ΧΡΟΝΟ με το χρόνο η κατάσταση με τις φωτιές θα γίνεται δυσκολότερα διαχειρίσιμη. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά τι συμβαίνει γύρω μας. Τα γεγονότα είναι επαναλαμβανόμενα. Η Καλιφόρνια καίγεται για εβδομάδες. Τεράστιες πυρκαγιές κατέκαψαν μεγάλες εκτάσεις και κατοικίες στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στη νότια Γαλλία. Φέτος, μάλιστα, για πρώτη φορά έχουν εκδηλωθεί πυρκαγιές ακόμα και στη Βρετανία.

ΕΙΝΑΙ αναμενόμενο πως το ίδιο γίνεται και στη χώρα μας. Οι πυρκαγιές θα καταστρέφουν δασικές εκτάσεις και μαζί οικισμούς που είναι χτισμένοι δίπλα σε αυτά τα δάση. Δεν έχει νόημα, πια, να περιμένει κανείς κάποιο θαύμα, πως θα τη γλιτώσουμε. Γιατί, πολύ απλά, δεν πρόκειται να γίνει θαύμα.

ΑΡΑ, το πρώτο που πρέπει να κάνει το πολιτικό σύστημα, αλλά και εμείς οι πολίτες είναι να μάθουμε να ζούμε με τις πυρκαγιές. Οπως μάθαμε να ζούμε με τους σεισμούς.

ΕΝΤΑΞΕΙ, δεν είπαμε να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια και μοιρολατρικά να περιμένουμε να καούμε. Αντιθέτως.

Η εθνική τραγωδία στο Μάτι ήταν το σημείο καμπής στο μοντέλο αντιμετώπισης των πυρκαγιών στη χώρα μας. Ηρθε και η περσινή τεράστια καταστροφή στη Βόρεια Εύβοια και έδωσε σε όλους να καταλάβουν πως δεν έχει νόημα να αντιμετωπίζεις τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα.

Η κυβέρνηση τόλμησε και άλλαξε τον αντιπυρικό σχεδιασμό. Τόσο όσον αφορά στην πρόληψη όσο και στην καταστολή.

ΚΑΤ’ αρχάς, πλέον, οι εκκενώσεις οικισμών και περιοχών γίνονται με αυτοματοποιημένες διαδικασίες. Ετσι, η Πολιτεία εξασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξουν θύματα. Μπορεί κάποιοι να γκρινιάζουν για τις εκκενώσεις. Δεν πειράζει. Ολη η Ελλάδα θυμάται πολύ καλά τι συνέβη στο Μάτι, όπου δεν δόθηκε εντολή εκκένωσης: 103 νεκροί. Η μεγαλύτερη ανθρώπινη τραγωδία από δασική πυρκαγιά στην ιστορία της χώρας μας.

ΤΟ δεύτερο βήμα ήταν η θωράκιση της Πυροσβεστικής με περισσότερα εναέρια μέσα. Οσοι πυροσβέστες, όσα οχήματα κι αν υπάρχουν, έχει αποδειχθεί επί του πεδίου της μάχης ότι τη διαφορά την κάνουν τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης. Ηδη η χώρα διαθέτει σχεδόν διπλάσια αεροπλάνα και ελικόπτερα -κυρίως μέσω ενοικιάσεων- και μέσα στα επόμενα χρόνια ο στόλος θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο με πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης.

ΓΙΑ πρώτη φορά, όμως, έγινε και κάτι ακόμα εξαιρετικά σημαντικό. Το πρόγραμμα «Antinero» από το υπουργείο Περιβάλλοντος. Πάνω από 70 εκατ. ευρώ δόθηκαν για να συντηρηθούν και να διανοιχθούν δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες, αλλά και να καθαριστούν δασικές εκτάσεις. Ηταν το πρώτο βήμα. Ισως, και η υλοτόμηση σε μεγάλες ζώνες δασών, να είναι προτιμότερη από το να καεί ένα ολόκληρο δάσος. Μπορεί κι αυτό να μπει στο τραπέζι.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και απαιτείται ακόμα καλύτερος συντονισμός του κρατικού μηχανισμού.

Η μικροκομματική εκμετάλλευση στα καμένα δεν αποδίδει. Αυτό πρέπει να το πάρουν χαμπάρι όλοι. Ο Τσίπρας καταψηφίστηκε για την οικονομία και όχι για το Μάτι. Θα έπρεπε να το γνωρίζει ο ίδιος και να μην ποντάρει στην καταστροφολογία.