Κανείς δεν φανταζόταν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα δημιουργούσε ανάλογο γλωσσικό ζήτημα. Το θέμα αφορά στους ρωσόφωνους κατοίκους της Ουκρανίας, πολλοί εκ των οποίων δεν ξέρουν καλά ουκρανικά – ή και καθόλου!

Υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις Ουκρανούς έχει μητρική γλώσσα τα ρωσικά και αυτήν μιλάει στο σπίτι με την οικογένειά του. Αυτό συμβαίνει ιδίως στις ανατολικές και νότιες περιοχές, τις οποίες θέλει να προσαρτήσει ο Πούτιν επικαλούμενος την εθνολογική ταύτισή τους με τη Ρωσία (συμπεριέλαβε, μάλιστα, τον πληθυσμό 2,4 εκατομμυρίων του Ντονμπάς στη ρωσική απογραφή, όπως γράψαμε σε πρόσφατο σημείωμα).

Ωστόσο, χιλιάδες ρωσόφωνοι που εκτοπίστηκαν από τις εστίες τους και γνώρισαν τη φρίκη της Μαριούπολης προσπαθούν τώρα, ως εσωτερικοί πρόσφυγες στη Δυτική Ουκρανία, να μάθουν, έστω και καθυστερημένα, τη γλώσσα της πατρίδας τους! Ομολογούμε ότι νομίζαμε πως τα ρωσικά με τα ουκρανικά είναι τόσο παρεμφερείς σλαβικές γλώσσες, ώστε δεν θα χρειαζόταν ο κάτοχος της μίας να κάνει… φροντιστήριο για να αποκτήσει άρτια γνώση της άλλης.

Κι όμως, μαθαίνουμε ότι στο Λβιβ και σε άλλες πόλεις της Δυτικής Ουκρανίας έχουν ξεκινήσει σεμινάρια για ρωσόφωνους πρόσφυγες 11 έως 70 ετών, που δείχνουν, μάλιστα, ιδιαίτερη επιμέλεια. «Καταλαβαίνω τα ουκρανικά, αλλά δεν μπορώ να τα μιλήσω», είπε στους «New York Times» η 44χρονη Αννα Κατσάλοβα, που διδάσκεται ουκρανικά από εθελοντές δασκάλους σε μια βιβλιοθήκη του Λβιβ.

«Από τη στιγμή που φτάσαμε εδώ, συμφωνήσαμε με τα παιδιά μου να μιλάμε μόνο ουκρανικά. Ακόμη και τις ενδόμυχες σκέψεις μου προσπαθώ να τις εκφράζω σε αυτή τη γλώσσα», πρόσθεσε η Κατσάλοβα, που είναι μισή Ρωσίδα και εγκατέλειψε τη βομβαρδισμένη πόλη της, το Τσερνίχιβ, βόρεια του Κιέβου. Μια χαρά τα κατάφερε ο Πούτιν να αποξενώσει ακόμη και τους «δικούς» του.