Ηταν μια εκλογή πολύ σημαντική και ταυτόχρονα «ακίνδυνη» για την παγκόσμια γεωπολιτική ισορροπία, αφού δεν αλλάζει η πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας απέναντι στον επεκτατισμό του Βλαντιμίρ Πούτιν. Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο για τις επόμενες εκλογές σε διάφορα σημεία του πλανήτη, με τις ρωσικές δυνάμεις να δουλεύουν εντατικά στο παρασκήνιο για να βοηθήσουν τον Ρώσο πρόεδρο -σύμφωνα με το «Foreign Affairs»- «να διαμορφώσει το μέλλον έτσι, ώστε να μοιάζει με την εκδοχή του για το παρελθόν».

» Σήμερα στη Σουηδία: Η εκλογική μάχη έχει πολύ μεγάλη σημασία, αφού αναμετρώνται η νυν πρωθυπουργός, Μαγκνταλένα Αντερσον, από τους Σοσιαλιστές ενάντια στον αρχηγό της συντηρητικής αντιπολίτευσης, Ουλφ Κρίστερσον, και τον επικεφαλής της εθνικιστικής Ακρας Δεξιάς, Γίμι Οκεσόν. Εχει σημασία διότι η Αντερσον είναι η πρωθυπουργός που συνέδεσε το όνομά της με την ιστορική αλλαγή στο δόγμα εξωτερικής πολιτικής της χώρας έπειτα από δύο αιώνες σουηδικής συμμετοχής στο στρατόπεδο των Αδεσμεύτων. Η ξεκάθαρη στάση της -μαζί με τη Νορβηγία- απέναντι στον Πούτιν και η έναρξη της διαδικασίας για την ένταξη στο ΝΑΤΟ ήταν μία από τις εμβληματικότερες νίκες του δυτικού μετώπου. Γι’ αυτό και είναι ενδιαφέρον ότι, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Guardian», η Σουηδία επανενεργοποίησε το Psychological Defence Agency, έναν οργανισμό για την προστασία της δημοκρατίας και τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της χώρας που είχε συσταθεί στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου επειδή φοβόταν παρέμβαση ξένων δυνάμεων στην εκλογική αναμέτρηση…

» Στις 25 Σεπτεμβρίου στην Ιταλία. Αν και πολλοί λένε ότι οι εκλογές στην Ιταλία ήδη χάθηκαν όταν έφυγε ο Μάριο Ντράγκι, οι πραγματικές κάλπες θα στηθούν σε λίγες ημέρες. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν ακόμα προβάδισμα στη συντηρητική συμμαχία της ακροδεξιάς ομάδας Αδέλφια της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι, της Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι και της Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Παραμένει, βέβαια, ένα 40% που δηλώνει «αναποφάσιστο». Πάντως, ο ιταλικός Τύπος μιλά με σιγουριά για δάκτυλο… Πούτιν, που οδήγησε στην αποσταθεροποίηση και, τελικά, στην πτώση της κυβέρνησης Ντράγκι, και για κίνδυνο στροφής υπέρ του Κρεμλίνου σε περίπτωση που νικήσει η δεξιά συμμαχία.

» Στις 2 Οκτωβρίου στη Βραζιλία. Σας φαίνεται πολύ μακριά από την Ευρώπη; Είναι. Την ίδια στιγμή όμως είναι πολύ κοντά στον στόχο του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η Λατινική Αμερική ήταν πάντα ένα μεγάλο στοίχημα για τον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη που έχει στο μυαλό του. Ο Ζαΐρ Μπολσονάρο έχει καλές σχέσεις με τον Πούτιν και είχε εκφράσει την αλληλεγγύη του στη Ρωσία λίγα 24ωρα πριν από την εισβολή στην Ουκρανία. Μετά προσπάθησε να πείσει για ουδέτερη στάση, χωρίς όμως να καταδικάσει τον πόλεμο. Οι εκλογές γίνονται εν μέσω σκληρής οικονομικής κρίσης, με τον Πούτιν να υπόσχεται πως δεν θα σταματήσει να τροφοδοτεί τους Βραζιλιάνους αγρότες με τα πολύτιμα για την επιβίωσή τους ρωσικά λιπάσματα…

» Τον Νοέμβριο στις ΗΠΑ. Αυτό και αν είναι το μεγάλο διακύβευμα… Από τις κάλπες που θα στηθούν στις αμερικανικές Πολιτείες θα κριθεί ποιος θα ελέγχει το Κογκρέσο. Οι Δημοκρατικοί ή οι Ρεπουμπλικανοί; Από εκεί και πέρα ο δρόμος οδηγεί στις προεδρικές εκλογές του 2024, με τον Ντόναλντ Τραμπ, άσπονδο φίλο του Πούτιν αλλά και του Ερντογάν, να επανεμφανίζεται. Για την ώρα κάθε πρόβλεψη είναι σχεδόν αδύνατη, αν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις βλέπουν το δημοκρατικό μέτωπο να συσπειρώνεται και να παίρνει το προβάδισμα. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η τελευταία «νίκη» του Τραμπ, που ήταν η απόφαση για τις αμβλώσεις από τους συντηρητικούς δικαστές που διόρισε πριν φύγει από τον Λευκό Οίκο. Η απόφαση γύρισε μπούμερανγκ, αφού φόβισε και πείσμωσε τους φιλελεύθερους Αμερικανούς. Τους φόβισε όμως αρκετά;

» Το 2023 θα είναι χρονιά εκλογών για την Τουρκία αλλά και για την Ελλάδα. Ο Ερντογάν έχει ήδη εκφράσει την… προτίμησή του να μην είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης νικητής των επόμενων εκλογών σε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια παρέμβασης στο εσωτερικό της χώρας μας. Αποτυχημένη προσπάθεια, βεβαίως, αλλά ενδεικτική του χάους που ονειρεύονται για την επόμενη ημέρα οι απολυταρχικοί του πλανήτη.