Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεδίπλωσε τον οδικό χάρτη της επόμενης τετραετίας, ως το 2027. Λιτά, άμεσα, με αυτοπεποίθηση, αποπνέοντας τη βεβαιότητα «όσα λέει τώρα, αυτά και θα κάνει. Αν τύχει καμιά στραβή, εκεί είναι να την αντιμετωπίσει». Ο,τι δηλαδή, περίμεναν οι πολίτες.

Ο νέος πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος -και δεν τον αδικώ- παρουσίασε ένα ποτ πουρί Τσίπρα. Ποιος θα τολμούσε, άλλωστε, να μη στήσει ανδριάντα στον τέως αρχηγό; Τα βρήκε όλα στραβά και ανάποδα, ξεχνώντας, υποθέτω, ότι οι πολίτες έστειλαν τον τέως σπίτι του και το κόμμα στην αξιωματική αντιπολίτευση, ξεδοντιασμένο. Κουνούσε το δάκτυλο και σε όσα έγιναν και σ’ αυτά που θα γίνουν. Ξέχασε το αυτονόητο: Αντί κριτικής και καταγγελίας για τις επιδόσεις της προηγούμενης κυβέρνησης Μητσοτάκη -που έκλεισε τη διακυβέρνησή της μετά πολλών επαίνων διά της κάλπης-, να ζητούσε συγγνώμη ως νέος αρχηγός -μεγάλη, μικρή, τέτοιες ώρες τέτοια λόγια- από τους πολίτες, επειδή το κόμμα του τέσσερα χρόνια δεν συνεισέφερε απολύτως τίποτε από όσα επιβάλλει το Σύνταγμα. Αντί να ασκήσει εποικοδομητική κριτική και δημιουργική συμμετοχή στο κοινοβουλευτικό έργο, γύρισε στο 2012… ξεπατικώνοντας όσα έλεγε και υποσχόταν ο Τσίπρας, αλλά σε άλλο ακροατήριο, καταβεβλημένο από τη συνεχή λιτότητα. Ετσι, ο ΣΥΡΙΖΑ κάθισε για τέσσερα χρόνια, δήλωνε ότι οι Ελληνες πεινούν, η κοινωνία είναι σε απόγνωση, η ανεργία θριαμβεύει, η ανασφάλεια βασιλεύει, το κράτος ιδιωτικοποιείται και ταυτόχρονα κατεψήφιζε τις δαπάνες για την άμυνα της πατρίδας, ζητούσε ανοικτά τα σύνορα για τους μετανάστες, καταγγέλλοντας διεθνώς την Ελλάδα για το σκορπιό της Μαρίας.

Τα ίδια «πατήματα» ακολούθησε και ο Σωκράτης Φάμελλος. Περιττή η αναφορά τους -βαρετή η αγόρευση- αφού ήταν «κόπι πάστε», σε επανάληψη εκείνων των γνωστών, του τέως. Ποια η διαφορά; Ισως, η εκφορά του λόγου του: χωρίς ύβρεις, προσωπικές επιθέσεις, χαρακτηρισμούς. Ούτε Μαρέβα. Μεγάλο επίτευγμα!

Ο Ανδρουλάκης δεν ξεπέρασε το μέτριο, κατά αναλογία του μέτριου αποτελέσματος, το οποίο του αποδόθηκε στην κάλπη. Τι σημασία έχει αν αυτός θεωρεί ότι είναι στο κατώφλι του Μαξίμου. Εξέφρασε τον πόνο του για την παρακολούθηση του τηλεφώνου του; Αναμενόμενο. Κρίμα που δεν είχε την περιέργεια να μάθει τους λόγους που ξένες υπηρεσίες την ζήτησαν. Θα μαθαίναμε κι εμείς…

Ενα συμπέρασμα από την κοινοβουλευτική πρεμιέρα είναι ότι ίσως υπάρχει ελπίδα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να μην επιδοθούν σε ακρότητες, μετά το σκληρό μάθημα που πήρε ο Τσίπρας. Το κυρίαρχο είναι ότι ο Μητσοτάκης θα παίζει μπάλα μόνος του. Δεν πειράζει. Είναι καλός ομιλητής. Θα ωφεληθούν και οι υπόλοιποι…