Κακά τα ψέματα. Ο στρατιωτικός που κατέλαβε προ δεκαετίας πραξικοπηματικά την εξουσία ανατρέποντας τον (μακαρίτη πλέον) ισλαμιστή Μοχάμεντ Μόρσι, δεν έχει πρόβλημα να κυβερνάει αυταρχικά. Θα ήθελε όμως λίγο μεγαλύτερη νομιμοποίηση από τον λαό του, κι όχι τα πενιχρά ποσοστά συμμετοχής 35%-45%, σε όλες τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα που διοργάνωσε ως τώρα.

Για τον Σίσι, που σκοπεύει να κυβερνά την Αίγυπτο τουλάχιστον ως το 2030, η συμμετοχή 66,8% στις εκλογές της 10ης-12ης Δεκεμβρίου ήταν μια δροσερή όαση. Γι’ αυτό και το πρώτο που έκανε ήταν να ευχαριστήσει τους συμπατριώτες του επειδή… πήγαν στην κάλπη και όχι για το 89,6% που του έδωσαν. Αυτό άλλωστε δεν έχει τόση σημασία, όπως και το 97% που συγκέντρωσε στις δύο προηγούμενες εκλογές, του 2014 και του 2018. Εκεί όμως η συμμετοχή ήταν μόλις 41%, δείγμα αποδοκιμασίας στην αυταρχική και οικονομικά αναποτελεσματική του διακυβέρνηση.

«Είναι καθήκον μας να διαφυλάξουμε τη σταθερότητα και τα ως τώρα επιτεύγματά μας» δήλωσε στην «Al Ahram» του Καΐρου ο 50χρονος ψηφοφόρος Αμπντέλ Γκελίλ, την ώρα που στο εκλογικό κέντρο ακούγονταν οι στίχοι του λαϊκού βάρδου Χακίμ: «Συνέχισε κι εμείς θα σε ακολουθούμε… Μαζί σου είμαστε ασφαλείς». Ωστόσο ο Σίσι αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα με τον Ερντογάν. Υψηλό πληθωρισμό που ροκανίζει τα εισοδήματα, δυσβάστακτο εξωτερικό χρέος με ληξιπρόθεσμες δόσεις πάνω από 70 δισ. δολάρια την επόμενη τριετία και ανειλημμένη δέσμευση στο ΔΝΤ για αποκρατικοποιήσεις. Αν ο λογαριασμός δεν βγει για την αιγυπτιακή κοινωνία, η Γάζα θα αποδειχθεί μια παροδική ανάσα.