Ο υπόλοιπος κόσμος (λέγε με βασικά Δύση) θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα μόνο όταν, και αν, εμφανιστεί, όντας απορροφημένος από ζωτικότερα προβλήματα.

Στη σφαίρα των υποθετικών σεναρίων, οι οπαδοί του Αμερικανού τέως προέδρου υποστηρίζουν ότι ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος αν είχε συνεχίσει τη θητεία του – δεδομένου ότι «θα τα έβρισκε με τον Πούτιν» και «θα γλιτώναμε τον πόλεμο, μαζί με την επισιτιστική κρίση». Ελα όμως που ο αμερικανικός λαός αποφάσισε διαφορετικά κι έτσι δεν θα το μάθουμε ποτέ. Οπως ήρθαν τα πράγματα στις εκλογές του 2020, ο Τραμπ μόνο με πραξικόπημα θα διατηρούσε την εξουσία – κι αυτό κανείς δεν ξέρει αν θα ήταν αρκετό αντίτιμο για την παγκόσμια ειρήνη.

Αν πιστέψουμε τον Δημοκρατικό στρατηγικό αναλυτή Μαξ Μπερνς, το τελευταίο διάστημα η αναμόχλευση των γεγονότων της 6ης Ιανουαρίου 2021 από το Κογκρέσο έχει συμβάλει στην αποδόμηση του Τραμπ εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ακόμη και σε κύκλους της ιδεολογικής επιρροής του.

Οι αρνητικές γνώμες των Αμερικανών γι’ αυτόν εκτοξεύθηκαν μέσα στον Ιούνιο με τη βοήθεια της τηλεοπτικής μετάδοσης των συνεδριάσεων της εξεταστικής Επιτροπής, ενώ βασικοί σύμμαχοί του δείχνουν να τον εγκαταλείπουν. Κορυφαίο παράδειγμα, ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον ντε Σάντις -από τα φαβορί του τραμπικού στρατοπέδου για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικανών-, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι δεν θα ζητήσει τη βοήθεια του μέντορά του για να επανεκλεγεί στη Φλόριντα τον Νοέμβριο. Ισως τελικά η αίσθηση του Μπερνς ότι ο ρεπουμπλικανικός μηχανισμός και το σύνολο του πολιτικού συστήματος χτίζουν μια υγειονομική ζώνη ασφαλείας γύρω από τον «τοξικό» Τραμπ να μην είναι μόνο ένας ευσεβής πόθος των Δημοκρατικών.