτώσεις και οι προσφορές; Στους ελάχιστους ταξιδιώτες της τελευταίας στιγμής; Ακόμα και αυτές οι προσφορές είναι αστείες. Ενώ ούτε μία εταιρία δεν… τόλμησε να ανακοινώσει οριζόντια μείωση, έστω 5%, για τα μάτια του κόσμου.
ΚΑΙ δεν είναι μόνο αυτό το ζήτημα. Αρκετές ακτοπλοϊκές εταιρίες -ειδικά όσες έχουν «μονοπώλιο» για κάποια νησιά- δεν συμμετέχουν καν στο πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού.
ΟΛΑ αυτά συμβαίνουν ενώ κατά τη διάρκεια της πανδημίας η κυβέρνηση στήριξε τους ακτοπλόους με μεγάλα πακέτα χρημάτων, ενώ το κράτος επιδοτεί τις άγονες γραμμές και δίνει ενισχύσεις για την αντικατάσταση πλοίων που έχουν κλείσει αρκετές δεκαετίες ζωής.
Ε, κάποια στιγμή πρέπει να μπει φρένο στην ασυδοσία. Δεν γίνεται το ταξίδι μιας τετραμελούς οικογένειας με το αυτοκίνητο να κοστίζει όσο ένας βασικός μισθός.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Η συζήτηση κυβέρνησης – ακτοπλόων που έγινε τώρα, στα μέσα Ιουλίου, πρέπει να γίνεται την άνοιξη που βγάζουν τις τιμές. Πρέπει να γίνει υποχρεωτική η συμμετοχή όλων των εταιριών στο πρόγραμμα του κοινωνικού τουρισμού. Πρέπει να πληρώνουν πρόστιμο στους επιβάτες, όταν υπάρχουν πολύωρες καθυστερήσεις. Και, βέβαια, πρέπει να γίνονται αυστηροί έλεγχοι ασφαλείας σε όλα τα πλοία.
ΔΕΝ μπορεί να κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει. Να βάζει ό,τι τιμές θέλει. Να ακυρώνει ή να τροποποιεί δρομολόγια. Πρέπει να τηρούνται νόμοι και κανόνες.
Ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας και τα περιθώρια ανάπτυξης είναι μεγάλα. Γι’ αυτό και πρέπει η κυβέρνηση, το κράτος, οι εταιρίες, οι επαγγελματίες να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για μια βιώσιμη ανάπτυξή του.
Η ανάπτυξη στον τουρισμό δεν έρχεται με αυτόματο διπλασιασμό και τριπλασιασμό τιμών σε ακτοπλοϊκά, καταλύματα και εστίαση. Είδαμε ήδη τι συμβαίνει φέτος σε Μύκονο και Σαντορίνη, όπου η κίνηση είναι μειωμένη κατά 20%. Ούτε οι Ελληνες ούτε οι ξένοι τουρίστες είναι κορόιδα να πληρώνουν μια… περιουσία για ένα εισιτήριο πλοίου, λίγες βραδιές σε ένα δωμάτιο και «χρυσές» χωριάτικες σαλάτες.
ΑΝ δεν μπουν τώρα όρια, τότε η πορεία θα είναι φθίνουσα. Δεν έχει νόημα «να βγουν πολλά χρήματα εδώ και τώρα», αλλά να πηγαίνουν καλά τα πράγματα σε βάθος χρόνου. Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, για να μην καταστρέψουμε το «θησαυροφυλάκιο» του ελληνικού τουρισμού.