ΤΑ πολιτικά συμπεράσματα είναι τόσο ξεκάθαρα, που δεν επιδέχονται δευτερότριτων ερμηνειών. Η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ν.Δ. είναι αδιαμφισβήτητη, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει και το ΠΑΣΟΚ ψάχνει να βρει βηματισμό.

ΑΣ αφήσουμε, όμως, στην άκρη τα κομματικά. Με εξαίρεση τις ευρωεκλογές, όπως φαίνεται, οι επόμενες εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν τον Ιούνιο του 2027. Υπάρχει, λοιπόν, άπλετος χρόνος, ώστε η κυβέρνηση σε συνεννόηση με τα υπόλοιπα κόμματα να προχωρήσει σε κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν στον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών.

ΚΑΤ’ αρχάς, επιβάλλεται, επιτέλους, να γίνει σαρωτική εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων. Και οι λίστες να γίνουν 100% ηλεκτρονικές και online ανά πάσα στιγμή. Τα νούμερα δεν βγαίνουν. Δεν γίνεται σε μια χώρα με επίσημο πληθυσμό 10,4 εκατομμύρια να υπάρχουν 9,9 εκατομμύρια πολίτες εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Αρκεί μόνο να σημειωθεί ότι οι ανήλικοι έως 16 ετών, που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, είναι περίπου 1,6 εκατομμύρια. Αρα, το κράτος πρέπει να γνωρίζει πόσοι είναι οι πραγματικοί εγγεγραμμένοι και να ξέρουμε και το πραγματικό ποσοστό αποχής – συμμετοχής σε κάθε κάλπη.

ΣΤΟ ζήτημα της συμμετοχής των πολιτών, ιδιαίτερα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, προφανώς και πρέπει να «επιστρέψουμε» στην ταυτόχρονη διεξαγωγή τους με τις ευρωεκλογές κάθε πέντε χρόνια. Η φετινή «κόπωση» των πολιτών αντικατοπτρίστηκε στην αυξημένη αποχή σε δήμους και περιφέρειες. Ενώ, παράλληλα, το κράτος θα γλιτώσει και κάποιες δεκάδες εκατομμύρια από τις επαναλαμβανόμενες εκλογικές διαδικασίες.

ΕΠΙΣΗΣ, όσον αφορά στις δημοτικές εκλογές, πρέπει να μειωθούν δραστικά οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι. Γιατί ήταν αστεία τα ψηφοδέλτια τους ενός μέτρου με τους εκατοντάδες υποψηφίους. Πρέπει ο αριθμός να περιοριστεί στον συνολικό αριθμό δημοτικών συμβούλων κάθε δήμου. Δεν γίνεται να κατεβαίνουν 150.000 πολίτες υποψήφιοι για τα δημοτικά συμβούλια. Πρόκειται για γελοιοποίηση της διαδικασίας και πεταμένα λεφτά.

ΤΕΛΟΣ, έχει έρθει η ώρα για την πιο σημαντική εκλογική μεταρρύθμιση. Δεν γίνεται κάποιος να μένει στην Κηφισιά και να ψηφίζει στην Αθήνα, στη Νέα Σμύρνη και να ψηφίζει στο χωριό του κ.ο.κ. Πρόκειται για μια μεταπολιτευτική παθογένεια, που δεν συνάδει με την Ελλάδα του 2030. Ο πολίτης πρέπει να ψηφίζει στον τόπο που διαμένει, να εκλέγει βουλευτή, περιφερειάρχη και δήμαρχο για την περιοχή που ζει.

ΑΥΤΟ το παλιό κόλπο που έκαναν τοπικοί άρχοντες για να δείχνουν τους δήμους τους με χιλιάδες κατοίκους και να εισπράττουν κρατικές επιχορηγήσεις πρέπει να τελειώνει. Οπως και ο παραλογισμός του ετεροδημότη με στιλάκι «εγώ θα ψηφίζω στο χωριό μου». Είναι εξαιρετικά απλό: ο κάθε πολίτης να ψηφίζει σύμφωνα με τη φορολογική του κατοικία.

ΜΙΑ απλή διασύνδεση ΑΑΔΕ και ΕΦΚΑ με τα δημοτολόγια και τους εκλογικούς καταλόγους θα δώσει και τη σωστή εικόνα για τους εγγεγραμμένους, αλλά και θα κάνει τους πολίτες να ψηφίζουν -πραγματικά- για τον τόπο τους.

Ειδήσεις σήμερα