Αντί, όμως, να χτυπήσει τον γάιδαρο, χτύπησε το σαμάρι, δηλαδή τους Ρώσους επιτελείς. «Μπορείτε να μου πείτε πώς ακριβώς το χάσατε; Αναρωτιέμαι, τι διάβολο κάνατε σε εκείνη την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας;», άστραψε και βρόντηξε ο αγαπημένος σχολιαστής του Πούτιν.

Ο Σολόβιεφ παραμένει φίλος του Κρεμλίνου και του πολέμου. Ομως, το απροσδόκητο ξέσπασμά του αποδεικνύει, κατά τον «Guardian», πόσο έχει στρεσάρει τη ρωσική κοινωνία η παράταση του πολέμου, που σύντομα μπαίνει στον τρίτο μήνα. Η κορυφή της εξουσίας εξακολουθεί να το παίζει άνετη.

Ο Πούτιν παρασημοφόρησε τις προάλλες, για «τον ηρωισμό και το κουράγιο τους», τους άνδρες της 64ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Τυφεκιοφόρων, που κατηγορούνται για τα εγκλήματα στην Μπούκα. Ηδη, όμως, ξεφυτρώνουν αντίθετες φωνές εκεί που δεν το περιμένεις.

«Δεν βλέπω ούτε ΕΝΑΝ που να επωφελείται από αυτόν τον τρελό πόλεμο», δήλωσε ο φιλοκυβερνητικός επιχειρηματίας Αντρέι Τίνγκοφ. Σε μια ανακοίνωση που τσάκιζε κόκαλα, κατήγγειλε ότι αθώοι άνθρωποι και στρατιώτες σκοτώνονται, ενώ στρατηγοί συνέρχονται από τη μέθη τους για να διαπιστώσουν ότι έχουν έναν στρατό σκ… «Και γιατί να είναι καλός ο στρατός σε μια χώρα όπου όλα πηγαίνουν σκ… και κυριαρχούν ο νεποτισμός, ο τυχοδιωκτισμός και η δουλοπρέπεια;».

Ο Τίνγκοφ παρακάλεσε τη «συλλογική Δύση» να δώσει μια διέξοδο στον Πούτιν για να σταματήσει η σφαγή, με αποτέλεσμα βουλευτές της Δούμας να ζητήσουν τη σύλληψή του. Ρώσοι ακτιβιστές, όπως ο Γκρεγκ Γιούντιν και η Μαρίνα Λιτβίνοβιτς, διαπιστώνουν σημάδια κόπωσης και πόλωσης στη ρωσική κοινωνία. Κάποιοι τραπεζίτες το σκάνε στις ΗΠΑ, αλλά ο πολύς κόσμος μοχθεί για την επιβίωση κι εύχεται ενδόμυχα στις 9 Μαΐου, επέτειο της «μεγάλης αντιφασιστικής νίκης», ο Πούτιν να έχει πετύχει το στόχο του και να σφυρίξει τη λήξη. Σχεδόν αδύνατον.