Η διαφορά τους δεν ήταν πολύ μεγάλη, 54,9%-45,1%. Ομως το αποτέλεσμα θεωρήθηκε έκπληξη, καθώς στον α’ γύρο ο εκλεκτός της AfD είχε συγκεντρώσει 42% έναντι 23,7% του αντιπάλου του. Η νίκη του θεωρούταν περίπου δεδομένη, πλην όμως μια δημοκρατική πανστρατιά γύρω από τον Μπούχμαν (πρώην ακτιβιστή των Πρασίνων με σημαντική φθορά στις θητείες του) αποσόβησε την πτώση ενός ακόμη κάστρου στα χέρια της Ακροδεξιάς.
Ειδικά αυτή η νίκη θα ήταν πολύ επώδυνη, δεδομένου ότι το Νορντχάουζεν της Θουριγγίας απέχει μόλις 6 χιλιόμετρα από το ναζιστικό στρατόπεδο εργασίας Μίτελμπαου-Ντόρα. Ενα παράρτημα, επί της ουσίας, του διαβόητου Μπούχενβαλντ.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Στο Μίτελμπαου-Ντόρα κατασκευάζονταν τα περίφημα βλήματα V-2 του Χίτλερ, που δεν στάθηκαν ικανά να αλλάξουν την πορεία του πολέμου. Κάπου 60.000 εργάτες-σκλάβοι πέρασαν από εκεί και το ένα τρίτο δεν βγήκε ποτέ. Σήμερα, ο διευθυντής των Μνημείων Μίτελμπαου-Μπούχενβαλντ, Γενς-Κρίστιαν Βάγκνερ, ξεκαθάρισε στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ότι ακόμη κι αν ο ακροδεξιός «προφήτης» εκλεγόταν δήμαρχος, δεν θα του επιτρεπόταν η είσοδος στις τελετές μνήμης.
Μέρα με τη μέρα, η Ακροδεξιά εξαπλώνεται και ριζώνει στη Γερμανία, αλώνοντας δήμους και περιφέρειες. Στη Θουριγγία, τα ποσοστά της φτάνουν το 34%, με τον Πρόφετ να ανήκει στην πιο εξτρεμιστική της πτέρυγα – δίχως να καταφεύγει στις περίτεχνες, μετριοπαθείς ψιμυθιώσεις της κεντρικής ηγεσίας της AfD.
Δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο να αποκτήσει το Νορντχάουζεν έναν δήμαρχο που προτρέπει τους Γερμανούς να απαλλαγούν από την «κουλτούρα ενοχής» (Schuldkult) του Ολοκαυτώματος και που υποστηρίζει ότι οι Σύμμαχοι κατέλαβαν το Μίτελμπάου-Ντόρα όχι για να σώσουν τους κρατούμενους, αλλά για να βάλουν χέρι στην πυραυλική τεχνολογία του Ράιχ.