Πρόκειται, φυσικά, για ένα παιχνίδι αμοιβαίας κοροϊδίας και υποκρισίας, που αποφέρει όμως χειροπιαστά οφέλη στην Αγκυρα. Χωρίς να κάνει την παραμικρή παραχώρηση στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Τουρκία αναγκάζει ολόκληρη Σουηδία να αλλάξει το Σύνταγμά της (λες και πρόκειται για τη Βόρεια Μακεδονία), να ευθυγραμμιστεί με την «αντιτρομοκρατική» ατζέντα της Αγκυρας και να περιμένει σαν τον επαίτη πότε ο «σουλτάνος» θα κάνει νεύμα στην τουρκική Εθνοσυνέλευση («από Οκτώβριο και βλέπουμε», ξεκαθάρισε ήδη) για να κυρώσει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Εδώ και καιρό, η Ευρώπη έχει πάψει να είναι η ήπειρος των δημοκρατικών αξιών που ονειρεύονταν οι προπάτορές της.

Δεν είναι μόνο η παραβίαση του Κράτους Δικαίου από νεόκοπα μέλη του πρώην ανατολικού μπλοκ (Πολωνία, Ουγγαρία) ή η υπέρμετρη καταστολή των κοινωνικών ταραχών στη Γαλλία, που προκάλεσε ως και την παρέμβαση του ΟΗΕ. Η Ευρώπη μετεξελίσσεται σε κάτι αυταρχικό και δυσοίωνο, που παραμένει εντούτοις το… πιο δημοκρατικό και αξιοβίωτο μέρος στον κόσμο.

Η Ευρώπη είναι ένα μέρος όπου ο Τύπος παραμένει πιο ελεύθερος από οπουδήποτε αλλού και όπου ευτυχώς -δεν αρκεί ένα υβριστικό σύνθημα κατά του επικεφαλής της εξουσίας (Μακρόν, Σολτς, Μητσοτάκη κ.λπ.) για να σε στείλει στη φυλακή. Στην Τουρκία, αντιθέτως, λίγες μέρες προτού ο Σαρλ Μισέλ ανοίξει εκών-άκων την αγκαλιά του στον Ερντογάν, ένας 14χρονος καταδικάστηκε σε 5μηνη φυλάκιση με αναστολή για «προσβολή του Τούρκου προέδρου στο WhatsApp».

Kάποιος τον κάρφωσε στο «Προεδρικό Κέντρο Επικοινωνιών» και ο ανήλικος οδηγήθηκε στο δικαστήριο, αφού πρώτα ιατροδικαστές και ψυχολόγοι τον έκριναν… ικανό για καταλογισμό. Αυτά, φυσικά, είναι «ψιλά γράμματα» μπροστά στην ανάγκη αρραγούς ενότητας της Συμμαχίας απέναντι στον «ρωσικό εχθρό». Το μόνο που μένει είναι να δούμε να σέρνονται και νήπια στον ανακριτή για παράβαση του διαβόητου άρθρου 299 του τουρκικού Ποινικού Κώδικα.