ΔΕΚΑΔΕΣ χούλιγκαν επιτέθηκαν σε διμοιρία ΜΑΤ, τραυματίζοντας βαρύτατα έναν 31χρονο αστυνομικό με εκτόξευση ναυτικής φωτοβολίδας.
ΕΝΑΣ αστυνομικός της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. έχασε τη ζωή του σε καταδίωξη εγκληματιών στον Ασπρόπυργο.
ΣΤΗΝ Τούμπα ομάδες ανηλίκων με καδρόνια έδωσαν «ραντεβού» για ξύλο. Ενώ στο Ανω Καλαμάκι άλλη ομάδα ανηλίκων τραμπούκισε μια παρέα αγοριών και κοριτσιών που κάθονταν σε μια πλατεία.
ΚΑΙ υπάρχουν εκατοντάδες ακόμα «μαύρες» ιστορίες στην καθημερινότητα.
ΤΑ περιστατικά βίας παρουσιάζουν έξαρση. Δεν είναι μόνο οι αριθμοί που το επιβεβαιώνουν, ειδικά για την παραβατικότητα των ανηλίκων. Πέρα από το ποσοτικό ζήτημα, υπάρχει και «ποιοτική» αναβάθμιση της βίας.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
ΒΙΑ παντού. Κυκλοφορείς στο δρόμο και δεν μπορείς να πεις κουβέντα, γιατί φοβάσαι μη βγάλει κανείς πιστόλι. Πας στο γήπεδο και δεν ξέρεις αν θα επιστρέψεις στο σπίτι. Οι ανήλικοι περπατούν και φοβούνται μην τους ρωτήσουν τι ομάδα είναι, όπως έγινε στη στυγερή δολοφονία του Αλκη Καμπανού. Στην Κηφισιά, γονείς εφήβων οργανώνουν ομάδες «περιφρούρησης» τα Σαββατόβραδα, για να προστατεύουν τα παιδιά τους από τις συμμορίες.
ΧΡΟΝΟ με το χρόνο τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Φταίει η δεκαετία των Μνημονίων; Φταίνε τα λοκντάουν της πανδημίας; Φταίει το Διαδίκτυο; Φταίει η νέα γενιά; Μήπως φταίνε οι «παλαιές» γενιές; Φταίει το οργανωμένο έγκλημα; Φταίει η Αστυνομία; Φταίει η Δικαιοσύνη; Φταίει η κυβέρνηση; Ή συνολικά το πολιτικό σύστημα; Μήπως απλά… ακολουθούμε ένα παγκόσμιο φαινόμενο;
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Ολα φταίνε. Αλλα λιγότερο, άλλα περισσότερο. Το θέμα είναι πως η κατάσταση μοιάζει να βρίσκεται εκτός ορίων.
ΣΤΟ παρελθόν, το δόγμα «νόμος και τάξη» φάνταζε… φοβικό για ένα κομμάτι της κοινωνίας. Τώρα πια, είναι επιτακτική ανάγκη για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, ανεξάρτητα από κομματικές προτιμήσεις.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και δημοκρατία σημαίνει να μπορεί ο κάθε πολίτης να κυκλοφορεί στη χώρα του, χωρίς να κινδυνεύει από κάθε είδους εγκληματίες.
Η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει το διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα. Ας δουν τι πρέπει να κάνουν. Αν απαιτούνται δομικές αλλαγές στην επιχειρησιακή δράση της ΕΛ.ΑΣ., ας γίνουν. Οσον αφορά στον «μεγάλο ασθενή» του κράτους, τη Δικαιοσύνη, ναι, έρχεται ένας νέος Ποινικός Κώδικας και πολλές μεταρρυθμίσεις. Αρκεί, βέβαια, η θεωρία να εφαρμοστεί σωστά στην πράξη.
ΠΑΝΤΩΣ, ένα πράγμα είναι βέβαιο. Οι πολίτες απαιτούν να υπάρξει άμεση δράση εδώ και τώρα!