Ο πρόεδρος των ΗΠΑ αδιαμφισβήτητα έχει πετύχει ήδη μια μεγάλη νίκη. Ολος ο πλανήτης αναμένει αγωνιωδώς να δει αν θα εφαρμόσει και με ποιον τρόπο όσα έλεγε τόσο κατά την προεκλογική περίοδο όσο και αμέσως μετά τον εκλογικό του θρίαμβο τον Νοέμβριο. Για να το πούμε πιο απλά και λαϊκά, ο πλανήτης κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα και περιμένει τις κινήσεις του.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ στον Λευκό Οίκο, έως τώρα, υπάρχουν τρία είδη αντιδράσεων. Εκείνοι που πανηγυρίζουν για την έλευση Τραμπ και θεωρούν πως έχει έρθει η ώρα να αλλάξουν πολλά πράγματα στον κόσμο, ακολουθώντας μια ρητορική που δεν αναγνωρίζει καθωσπρεπισμούς, νόμους και κανόνες, αλλά μια μπρουτάλ πολιτική. Εκείνοι που περιμένουν τις κινήσεις του νέου προέδρου, ώστε να δουν πώς θα αντιδράσουν. Και εκείνοι που στέκονται απέναντί του διαφωνώντας ολοκληρωτικά σε ό,τι διακηρύσσει και περιμένουν να τον αντιμετωπίσουν.

Η Ανγκελα Μέρκελ -η πιο ισχυρή ηγετική μορφή της Ευρώπης την τελευταία εικοσαετία- δείχνει τον δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσει η Ευρώπη. Με παρέμβασή της η τέως καγκελάριος, στην ουσία, συνέστησε ψυχραιμία και ενότητα στην Ε.Ε., ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει όσα έρχονται.

ΟΠΩΣ τόνισε, «η Ευρώπη είναι η ασφάλεια ζωής μας». Ερμηνεύοντας αυτή τη φράση, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αναφέρεται στην τριπλή ασφάλεια που παρείχε η Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στους πολίτες της, την οικονομική ευημερία, την εσωτερική ασφάλεια και τα σύνορα. Αυτή η τριπλή ασφάλεια δοκιμάζεται εδώ και χρόνια. Και το γκρέμισμα αυτού του «ευρωπαϊκού ονείρου» είναι που έχει πυροδοτήσει τις αντιδράσεις των ευρωπαϊκών λαών και έχει εκτινάξει τη δύναμη των ακραίων αντισυστημικών πολιτικών δυνάμεων.

ΒΕΒΑΙΑ, έχει και η Μέρκελ μερίδιο ευθύνης για την απώλεια αυτής της τριπλής ασφάλειας. Κυβέρνησε επί μια εικοσαετία όχι μόνο τη Γερμανία, αλλά και την Ε.Ε. Και ήταν και οι πολιτικές της που οδήγησαν στην κοινωνικο-οικονομική και μεταναστευτική κρίση.

ΠΟΙΑ ήταν η συμβουλή της Μέρκελ; Αφού είπε πως δεν μπορεί κανείς να αλλάξει τον Τραμπ και αφού αναγνώρισε πως η Ευρώπη είναι αδύναμη να αμυνθεί σε εξωτερικούς κινδύνους χωρίς την αμερικανική βοήθεια, δήλωσε πως η Ε.Ε. πρέπει να ενώσει τα συμφέροντά της, για να αντιμετωπίσει τη νέα στάση των ΗΠΑ.

ΙΣΩΣ και να είναι αργά πια. Γιατί, δυστυχώς, εδώ και δεκαετίες η Ευρώπη δεν έχει ενώσει τα συμφέροντά της. Κάθε χώρα προσπαθεί να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί σε πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο. Μακάρι αυτή η -γεμάτη αυτοκριτική- παρέμβαση της Μέρκελ να εισακουστεί. Και η Ευρώπη να προχωρήσει μπροστά. Να υιοθετήσει την έκθεση Ντράγκι. Να στηρίξει με χρήματα τη μεσαία τάξη. Να εφαρμόσει, επιτέλους, κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Να δώσει ξανά όραμα στους Ευρωπαίους πολίτες. Μόνο έτσι θα μπορεί η Ε.Ε. να καθίσει στο τραπέζι και να κοιτάξει στα μάτια τον Τραμπ, τον Πούτιν και τον Σι.